Κίνα και Ινδία είναι οι δύο χώρες που θα κυριαρχήσουν στην παγκόσμια οικονομία στις επόμενες δεκαετίες, ενώ οι ΗΠΑ αναμένεται να χάσουν τη δύναμη που έχουν σήμερα σύμφωνα με την PwC, μία από τις μεγαλύτερες εταιρείες παροχής υπηρεσιών λογιστικής.
Αναφορικά με τις χώρες της Ευρώπης, η εταιρεία αναφέρει ότι μέχρι το 2050 η Γερμανία, η Βρετανία και η Ιταλία θα μείνουν πίσω από τη Ρωσία η οποία, αν συνεχίσει με τους ίδιους ρυθμούς, θα συγκεντρώνει ΑΕΠ στα 7 τρισεκατομμύρια δολάρια.
Τα συμπεράσματα αυτά περιλαμβάνονται στην έκθεση με τίτλο: “Η μελλοντική εικόνα: πως θα είναι ο παγκόσμιος οικονομικός συσχετισμός το 2050;”.
Η έκθεση πραγματοποιήθηκε σύμφωνα με το προβλεπόμενο ΑΕΠ κατά την ισοτιμία αγοραστικής δύναμης (PPP), δημιουργώντας μια λίστα με 32 χώρες που θα απασχολήσουν μελλοντικά την παγκόσμια οικονομία.
H PwC καταλήγει στο συμπέρασμα ότι το 2050, το ΑΕΠ της Κίνας θα έχει φτάσει τα 58,5 τρισεκατομμύρια δολάρια, εκείνο της Ινδίας τα 44 τρισ., ενώ των ΗΠΑ στα 34,1 τρισ. ευρώ.
“Περιμένουμε αυτή η ανάπτυξη να έρθει κυρίως από τις αναδυόμενες αγορές και τις αναπτυσσόμενες χώρες, με τις οικονομίες των χωρών των E7 Βραζιλία, Κίνα, Ινδία, Ινδονησία, Μεξικό, Ρωσία και Τουρκία να αναπτύσσονται με ετήσιο ρυθμό 3,5% στα επόμενα 34 χρόνια, συγκρινόμενο με το 1,7% των ανεπτυγμένων χωρών της G7 όπως του Καναδά, της Γαλλίας, της Γερμανίας, της Ιταλίας, της Ιαπωνίας, της Μεγάλης Βρετανίας και των ΗΠΑ”, αναφέρει επίσης η έκθεση.
Με δεδομένη την ετήσια ανάπτυξη 4% και 5%, το Βιετνάμ, οι Φιλιππίνες και η Νιγηρία αναμένεται να αυξήσουν σημαντικά τα ΑΕΠ τους. Το ποσοστό συμμετοχής των ΗΠΑ και της Ευρώπης στο παγκόσμιο ΑΕΠ, αναμένεται να συρρικνωθεί, ενώ η κινέζικη και η ινδική οικονομία αναμένεται να μεγαλώσουν σημαντικά.
Η έρευνα σημειώνει ότι οι ΗΠΑ μέχρι το 2030 θα έχουν χάσει την ισχύ που έχουν σήμερα, ενώ μέχρι το 2050 θα έχει σημαντική διαφορά από την Κίνα, η οποία αναμένεται να συγκεντρώσει ΑΕΠ 50 τρισεκατομμύρια δολάρια. Κατά την ίδια περίοδο, οι ΗΠΑ θα συγκεντρώνει 34,1 τρισεκατομμύρια δολάρια.
Η Ισοτιμία Αγοραστικής Δύναμης (PPP) (σ.σ. η μέθοδος στην οποία στηρίχθηκε η έρευνα) είναι μια οικονομική θεωρία που συγκρίνει τις ισοτιμίες με μια προσέγγιση με βάση ένα “καλάθι αγαθών”. Η μέθοδος αυτή υπολογίζει την παραγωγικότητα και το επίπεδο ζωής σε διάφορες χώρες στη διάρκεια κάποιου χρονικού διαστήματος. Από την στιγμή που οι συναλλαγματικές ισοτιμίες της αγορές έχουν σημαντικές διακυμάνσεις, αρκετοί οικονομολόγοι θεωρούν αυτή την μέθοδο ως έναν ακριβέστερο τρόπο εκτίμησης της οικονομίας μιας χώρας.