του Θοδωρή Καλούδη
Η αποκάλυψη που έκανε ο Κωστής Χατζηδάκης ήταν συγκλονιστική: μόνον ο ίδιος και η γενική γραμματέας του υπουργείου Εργασίας υπέγραψαν την ρύθμιση για την απονομή προσωρινής σύνταξης . (Τη ρύθμιση, δηλαδή, που επιχειρεί να δώσει μια πρώτη άμεση λύση στο ζήτημα των δεκάδων χιλιάδων εκκρεμών συντάξεων).Τα υπηρεσιακά στελέχη του υπουργείου αρνήθηκαν να την υπογράψουν για να μη χρειαστεί να λογοδοτήσουν, καθώς φοβήθηκαν μήπως και τους ζητηθούν ευθύνες.
Όταν ένας κορυφαίος υπουργός καταγγέλλει ότι τα στελέχη του υπουργείου του δεν υπογράφουν κρίσιμες κυβερνητικές αποφάσεις, βρισκόμαστε ενώπιον μιας «ανταρσίας» δημοσίων υπαλλήλων.
Η «ανταρσία» όμως αυτή, στην περίπτωση του υπουργείου Εργασίας, δεν ήταν «ηρωική» ούτε «πολιτική» έστω… Ήταν άρνηση καθήκοντος, η οποία προέκυψε από τον γνωστό «ιό του δημοσίου». Γιατί όσοι αρνήθηκαν να υπογράψουν την υπουργική απόφαση για τις προσωρινές συντάξεις – που ανακουφίζει δεκάδες χιλιάδες συμπολιτών μας – το έκαναν από ταπεινά και μίζερα κίνητρα: την ευθυνοφοβία τους.
Η ενέργεια αυτή εκθέτει, σε όλο του το μέγεθος, το «βαθύ κράτος», δείχνει το, σκληρά ριζωμένο, τείχος που συναντά στον διοικητικό μηχανισμό κάθε πρωτοβουλία πολιτικών λύσεων, κάθε μεταρρύθμιση. Και επιβάλει στην κυβέρνηση να πάρει άμεσα μέτρα, βάζοντας επιτέλους το μαχαίρι σε μια μεγάλη πληγή του δημοσίου. Μια ενέργεια που αρνήθηκαν μέχρι τώρα όλες οι κυβερνήσεις , υποκύπτοντας στην κομματική ιδιοτέλεια και τον φόβο μήπως «χάσουν» ψήφους από τους δημόσιους υπάλληλους…
Όμως ο κ. Χατζηδάκης μας είπε και άλλα δυσάρεστα: ο ΕΦΚΑ δεν έχει εκτεταμένο δίκτυο υπολογιστών και δεν έχουν καν όλοι οι υπάλληλοι ηλεκτρονικό ταχυδρομείο… Τη δουλειά δηλαδή την κάνουν «χειροκίνητα» και με κανονικό ταχυδρομείο.
Με άλλα λόγια οι αιτήσεις των πολιτών για να λάβουν σύνταξη κινούνται σε ρυθμούς παλαιότερων δεκαετιών και τα δικαιολογητικά τους στοιβάζονται χύμα, για χρόνια, σε κάποιες κούτες «Νουνού» στα υπόγεια του ΕΦΚΑ, ενώ εκείνοι πασχίζουν, χωρίς δουλειά πλέον, να επιβιώσουν.
Το φαινόμενο αυτό αναδεικνύει ότι το κράτος λειτουργεί σήμερα με δύο ταχύτητες. Την «ταχύτητα Πιερακάκη» – που ήδη απολαμβάνουν τον τελευταίο καιρό οι πολίτες σε μια σειρά υπηρεσίες εξυπηρέτησης των αναγκών τους – και την «κλασσική» δημόσια λειτουργία του «αραμπά».
Όμως το υπουργείο Εργασίας και ο ΕΦΚΑ θα πρέπει να πάρουν προτεραιότητα στην μεταρρύθμιση του κράτους γιατί η ασφαλιστική κάλυψη των εργαζομένων και η κοινωνική πολιτική προηγούνται.
- Με δυό λόγια: Μαχαίρι τώρα στην πληγή του δημοσίου που λέγεται «ευθυνοφοβία» με παράλληλη παροχή σοβαρών κινήτρων σε όσους σέβονται την αποστολή τους και επενδύουν στην εργασία τους στις δημόσιες υπηρεσίες. Και, επίσης, ταχύρρυθμος εκσυγχρονισμός των υπηρεσιών προστασίας της εργασίας, συνταξιοδότησης, κοινωνικής ασφάλισης και αρωγής. Είναι πρωτεύουσα δράση για μια κυβέρνηση που επιδιώκει τον εκσυγχρονισμό και υπηρετεί τις ανάγκες της κοινωνίας.