Ο ισλαμιστής ηγέτης της Τουρκίας δεν πρόκειται να σταματήσει ποτέ να μας… εκπλήσσει. Είναι βέβαιο πως εάν δεν εξαφανιστεί από το πολιτικό σκηνικό της κατοχικής δύναμης, δεν υπάρχει ούτε μία πιθανότητα επίλυσης του Κυπριακού με τρόπο που η όποια λύση προκριθεί να αντέξει στον χρόνο και να μην αποτελέσει αφετηρία για νέες συγκρούσεις στο νησί.
Κατά την παράνομη επίσκεψή του στα κατεχόμενα εδάφη της Κύπρου, ο κ. Ταγίπ Ερντογάν έδειξε και στον κατοχικό ηγέτη Μουσταφά Ακιντζί, αλλά και στους δικούς μας πολιτικούς, ποιος είναι το αφεντικό. Και το έδειξε με τρόπο σαρωτικό και «πολιτικά βίαιο», ώστε να μην υπάρχουν παρερμηνείες, λάθος εντυπώσεις και ερμαφρόδιτες αναλύσεις. Και τώρα, και μετά, αυτός αποφασίζει, αυτός θα έχει τον πρώτο και τελευταίο λόγο. Ο άνθρωπος δεν κρύβεται, ούτε μασά τα λόγια του. Όπως έχουμε καταγράψει πολλές φορές, ο ισλαμιστής Πρόεδρος της Τουρκίας δεν θα αφήσει την Κύπρο να χαθεί από την επιρροή του. Ποτέ.
Δυστυχώς, αυτή η διαπίστωση, που έχει γίνει και από το Προεδρικό, δεν αλλάζει τον τρόπο άσκησης πολιτικής της Λευκωσίας, αν και στην Αθήνα έχουν προ πολλού καταλήξει στο συμπέρασμα ότι κατά τις διαπραγματεύσεις που διεξάγονται στην Κύπρο οι πρωταγωνιστές ρίχνουν αυγά στον τοίχο. Παρά το γεγονός ότι τόσο ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας όσο και ο Μουσταφά Ακιντζί υποστηρίζουν ότι έχει επιτευχθεί σημαντική πρόοδος, η αλήθεια είναι άλλη. Σύμφωνα με βάσιμες πληροφορίες, ο κατοχικός ηγέτης έχει υποχωρήσει στο σύνολο των «παραχωρήσεων» που υποτίθεται ότι είχε κάνει και υποστηρίζει πλέον τις θέσεις των προκατόχων του.
Με τα παραπάνω ως δεδομένα, ο μοναδικός τρόπος για να επιτευχθεί συμφωνία είναι να κάνει νέες υποχωρήσεις ο κ. Αναστασιάδης. Αυτό δεν μπορεί να συμβεί, διότι δεν παίζει στα ζάρια μόνο την όποια υστεροφημία του, αλλά δικαίως θα κατηγορηθεί και θα εγκαταλειφθεί από το σύνολο του ελληνικού πληθυσμού του νησιού. Ούτε οι Ελληνοκύπριοι οπαδοί του κ. Ακιντζί θα τον ψηφίσουν, πόσο μάλλον οι ψηφοφόροι του ΔΗΣΥ, που τον είχαν εγκαταλείψει και το 2004.
Δημόσια, ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας έχει θέσει «κόκκινες γραμμές». Λίγες κατά τη γνώμη μου, αλλά εν πάση περιπτώσει αφορούν σημαντικές πτυχές του Κυπριακού, και το κυριότερο, προσπαθεί να μην παραβιαστούν οι αρχές της δημοκρατίας, αν και αυτή καθαυτή η διζωνική δικοινοτική είναι μία αντιδημοκρατική λύση. Πώς μπορεί να έρθει και να πει στον λαό ότι οι «κόκκινες γραμμές» του ακυρώνονται; Είναι αδύνατον, εκτός εάν εγώ πετώ στα… σύννεφα.
Στο σημείο που έχουν φτάσει τα πράγματα, και με δεδομένη την απόλυτη κυριαρχία του Ταγίπ Ερντογάν στα κατεχόμενα για το υπόλοιπο της προεδρικής του θητείας, η πολιτική ηγεσία του τόπου πρέπει να αφουγκραστεί και να σκεφθεί ξανά τα δεδομένα που έχει μπροστά της.
Όπως μου είπε βετεράνος διπλωμάτης, απαντώντας στη δήλωση του Υπουργού Εξωτερικών Ιωάννη Κασουλίδη ότι «μπορούμε να ανοίξουμε το κεφάλαιο 17 των ενταξιακών διαπραγματεύσεων με την Τουρκία», αυτό που βασικά κάνει η Κύπρος είναι μία πολιτική άτακτων υποχωρήσεων για να δελεάσει δήθεν την Άγκυρα. Πρόκειται για μία άκρως λανθασμένη υποχωρητική τακτική, που έχει αποτύχει. Γιατί να αλλάξει στάση ο Ερντογάν εάν η Κύπρος ανοίξει το κεφάλαιο 17;
Αυτή η «γενναιοδωρία» είναι προβληματική και μας αναγκάζει να σκεφτόμαστε πράγματα που δεν γράφονται σε μία εφημερίδα. Για να σας δώσουν σημασία, αγαπητέ κ. Υπουργέ, πρέπει να εγκαταλειφθεί η παθολογική ηττοπάθεια που διακρίνει την πλειοψηφία της πολιτικής ηγεσίας. Αφήσατε ανεκμετάλλευτο το θέμα του αγωγού νερού που συνδέει την κατοχική δύναμη με την κατεχόμενη Κύπρο. Γιατί; Μέγα λάθος.
Ξεχάσατε όλοι ότι έχουμε στρατιωτική κατοχή, διά της βίας διαμελισμό της πατρίδας μας, παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και τόσα άλλα εγκλήματα της Τουρκίας σε βάρος της Κυπριακής Δημοκρατίας.
Τη μία δηλώνατε ότι θα ανοίξουν κεφάλαια σε σχέση με τα Βαρώσια, την άλλη ότι θα μπουν πλοία υπό κυπριακή σημαία σε τουρκικά λιμάνια. Δεν έγινε τίποτα, όπως ακριβώς τα λέγαμε.
Πρέπει να αλλάξει ο αμανές και να σταματήσετε να συζητάτε με τρόπο ότι «τι θέλετε, χάσαμε τον πόλεμο»… Για να σας δώσουν σημασία πρέπει να επιμένετε σαν θέμα αρχής στον τερματισμό της κατοχής. Πέστε στους ξένους συνομιλητές σας ότι το καλύτερο μέτρο οικοδόμησης εμπιστοσύνης είναι η αποχώρηση των κατοχικών στρατευμάτων τώρα. Πέστε -και να το εισαγάγετε στις διαπραγματεύσεις- ότι επιθυμείτε την πραγματική επανένωση της Κυπριακής Δημοκρατίας (και όχι του νησιού, όπως συνηθίζεται να λέγεται εσχάτως). Και πέστε τους ακόμα ότι μέχρι να γίνουν τα παραπάνω και άλλα πολλά, δεν θα επιτρέψετε το παραμικρό ενταξιακό βήμα της Τουρκίας.
Έλεος πια με την παθολογική ηττοπάθεια της πολιτικής ηγεσίας…
Το άρθρο δημοσιεύτηκε στο www.mignatiou.com
