Κι όμως, δεν πρόκειται για επεξεργασμένες φωτογραφίες. Ούτε για κάποιου είδους πλάκα. Αντίθετα, αφορά σε έρευνα που πραγματοποίησε το πρακτορείο Reuters και δημιουργεί ερωτήματα για το πως μία χώρα με τόση πολύ δύναμη, η Κίνα, στο βωμό της δόξας και των χρημάτων, εκμεταλλεύεται ανήλικα παιδιά ηλικίας 6 με 10. Ο στόχος; Να γίνουν οι επόμενοι Ολυμπιονίκες της χώρας.
Μόλις τρεις μήνες απομένουν μέχρι τους Ολυμπιακούς Αγώνες στο Ρίο ντε Τζανέιρο και το Reuters επισκέφτηκε ένα δημοτικό σχολείο της Κίνας, παρακολούθησε τη στρατιωτική, θα λέγαμε, προπόνηση των μικρών παιδιών και κατέγραψε αυτές τις εικόνες που κόβουν την ανάσα.
Με αποκλειστικό σκοπό να γίνουν οι επόμενοι Ολυμπιονίκες, μικροί ήρωες υπόκεινται σε καθημερινές προπονήσεις που μόνο βασανιστήρια θυμίζουν. Κορίτσια και αγόρια ακολουθούν εξαντλητικά προγράμματα που διαρκούν μέχρι έξι και επτά ώρες την ημέρα.
Τη στιγμή που ένα 6χρονο παιδί κλαίει γιατί δεν μπορεί μακρυά από τη μαμά του, στην Κίνα, απομακρύνονται από τους γονείς τους και εγκαθίστανται σε ειδικά κέντρα προπόνησης. Σημειώνεται πως υπάρχουν περίπου 3.000 τέτοιου είδους κρατικά προπονητικά κέντρα.
Είναι γεγονός πως η μοίρα των Κινέζων Ολυμπιονικών προαποφασίζεται από πολύ μικρή ηλικία, όταν παιδιά, που δεν έχουν ακόμη συμπληρώσει το 18ο έτος, στέλνονται σε ένα είδος στρατοπέδων, τρέχουν, σηκώνουν βάρη, πηδούν εμπόδια, κι όλα αυτά.. μέχρι δακρύων.
Αξίζει να σημειωθεί, πως τη δεκαετία του ’80 το Κομμουνιστικό Καθεστώς αποφάσισε πως η γελοιοποίηση της Κίνας στις μεγάλες διοργανώσεις θα έπρεπε να τερματιστεί και πως θα πρέπει “να σφυρηλατηθεί μία γενιά πιθανών πρωταθλητών”.
Το κράτος, λοιπόν, απευθύνθηκε σε “σκληρούς” δασκάλους και τους εξουσιοδότησε σε πρώτο στάδιο να εξετάζουν ποια παιδιά μπορούν να αναδειχθούν σε μελλοντικούς Ολυμπιονίκες και στη συνέχεια, να επικεντρώνονται στα παιδιά που έχουν εμφανείς δυνατότητες, βοηθώντας τα με κάθε κόστος να βελτιωθούν.
Η ανεκτικότητα αυτής της υπόθεσης γεννά πολλά ερωτήματα. Βέβαια, η Ολυμπιακή Επιτροπή είχε δεσμευτεί χρόνια πριν ότι θα εξετάσει την περίπτωση της Κίνας. Μέχρι στιγμής, δυστυχώς, τίποτα δεν έχει αλλάξει.
