Του Γιώργου Σιούτζου*
Πολλά πολιτικά πρόσωπα εμφανίζονται στη σκηνή με νέες ιδέες, επικοινωνιακό ταλέντο και αύρα ανανέωσης. Συμπαρασύρουν οπαδούς και δημιουργούν συμμάχους που πιστεύουν σε αυτούς. Μαγεύονται από τις αξίες, τις αρχές και τις προτάσεις που διατυμπανίζουν και διαλαλούν. Λαμβάνουν σεβασμό, επευφημίες, αναγνώριση και στήριξη. Με άλλα λόγια γοητεύουν.
Βέβαια καθώς τα πρώτα αποτελέσματα της διοίκησης τους έρχονται στο φως, αρχίζει η μετάβαση από τη γοητεία στην απογοήτευση. Μία μετάβαση επώδυνη για τις δύο πλευρές καθώς οι ελπίδες αρχίζουν να σβήνουν και ο αέρας ανανέωσης μετατρέπεται σε αέρα συντηρητισμού, πολιτικού τυχοδιωκτισμού και αγκίστρωσης στην εξουσία. Από τη γοητεία των λόγων γεμάτων όραμα και ελπίδα στην απογοήτευση των εξαγγελιών και στα επώδυνα μέτρα. Από τη γοητεία της προσπάθειας προσέγγισης ενός ουτοπικού παράδεισου στην απογοήτευση της πολιτικής τυχοδιωκτικότητας και της έλλειψης προσπάθειας αμφισβήτησης του κατεστημένου. Από τη γοητεία της επικοινωνιακής ευφράδειας και των λόγων γεμάτων πάθος και ένταση στην απογοήτευση της έλλειψης ουσιαστικής κατανόησης και χρήσης θεατρινισμών και επικοινωνιακών τρικ για κάλυψη.
Η νοσταλγία της ηγετικής φύσης που γοήτευε σε μία συμβιβασμένη εκτελεστική φυσιογνωμία είναι σύνηθες φαινόμενο για τους πολιτικούς ηγέτες. Η φθορά και η διάβρωση της εικόνας ενός πολιτικού στις συνειδήσεις των πολιτών οδηγεί σε συμπεριφορές απαξίωσης, αντίδρασης και αποστροφής. Και αυτό συμβαίνει ξανά και ξανά με ελάχιστες εξαιρέσεις.
Αυτή η μεταστροφή από την γοητεία στην απογοήτευση μπορεί να μετριαστεί με ορθολογισμό και τoν έλεγχο τεχνικών επίκλησης στο συναίσθημα και στο θυμικό από τους πολιτικούς. Επίσης ο τίτλος “ηγέτης” δίνεται πάντα μετά τα αποτελέσματα και όχι a priori με την απλή διακήρυξη πραγμάτων.
* Ο Γιώργος Σιούτζος είναι Business Analyst