Κάθε χρόνο στη γιορτή της μητέρας όλοι έχουν ένα λόγο να εκφράσουν τις σκέψεις και τα συναισθήματά τους, αφού για τον καθένα από εμάς η μάνα είναι μια ξεχωριστή γυναίκα που στο πρόσωπό της αντικατοπτρίζεται όλος ο κόσμος. Μάνα είναι μόνο μία και είναι πάντα δίπλα στα παιδιά της.
Η μάνα είναι από τους πιο δύσκολους ρόλους του κόσμου, η Ελληνίδα μάνα έχει ακόμη δυσκολότερους. Ρόλοι πολλαπλοί, σύνθετοι και απαιτητικοί. Παιδαγωγός , ψυχολόγος, νοσοκόμα, δασκάλα, μαγείρισσα και πολλά άλλα ….με μεγάλες ευθύνες και άπειρες υποχρεώσεις. Ωράριο εξαντλητικό, προσαρμοσμένο πάντα στις ανάγκες όλων των άλλων, χωρίς να κουράζεται και πάντα να χαμογελά.
Ακόμη πιο δύσκολος είναι στη σύγχρονη κοινωνία ο διπλός ρόλος με τον οποίο καλείται να πορευτεί, δηλαδή της μητέρας και της εργαζόμενης γυναίκας ταυτόχρονα.
Τα τελευταία χρόνια η μητέρα αξίζει διπλά το σεβασμό όλων γιατί αψηφώντας τις δυσκολίες αποφασίζει να φέρει ένα παιδί στον κόσμο και να θυσιάζεται καθημερινά γι’ αυτό, τη στιγμή που στη χώρα μας τομείς όπως η Υγεία, η Παιδεία δεν είναι και στα καλύτερά τους. Όπως θυσιάζονται καθημερινά οι μητέρες όλων εκείνων των Ελλήνων, που οι δυσκολίες των καιρών τους ανάγκασαν να αναζητήσουν καλύτερη ζωή στο εξωτερικό, που μεγάλωσαν δηλαδή ένα παιδί για να φύγει στα ξένα, κάτι που πιστεύαμε πως δεν θα το ξαναζήσουμε. Αυτές οι μάνες δεν χρειάζονται ευχές, εκείνο που οφείλουμε να κάνουμε είναι να αλλάξουμε τις συνθήκες για να επιστρέψουν τα παιδιά τους. Οφείλουμε να αλλάξουμε τις συνθήκες και για τα παιδιά όλων των μανάδων, ώστε να μπορούν να βρουν δουλειά και να ζουν με αξιοπρέπεια. Σε όλες τις Ελληνίδες μάνες οφείλουμε να σταθούμε αντάξιοι των θυσιών και των αγωνιών για τα παιδιά τους. Να μην περιοριστούμε μόνο στις ευχές, αλλά να προχωρήσουμε στην πραγματική αναγνώριση του σπουδαίου αυτού ρόλου, συνδράμοντας ουσιαστικά και αποτελεσματικά.
Κώστας Γκαβογιάννης