της Αγγελικής Σπανού
Αν μιλήσει κανείς με κάποιο στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ το πιθανότερο είναι ότι θα διαπιστώσει το αδιέξοδο που δημιουργεί η αρνητική δημοσκοπική δυναμική αλλά ταυτόχρονα θα δει και κάποια ικμάδα αισιοδοξίας για ανάκαμψη του κόμματος η οποία στηρίζεται στη βεβαιότητα για την κακή πορεία της οικονομίας και, επομένως, για τη δυσπραγία των πολλών. Το σκεπτικό είναι ότι πολύς κόσμος θα υποφέρει από την ανεργία και τη μείωση εισοδήματος και αυτό εκ των πραγμάτων θα οδηγήσει στην πολιτική αποδυνάμωση της ΝΔ και προσωπικά του Κυρ. Μητσοτάκη.
Αν μιλήσει κανείς με κάποιο στέλεχος του Κινήματος Αλλαγής θα διαπιστώσει το αδιέξοδο που δημιουργεί η καθήλωση των ποσοστών του παρά την πτώση του ΣΥΡΙΖΑ αλλά ταυτόχρονα θα δει και κάποια ικμάδα αισιοδοξίας για ανάκαμψη του κόμματος η οποία στηρίζεται στη βεβαιότητα για την κακή πορεία της αξιωματικής αντιπολίτευσης και, επομένως, για την ανάγκη των ψηφοφόρων του να βρουν πολιτική διέξοδο. Το σκεπτικό είναι ότι όσο χτυπιέται ο ΣΥΡΙΖΑ και ο Αλ. Τσίπρας από τις αλλεπάλληλες αποκαλύψεις, εκ των πραγμάτων θα προκύψουν συνθήκες κοινωνικής μετακίνησης από τον ΣΥΡΙΖΑ στο ΚΙΝΑΛ.
Η προσέγγιση είναι ίδια και εξίσου απλοϊκή. Είναι η επένδυση στην τακτική του ώριμου φρούτου, με την έννοια ότι ο ΣΥΡΙΖΑ περιμένει, νομοτελειακά, τη φθορά της ΝΔ και το ΚΙΝΑΛ, αντίστοιχα, τη φθορά του ΣΥΡΙΖΑ. Αλλά το ώριμο φρούτο σάπισε και δεν θα πέσει στο στόμα τους, έχει ήδη θαφτεί στο χώμα.
Η πραγματικότητα είναι πολύ πιο σύνθετη. Αυτό που δεν καταλαβαίνουν στον ΣΥΡΙΖΑ είναι ότι η πολιτική ηγεμονία της ΝΔ οφείλεται σε μεγάλο βαθμό στην μαζική αποστροφή για ό,τι σημαίνει ΣΥΡΙΖΑ όπως έχει εγγραφεί στο συλλογικό ασυνείδητο. Σε συντριπτικό ποσοστό η μεσαία τάξη, ανεξάρτητα από ιδεολογικές καταβολές, δεν θέλει να ξαναζήσει την εμπειρία της εξουσίας ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ και αυτό δημιουργεί τεράστια ανοχή απέναντι στην κυβέρνηση Μητσοτάκη.
Το “να φύγουν αυτοί” πάνω στο οποίο στηρίχτηκε η διαμόρφωση και η ανάπτυξη του αντιΣΥΡΙΖΑ μετώπου έχει γίνει “να μη γυρίσουν αυτοί” και η συγκεκριμένη προσδοκία συσπειρώνει πολύ κόσμο γύρω από τον Κυριάκο Μητσοτάκη που εγγυάται το “ποτέ ξανά”.
Από την άλλη, αυτό που δεν καταλαβαίνουν στο Κίνημα Αλλαγής είναι ότι όσο χάλια και να τα πάει ο ΣΥΡΙΖΑ, αν το δικό τους αφήγημα δεν γίνει ελκυστικό, δεν πρόκειται να δουν φως στην άκρη του τούνελ, που έλεγε και ο ιδρυτής του ΠΑΣΟΚ. Και το αφήγημά τους είναι απωθητικό γιατί εκφέρεται από πρόσωπα φθαρμένα ή αναξιόπιστα, γιατί εξαντλείται σε συνθηματολογία και κλισέ του παλιού κόσμου, γιατί δεν έχει τίποτα οραματικό και σύγχρονο, γιατί παραπέμπει στο βαθύ παρελθόν ενός κόμματος που έγινε σύστημα και παραμένει σύστημα παρά τη δραματική συρρίκνωσή του.
Αυτό που δεν καταλαβαίνουν στον ΣΥΡΙΖΑ και το ΚΙΝΑΛ είναι το ίδιο: Η λύση, αν έρθει, θα έρθει από μέσα και όχι απ έξω. Ούτε το αντιλαμβάνονται και μάλλον ούτε το μπορούν. Και γι αυτό δεν θα έρθει.
Πηγή: Economico.gr