Η βίαιη ενηλικίωση του ΣΥΡΙΖΑ και ο ήλιος που έπαψε να λάμπει

Αυτό ήταν λοιπόν. Η συμφωνία έκλεισε, το ζήτημα των κόκκινων δανείων όπου να ‘ναι θα κλείσει και αυτό, το ασφαλιστικό και το φορολογικό πέρασαν από τη Βουλή, και όπως όλα δείχνουν, την Κυριακή 22 Μαΐου θα ψηφιστούν και τα πρόσθετα μέτρα ύψους 1,8 δισ. Η Ελλάδα μετά το Eurogroup της 24ης Μαΐου θα πάρει αυτομάτως 10 δισ., από τα οποία, τα 7 θα μπουν στην πραγματική οικονομία.

Ένα από τα μελανά σημεία της συμφωνίας είναι, βεβαίως, ο μηχανισμός αυτόματης διόρθωσης, ο λεγόμενος “κόφτης” δηλαδή. Με απλά λόγια, μέσω αυτού του εργαλείου, θα λαμβάνονται αυτόματα μέτρα σε περίπτωση που τα μελλοντικά πλεονάσματα δεν θα είναι τα αναμενόμενα. Πάντως, αυτό που λένε στην Κουμουνδούρου είναι πως δεν θα χρειαστεί ποτέ να τεθεί σε λειτουργία, γιατί πολύ απλά τα νούμερα είναι ήδη καλά και θα συνεχίσουν να είναι.

Είναι όμως αυτός ο μήνας η πιο τρανή απόδειξη της μετάλλαξης του ΣΥΡΙΖΑ;

Ο Αλέξης Τσίπρας το Σεπτέμβριο είπε πολύ απλά στον κόσμο ότι απέτυχε να υλοποιήσει το πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης. Παράλληλα, ζήτησε την ψήφο του για να εφαρμόσει το τρίτο μνημόνιο όσο πιο ανώδυνα γίνεται. Αυτόματα τότε, το κόμμα της Κουμουνδούρου ενηλικιώθηκε. Κατάλαβε πως το δίλημμα μνημόνιο – αντιμνημόνιο δεν οδηγεί πουθενά. Στην Ελλάδα χρειάζονται να γίνουν μεταρρυθμίσεις, οι οποίες, όμως, δε θα πλήττουν τους αδύναμους. Οπότε, ο ΣΥΡΙΖΑ ανέλαβε την ευθύνη να διορθώσει την οικονομία, να κάνει μεταρρυθμίσεις, να προσελκύσει επενδύσεις και ταυτόχρονα να προστατεύσει με νύχια και με δόντια το λαό. Το αν αυτό είναι εφικτό ή είναι ένα σενάριο επιστημονικής φαντασίας θα το δείξει το μέλλον.

Εμφανώς αντίθετο στις προσπάθειες του ΣΥΡΙΖΑ να υλοποιήσει φιλοευρωπαϊκές πολιτικές με κοινωνικό πρόσημο, είναι δίχως αμφιβολία, το ΠΑΣΟΚ. Το πάλαι ποτέ σοσιαλιστικό κίνημα της χώρας, δυστυχώς, έχει ταυτιστεί πλέον με τη δεξιά, όντας στην ουσία μια πράσινη συνιστώσα της ΝΔ. Όταν ο Γερμανός σοσιαλδημοκράτης αντικαγκελάριος παίρνει καθαρά θέση υπέρ της αναπροσαρμογής του ελληνικού χρέους, όταν ο επικεφαλής των Ευρωπαίων σοσιαλιστών μιλάει για “καρχαρίες που θέλουν να κατασπαράξουν την Ελλάδα”, το ΠΑΣΟΚ μιλά για “βιώσιμο χρέος” και δε διστάζει να πάρει πολλές φορές το μέρος των “εταίρων” μας. Μάλλον μία απέλπιδα προσπάθεια του ΠΑΣΟΚ να δικαιολογήσει τα χρόνια συγκυβέρνησης με το Σαμαρά.

Όσο για το Ποτάμι δεν γίνεται καν κουβέντα. Είναι ο νεοφιλελευθερισμός τόσο ισχυρός, ώστε να καταπίνει τα ελληνικά κεντρώα κόμματα; Είναι οι ηγεσίες των παραπάνω κομμάτων ανίκανες να επιβάλλουν το σοσιαλισμό στα κινημάτά τους; Ίσως και τα δύο. Το μόνο σίγουρο είναι, πως το “μας χωρίζει άβυσσος με τη ΝΔ” της Φώφης Γενημματά είναι από τα πιο σύντομα ανέκδοτα της μνημονιακής περιόδου.

Προς το παρόν, στο υπάρχον πολιτικό σκηνικό, ο ΣΥΡΙΖΑ φαίνεται να είναι το κόμμα το οποίο μπορεί να ισορροπήσει μεταξύ φιλολαϊκής πολιτικής και ευρωπαΐκής πορείας. Αντιφάσεις θα υπάρχουν, έξωθεν πιέσεις για σκληρά μέτρα θα υπάρχουν, η επιβαλλόμενη λιτότητα θα υπάρχει, αλλά πάντα σε συνδυασμό με τις κοινωνικές παροχές (πρόγραμμα ανθρωπιστικής κρίσης, δωρεάν υγεία για τους ανασφάλιστους, 100 δόσεις, κλπ). Ευτυχώς ή δυστυχώς, αυτό διάλεξε ο λαός το Σεπτέμβριο και θα πρέπει να το σεβαστούμε.

Συντάκτης : Χρήστος Κυμπιζής

ΝΔΠΑΣΟΚΠΟΤΑΜΙΣΥΡΙΖΑΦώφη Γενημματά