Τις βάσεις για την καθιέρωση του πιο φαντασμαγορικού εθίμου του ελληνικού Πάσχα, του ρουκετοπόλεμου, έβαλαν φέτος τα συνεργεία του Αγίου Μάρκου και της Παναγίας Ερειθιανής αποδεικνύοντας έμπρακτα ότι ο λόγος τους έχει αξία, κυρίως εμπράκτως.
Εφαρμόζοντας κατά γράμμα όσα υποσχέθηκαν στους θιγόμενους κατοίκους μείωσαν αισθητά τον φετινό αριθμό των ρουκετών σε λιγότερες από 10.000, τη στιγμή που το 2015 έπεσαν πάνω από 120.000 ρουκέτες. Επιπλέον οι ρίψεις ξεκίνησαν όπως είχε ανακοινωθεί στις 22:00 το βράδυ του Μεγάλου Σαββάτου περιορίζοντας έτσι τη διάρκεια του εθίμου σε μόλις 2 ώρες.
Τα συνεργεία των δύο ενοριών πραγματοποίησαν 5 μεγάλες ρίψεις ρουκετών, με στόχο τα αντίπαλα καμπαναριά και μάλιστα με μεγάλα διαστήματα διακοπών δίνοντας έτσι την ευκαιρία σε αυτοκίνητα και πεζούς να κυκλοφορούν με ασφάλεια πέριξ των δύο εκκλησιών καθ’ όλη τη διάρκεια του εθίμου.
Ξεχώρισε η στάση της Αστυνομίας
Παρά τις συντονισμένες πιέσεις που δέχθηκε η Αστυνομική Διεύθυνση Χίου, με αναφορές ακόμα και στη Διεύθυνση Εσωτερικών Υποθέσεων, τελικά κράτησε ισορροπίες όπως έκανε και τα προηγούμενα χρόνια, δίνοντας μία τελευταία ευκαιρία στο χιώτικο έθιμο να αναβιώσει στη σωστή του διάσταση. Έτσι η παρουσία της Αστυνομίας υπήρξε εντελώς διακριτική χωρίς να εμφανιστεί στα συνεργεία των δύο ενοριών.
Στους χώρους ρίψεις βρίσκονταν σε όλη τη διάρκεια αιρετοί του Δήμου αλλά και προσωπικότητες του Βροντάδου, διατρανώνοντας με αυτόν τον τρόπο τη θέλησή τους υπέρι της συνέχισης του εθίμου.
Προκλητικός…
Απαρατήρητη από όσα κατέγραψε ο «π» δεν μπορεί να περάσει και η στάση ενός συγκεκριμένου θιγομένου που συνεχώς προκαλούσε τα συνεργεία των δύο ενοριών είτε βγαίνοντας στο μπαλκόνι και κάνοντας χειρονομίες, είτε εμφανιζόμενος έξω από το σπίτι του την ώρα που ξεκινούσαν οι μαζικές ρίψεις ρουκετών. Στον αντίποδα, εξαιρετική υπήρξε η στάση της πλειονότητας των θιγομένων κατοίκων, πάνω στους οποίους οφείλουν να στηριχτούν οι αρχές για τον διάλογο της επόμενης ημέρας.
Η αρχή έγινε… Οι ρουκετατζήδες έκαναν βήματα πίσω και απέδειξαν ότι μπορούν να κρατήσουν το λόγο τους με μόνο στόχο το καλό του εθίμου. Το μπαλάκι πλέον είναι στο γήπεδο των θιγομένων που οφείλουν να καθίσουν στο τραπέζι των συζητήσεων.