Γνωρίζει κανείς από ποια χώρα έφερε ο ΣΥΡΙΖΑ τον κ. Ανδρέα Ξανθό, για να του αναθέσει το υπουργείο Υγείας; Διότι στην Ελλάδα αποκλείεται να ζούσε, ή αν βρισκόταν εδώ, ούτε εφημερίδες διάβαζε, ούτε δελτία ειδήσεων έβλεπε. Αλλιώς κάτι θα είχε πάρει το αυτί του σχετικά με αντιδράσεις για τις κομματικές τοποθετήσεις που έκαναν διαχρονικά οι κυβερνήσεις στα νοσοκομεία. Αλλά και το google πρέπει να μην έχει ακουστά, διότι, αν έψαχνε στοιχειωδώς, δεν θα έκανε την απίστευτη δήλωση ότι «είναι η πρώτη φορά που γίνεται μείζον ζήτημα η αντικατάσταση διοικητών των νοσοκομείων». («Σκάι», 14.12.2015)
Με ένα πρόχειρο λοιπόν ψάξιμο στο διαδίκτυο βρίσκουμε ότι το 2004 ο τότε υπουργός Υγείας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων Νικήτας Κακλαμάνης απαντούσε στη σφοδρή κριτική που δεχόταν ακόμη και από τον χώρο της Ν.Δ. για τις τοποθετήσεις ημετέρων στις διοικήσεις των νοσοκομείων: «Ο κ. Κακλαμάνης παραδέχθηκε ότι η μεγάλη πλειοψηφία των ανθρώπων που επελέγησαν να αναλάβουν καθήκοντα διοικητών ανήκουν στον χώρο της κεντροδεξιάς παράταξης, επισήμανε δε ότι το κυριότερο κριτήριο για την τοποθέτησή τους είναι ότι αποδέχονται τη νέα πολιτική που θα ασκήσει η κυβέρνηση στον χώρο της υγείας. Ειδικότερα διευκρίνισε ότι η αντικατάσταση πολλών από τους παλαιούς διοικητές έγινε διότι δεν αποδέχονταν τη νέα πολιτική που καλούνταν να υπηρετήσουν, γεγονός που θα είχε επίπτωση στην απόδοσή τους». («Η Καθημερινή», 9.9.2014)
Αλλά και το 2010, παρά το opengov (που έπεσε βαρύ στο στομάχι των στελεχών του ΠΑΣΟΚ), η κ. Μαριλίζα Ξενογιαννακοπούλου τίμησε την παλαιοκομματική παράδοση: «Η παρούσα κυβέρνηση ξεκίνησε τη θητεία της με τον πολύ φιλόδοξο στόχο: να στελεχώσει τον κρατικό μηχανισμό με αποκλειστικό κριτήριο το βιογραφικό. Λίγους μήνες μετά φαίνεται ότι η προσπάθεια αυτή έχει εγκαταλειφθεί, προκειμένου να τοποθετηθούν σε θέσεις διοίκησης οι έχοντες κομματικές περγαμηνές. Οι νέοι διοικητές των νοσοκομείων της Αττικής είναι το τελευταίο ενδεικτικό παράδειγμα, όπου εντοπίζονται τα ονόματα προσώπων γνώριμων στην Ιπποκράτους και την κυβέρνηση… Πρώην βουλευτές, δήμαρχοι, πολιτευτές, φαρμακοποιοί, στρατιωτικοί και συνδικαλιστές καταλαμβάνουν θέσεις οι οποίες θεωρητικά θα έπρεπε να στελεχωθούν από έμπειρους μάνατζερ». («Η Καθημερινή», 13.3.2010)
Το 2012, παρά το επαίσχυντο 4-2-1 στις προσλήψεις, υπήρξαν και ενδοκυβερνητικές αντιδράσεις για τις αλλαγές στις διοικήσεις των νοσοκομείων: «Πρέπει στην Ελλάδα, κάποια στιγμή, να λειτουργούμε με μια δημόσια διοίκηση ανεξάρτητη από το εκάστοτε πλειοψηφικό κόμμα. Δεν είναι δυνατόν να αλλάζουν διοικητές νοσοκομείων επειδή αλλάζει η κυβέρνηση», είχε δηλώσει το στέλεχος της ΔΗΜΑΡ Θ. Μαργαρίτης. («Η Καθημερινή», 3.7.2012)
Επομένως δεν είναι «πρώτη φορά» που υπάρχουν αντιδράσεις για τους μικροκομματικούς διορισμούς που κάνουν οι κυβερνήσεις. Γράφονταν δεκάδες άρθρα και υπήρχαν δηλητηριώδεις δηλώσεις, παρόλο που τότε τηρούσαν τουλάχιστον τα προσχήματα και η αξιολόγηση δεν γινόταν με «συνεντεύξεις» του ενός λεπτού. Πάντα κάποια υγιή στοιχεία του «επάρατου» δικομματισμού αντιδρούσαν. Τώρα το μόνο που εμφανίζεται για πρώτη φορά είναι η σιωπή των κομματικών στελεχών της κυβέρνησης. Πιθανώς τα στελέχη της είναι πολύ μπουκωμένα για να μιλήσουν.
Το άρθρο δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα Καθημερινή.
