του Θοδωρή Καλούδη
Από τη συνέντευξη του πρωθυπουργού στο «Βήμα» το πιο σημαντικό σημείο, κατά τη γνώμη μου, είναι η δέσμευσή του ότι θα εξαντλήσει την τετραετία. Είναι μια καθαρή στάση που συνάδει με όσα μας έχει υποσχεθεί να εφαρμόσει ο κ. Μητσοτάκης στην κυβερνητική θητεία του.
Η πλειοψηφία των πολιτών επέλεξαν, το 2019, τον Κυριάκο Μητσοτάκη όχι γιατί είχαν νοσταλγήσει τις ημέρες διακυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας, ούτε μόνο γιατί ήθελαν να απαλλαγούν από την ανερμάτιστη πολιτική του Αλέξη Τσίπρα και της παρέας του. Ποντάρισαν στην ελπίδα ότι ο κ. Μητσοτάκης θα εφαρμόσει μια ορθολογιστική, μεταρρυθμιστική και «επαγγελματική» διακυβέρνηση. Ότι, επιτέλους, θα αποκτήσουμε μια «κανονική», σύγχρονη κυβέρνηση που θα οδηγήσει τη χώρα στην προκοπή, με αναστήλωση των θεσμών, εκσυγχρονισμό του κράτους, ζωντάνεμα της οικονομίας, στήριξη της κοινωνίας.
Η νέα κυβέρνηση – με σοβαρά μεταρρυθμιστικά στοιχεία στη σύνθεσή της και εκσυγχρονιστικές πρωτοβουλίες στο πρόγραμμά της – έπεσε πάνω στη λαίλαπα της πανδημίας. Η αυτονόητη επιλογή της να προστατεύσει πρωτίστως την υγεία των πολιτών και να περισώσει ότι μπορεί να περισωθεί στην αγορά, ανέτρεψε προφανώς τους αναπτυξιακούς σχεδιασμούς της. Οι προτεραιότητες άλλαξαν. Οι σχεδιασμοί μεταβλήθηκαν. Οι προσαρμογές έγιναν υπό το κράτος του επείγοντος, σε συνθήκες πρωτόγνωρες διεθνώς. Τα αποτελέσματα ήταν ανέλπιστα επιτυχή (που ανέτρεψαν την εικόνα για το «αναποτελεσματικό» ελληνικό κράτος) – απέσπασαν, μάλιστα, τη διεθνή αναγνώριση. Ωστόσο, σε ορισμένες περιπτώσεις επηρεάστηκαν από έλλειψη εμπειρίας, κακή επικοινωνία, λάθη και παραλείψεις που θα μπορούσαν, σε ομαλότερες συνθήκες να αποφευχθούν.
Ο εγκλεισμός – αλλά και το «ακορντεόν» στο οποίο οδηγηθήκαμε από την υπερβολική εξουσία που δόθηκε στους λοιμωξιολόγους – κούρασε την κοινωνία, τραυμάτισε κι άλλο την οικονομία, αξιοποιήθηκε απερίσκεπτα, μίζερα και μικροκομματικά από την αντιπολίτευση και ίσως να επισκίασε κάπου την πρώτη επιτυχία των μέτρων αντιμετώπισης της πανδημίας.
Οι δημοσκοπήσεις – όλες οι δημοσκοπήσεις – δείχνουν πως η κοινωνία (τουλάχιστον οι ηλικίες που έχουν μεγαλύτερη εμπειρία από διακυβερνήσεις) εξακολουθεί να εμπιστεύεται και να στηρίζει τον κ. Μητσοτάκη, ο οποίος έχει την τύχη να έχει απέναντί του ένα κυνικά επιπόλαιο και αναξιόπιστο αρχηγό Αξιωματικής Αντιπολίτευσης και μια «ανύπαρκτη» ηγεσία στο κόμμα του παραδοσιακού Κέντρου.
Το πλεονέκτημα αυτό ορισμένοι στο κυβερνητικό επιτελείο ίσως το θεωρούν πρόκληση για πρόωρες εκλογές – και εισηγούνται μια τέτοια εξέλιξη – ώστε η Νέα Δημοκρατία να πάρει «αβάντζο» τετραετίας. Ωστόσο αυτό θα ήταν μεγάλο λάθος και (με τις πρόωρες διπλές κάλπες) ίσως οδηγούσε σε περιπέτειες τη χώρα. Ορθά, λοιπόν, ο πρωθυπουργός το ξέκοψε, ξεκαθαρίζοντας το πολιτικό τοπίο.
Η ύφεση της πανδημίας – που με την πρόοδο των εμβολιασμών αναμένεται στην αρχή του καλοκαιριού – γυρίζει το βιβλίο πίσω, στις πρώτες σελίδες του. Στους αρχικούς στρατηγικούς στόχους της κυβέρνησης. Δηλαδή, στον βασικό λόγο που εκλέχτηκε ο κ. Μητσοτάκης και ο οποίος δεν έχει εκλείψει, ώστε να χρειάζεται επιβεβαίωση της λαϊκής εντολής. Τώρα είναι η ώρα να εφαρμοστεί το κυβερνητικό πρόγραμμα στην οικονομία, την ανάπτυξη και τον εκσυγχρονισμό – και μάλιστα υπό τις ενισχυτικές προϋποθέσεις που προσφέρουν τα δισεκατομμύρια του Ταμείου Ανάκαμψης της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Γι’ αυτό και η δέσμευση του πρωθυπουργού ότι θα εξαντλήσει την τετραετία – διαλύοντας κάθε αμφιβολία και σύννεφο στη δημόσια ζωή – ήταν σοφή και κρίσιμη.
Ίσως μάλιστα, εκτός από την ομαλή πορεία της χώρας, βοηθήσει και τον κ. Τσίπρα, που η τρομάρα του ότι ίσως πάει «αύριο» σε εκλογές – και σε τέταρτη συνεχή «ήττα κι αντίο» – τον οδηγεί σε ανόητες ενέργειες ταύτισης της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης με τα “γκρουπούσκουλα” των αναρχικών. Τώρα έχει τον χρόνο να ασχοληθεί σοβαρά με την ανασυγκρότηση του κατακερματισμένου σε «τάσεις» και ομάδες κόμματός του. Κάτι είναι κι αυτό για τη λειτουργία των θεσμών…
Πηγή: Economico.gr