ΧΩΡΙΣ ΑΜΦΙΒΟΛΙΑ, το στενό κομματικό συμφέρον του ΣΥΡΙΖΑ αυτή την ώρα είναι η προσφυγή στις κάλπες. Όσο γρηγορότερα, τόσο καλύτερα. Τα παλιά στελέχη της Κουμουνδούρου, όσοι δεν πήγαν με τον Παναγιώτη Λαφαζάνη, ασφυκτιούν. Στην επαρχία αποφεύγουν πια τα καφενεία. Θεωρούν εαυτούς θεματοφύλακες της αγνής και άδολης ιδεολογίας της πρώτης περιόδου και επιθυμούν διακαώς την εγκατάλειψη της εξουσίας τώρα, για να σώσουν ό,τι σώζεται από τη ριζοσπαστική ρητορική του κόμματος. Μαζί τους συμφωνούν και στελέχη της νέας γενιάς, με το επιχείρημα ότι «η Αριστερά χάνει την ψυχή της» όσο συμβιβάζεται με τη σημερινή ευρωπαϊκή νομενκλατούρα.
ΕΧΟΥΝ ΔΙΚΙΟ. Από την πλευρά που βλέπουν το ποτήρι είναι πράγματι μισοάδειο. Είναι μια ασφαλής, σιγουρατζίδικη τακτική για τους κομματικούς, γενικώς, η κοπάνα. Δεν παίρνουν ρίσκα, δεν βγάζουν τα κάστανα από τη φωτιά που άπλωσαν οι ίδιοι και παραμένουν στη σκηνή με τους παλιούς ρόλους, καταγγέλλοντας όλους τους άλλους. Εύκολη δουλειά με την οποία στήθηκαν καριέρες χρόνων.
ΤΙ ΚΕΡΔΙΖΟΥΝ με τις εκλογές αυτή την ώρα στην Κουμουνδούρου; Αποφεύγουν να εφαρμόσουν στο σύνολό του το σκληρό πακέτο μέτρων που εκείνοι ψήφισαν. Δεν συγκρούονται ανοιχτά με τους συνταξιούχους που αιμορραγούν. Κρατούν ενεργή τη σχέση τους με τους δημοσίους υπαλλήλους, που είναι η κρίσιμη εκλογική τους μάζα. Αποφεύγουν την αξιολόγηση των εκπαιδευτικών, που ήταν πρωταγωνιστές σε όλες τις νίκες του κόμματος. Γλιτώνουν το μαύρο στα κανάλια με όσα -πολλά- αυτό συνεπάγεται και δεν θα είναι στην εξουσία όταν θα πέσει ο «κόφτης» λόγω του εκτροχιασμού τού Προϋπολογισμού.
ΤΟ ΠΟΣΟΣΤΟ που θα πάρουν στις εκλογές για τους σκληρούς κομματικούς δεν έχει μεγάλη σημασία. Έτσι κι αλλιώς, θα είναι ένα αξιοπρεπές διψήφιο νούμερο που θα τους κρατήσει στο παιχνίδι πιθανότατα ως αξιωματική αντιπολίτευση.
ΑΝ ΜΑΛΙΣΤΑ η Ν.Δ. δεν καταφέρει να πάρει αυτοδυναμία ή να σχηματίσει κυβέρνηση με κάποιο από τα μικρότερα κόμματα, χαράς ευαγγέλια. Οι δεύτερες εκλογές θα γίνουν με τον νέο εκλογικό νόμο και ο ΣΥΡΙΖΑ -ακόμη και συρρικνωμένος- θα έχει ρόλο και λόγο στον σχηματισμό μιας πολυκομματικής πλέον κυβέρνησης. Αυτός είναι ο ένας δρόμος, ο εύκολος.
ΥΠΑΡΧΕΙ και ο άλλος, ο δύσκολος, που το αφήγημά του δεν έχει φιοριτούρες και λέει ότι οι εκλογές τώρα θα είναι ατύχημα της Ιστορίας, μεγαλύτερο από τα προηγούμενα. Τα έσοδα θα καταρρεύσουν με τη μια και θα ακολουθήσει ντόμινο πλήρους παράλυσης του ήδη ετοιμόρροπου κράτους.
Η ΛΑΪΚΗ εντολή έχει ουσία και περιεχόμενο. Η επίκλησή της ισχύει στο διηνεκές και όχι μόνο για προεκλογική χρήση. Στη χώρα μας η λαϊκή εντολή στον ΣΥΡΙΖΑ να κυβερνήσει με τους ΑΝΕΛ είναι σαφής και ξεκάθαρη. Τρεις φορές οι πολίτες μέσα σε 6 μήνες υπερψήφισαν τον Αλέξη Τσίπρα. Και δεν παραπλανήθηκαν στην τρίτη κάλπη του Σεπτεμβρίου του 2015, όπως ισχυρίζονται πολλοί. Το τρίτο μνημόνιο είχε ήδη ψηφιστεί. Οι πολίτες έδωσαν ξανά την ψήφο τους, όχι για να γλιτώσουμε από τους δανειστές και το επονείδιστο χρέος – η Ζωή, άλλωστε, που έλεγε αυτά έμεινε εκτός Βουλής. Αλλά με την προσδοκία, μήπως και αλλάξουν προς το καλύτερο όλα τα υπόλοιπα. Έναν χρόνο μετά, τα πράγματα χειροτερεύουν στους κρίσιμους τομείς. Η υγεία καταρρέει, το Δημόσιο παραπαίει και η φοροδιαφυγή έγινε απροκάλυπτη. Όσον αφορά τον περίφημο αναπτυξιακό νόμο, που θα ήταν ο μοχλός για την επίτευξη μεγάλων στόχων, μετά από πολύμηνο γράψε-σβήσε οι σύμβουλοι του Γιώργου Σταθάκη κατάφεραν μια τρύπα στο νερό. Ο νόμος θέλει τόσες βελτιώσεις, που είναι καλύτερο να γίνει από την αρχή. Πεδίον δόξης λαμπρόν για την όποια κυβέρνηση θέλει πράγματι να βάλει τάξη στο χάος. Αλήθεια, για μια κυβέρνηση της Αριστεράς, όπως επιμένει να αποκαλείται ο ΣΥΡΙΖΑ , όλα αυτά δεν είναι προκλήσεις με ουσία και περιεχόμενο;
Η ΕΛΛΑΔΑ χρειάζεται ολική επαναφορά. Κανένα μπάλωμα δεν είναι αρκετό. Το επιχείρημα ότι για όλα φταίει η έλλειψη χρημάτων είναι παραμύθι. Υπάρχουν τομές και πραγματικές μεταρρυθμίσεις που δεν χρειάζονται χρήματα. Προσωπικό έχει το ελληνικό Δημόσιο, περισσότερο απ’ όσο χρειάζεται. Έχει και εγκαταστάσεις να στεγάσει σύγχρονες δράσεις. Σωστή διάταξη δυνάμεων, μέθοδο και προγραμματισμό θέλει η χώρα για να πάρει μπρος η μηχανή. Πέντε δουλειές μετρημένες είναι να γίνουν. Όποια κυβέρνηση -δεξιά ή αριστερή- τολμήσει να τις κάνει, θα καταφέρει να γράψει την ιστορία του αυτονόητου και να διαγράψει τα μεγάλα λάθη του παρελθόντος της παράταξής της. Όπως λένε και στο χωριό του πρωθυπουργού στην Άρτα, εκεί που χόρεψε στο πανηγύρι, «τα στερνά νικούν τα πρώτα».
To άρθρο του Γ. Πολίτη δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα Realnews την Κυριακή, 11 Σεπτεμβρίου 2016.