Είμαστε, λοιπόν, σε ένα αδιέξοδο. Πνιγμένοι στα χρέη -350 τόσα δισ. ευρώ στην πλάτη των πολιτών-, ούτε μέλλον έχουμε, ούτε διέξοδος υπάρχει. Γιατί να μην παραδεχόμαστε την αλήθεια; Υπάρχει έστω και μία εξέλιξη που δικαιολογεί την παραμικρή αισιοδοξία; Καμία. Η κατάσταση είναι δραματική και αναμένω ότι οι δήθεν “εταίροι” και “σύμμαχοι” μας δεν θα υποχωρήσουν, αντιθέτως θα επιχειρήσουν να ταπεινώσουν περαιτέρω το λαό.
Το θέμα, το μέγα ερώτημα, είναι τι ακριβώς θα συμβεί τις επόμενες ημέρες και εβδομάδες, διότι, ό,τι και να γίνει, πιστεύω ότι δεν θα αργήσει. Υπάρχει περίπτωση να αποδεχθούν οι δανειστές τις θέσεις της κυβέρνησης, η οποία έχει εντολή από τη λαϊκή ψήφο να τερματίσει τον αναχρονισμό του Μνημονίου;
Δυσκολεύομαι να το πιστέψω και για να είμαι ειλικρινής, μιλώντας με έναν αξιωματούχο στην Ουάσιγκτον, πληροφορήθηκα ότι «ακόμα και να κερδίσει αυτόν τον πόλεμο (ο κ. Τσίπρας), θα νομίζετε πως πρόκειται για… όνειρο». Ανησυχεί σφόδρα, και δικαιολογημένα, τον καθένα το γεγονός ότι η κυβέρνηση δεν έχει σχέδιο Β’. Και δεν πρόκειται για παραπληροφόρηση των εχθρών της. Τα λένε οι ίδιοι, και δυστυχώς, κάνουν τις ανακοινώσεις με υπερηφάνεια…
Ο υπουργός Οικονομικών το βροντοφωνάζει σε κάθε ευκαιρία, ασχέτως εάν ο ίδιος ήδη έχει αλλάξει τις υποσχέσεις και τις αρχές του ο ΣΥΡΙΖΑ, που αφελώς πιστεύαμε πως είναι αδιαπραγμάτευτες. Είναι δυνατόν να πηγαίνεις σε διαπραγμάτευση και να μην έχεις οργανώσει και την επίθεση, αλλά και την άμυνά σου; Γίνονται συνομιλίες χωρίς σχέδιο σύντροφοι; Μόνο αν είσαι υπερδύναμη, αλλά και εκεί -όπως απέδειξε η προεδρία Ομπάμα- έχουν και σχέδιο Γ’.
Ο κ. Βαρουφάκης, ένας πολύ αλαζονικός και αυθάδης τύπος, μου δίνει την εντύπωση ότι νομίζει πως επειδή έχει λυμένο το οικονομικό του πρόβλημα, το ίδιο συμβαίνει και με τους πολίτες. Ε, δεν έχουν έτσι τα πράγματα, διότι όταν του ζητήσει ο πρωθυπουργός να του αδειάσει τη γωνιά, κέρδος θα έχει ο υπουργός των Οικονομικών, αφού και το νέο του βιβλίο θα γράψει με πιπεράτες λεπτομέρειες του τετ-α-τετ με τον εχθρό Σόιμπλε, και σε ένα από τα μεγάλα πανεπιστήμια θα προσληφθεί. Στο μεταξύ, πίσω του θα έχει αφήσει κατακαμένη γη…
Για να σπάσει το αδιέξοδο, δύο πράγματα θα συμβούν: ή ο κ. Τσίπρας θα ακολουθήσει τον δρόμο των προηγούμενων, που είναι και το πιο πιθανό, ή θα σηκώσει το λάβαρο της επανάστασης και όπου τον βγάλει… Ομολογώ, πως στη θέση που βρίσκεται, μόνο ένας τρελός θα τον ζήλευε…
ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟ: Δεν ασχολούμαι ποτέ με τα κομματικά δρώμενα. Αλλά δεν μπορώ να μη σχολιάσω τους αστούς ανεγκέφαλους νεοφιλελεύθερους της ΝΔ, που συνασπίστηκαν για να διώξουν τον Αντώνη Σαμαρά. Οπως και να δει κανείς τα εκλογικά αποτελέσματα, άθλος είναι το 26% για έναν πρωθυπουργό και ένα κόμμα που έχει επιβάλει στον λαό τα πιο σκληρά μέτρα τα τελευταία 100 χρόνια. Κανονικά η Ν.Δ. έπρεπε να λάβει, με το ζόρι, το 15% των ψήφων, διότι τα μέτρα οδήγησαν στη φτώχεια πολλούς ανθρώπους. Για να λέμε τα πράγματα με το όνομά τους, αυτοί που τον κατηγορούν σήμερα, αν ήταν στη θέση του, θα είχαν επιβάλει ακόμα χειρότερα μέτρα, διότι αυτό επιτάσσει η καπιταλιστική ιδεολογία τους και, βεβαίως, θα έψαχναν την ψήφο τους με το κερί…
Το άρθρο δημοσιεύτηκε στο http://mignatiou.com/