Η σημερινή περίοδος προσφέρει ευκαιρίες για την επίλυση χρόνιων εθνικών θεμάτων, όπως είναι το Κυπριακό και οι σχέσεις μας με την Τουρκία, αλλά εγκυμονεί και κινδύνους. Γι’ αυτό η επίλυση πρέπει να πραγματοποιηθεί αυτή τη φορά με τη σύμπνοια των κομμάτων. Οι δηλώσεις του κ. Κοτζιά περί «μοναχοφάηδων» και του κ. Κατρούγκαλου περί «των χιλιομέτρων ακτογραμμών της Τουρκίας κ.λπ.», ήδη δημιουργούν την εντύπωση ότι οι πάγιες ελληνικές θέσεις που διαμορφώθηκαν με βάση τις διεθνείς συνθήκες εγκαταλείπονται, αφού οι παράλογες τουρκικές διεκδικήσεις απορρέουν από τουρκικές ερμηνείες του διεθνούς δικαίου.
Η Τουρκία επιδιώκει λύσεις με πλαίσιο το δίκιο του ισχυρού. Οι σχέσεις της με όλα τα γειτονικά κράτη βρίσκονται στο ναδίρ λόγω της επεκτατικής της πολιτικής.
Αυτή εδράζεται στην πολεμική της μηχανή την οποία επιδεικνύει προς αντιπάλους, αλλά και προς τον ισλαμικό κόσμο τον οποίο επιδιώκει να μονοπωλήσει, περιορίζοντας συγχρόνως την επιρροή της Σαουδικής Αραβίας, και όλα αυτά με γενναία οικονομική ενίσχυση από το Κατάρ. Στο πλευρό της έχει σουνίτες, τη Μουσουλμανική Αδελφότητα και τους τζιχαντιστές σουνίτες της Συρίας.
Με το Ιράν των Σιιτών έχει μόνο εικονικά αμβλύνει τις εχθρότητες, γιατί οι θρησκευτικές αντιπαλότητες δεν πρέπει να ξεχνάμε (χριστιανοί και αριστεροί έχουν αρκετή εμπειρία), είναι «θέλημα του Αλλάχ»! Τώρα η προσέγγιση με τη Ρωσία τι άραγε να προοιωνίζεται με ένα παρελθόν φαγωμάρας αιώνων; Το μόνο που μπορεί να σκεφτεί κανείς είναι το εμπόριο, το οποίο ακμάζει και με τις ΗΠΑ καθώς και με χώρες της Ε.Ε. (άλλωστε η διαδικασία ένταξης σκάλωσε και ίσως ενισχύσει την εμβάθυνση των θεσμών). Προσώρας οι Αμερικανοί έθεσαν τις προϋποθέσεις απόκτησης από την Τουρκία των F-35 με αφορμή τους S-400. Η Ε.Ε. οφείλει να της πει, τουλάχιστον, ότι μπορεί και χωρίς αυτήν. Τα υπαρκτά, πάντως, ισχυρά εμπορικά συμφέροντα μας δυσκολεύουν.
Σήμερα στο εσωτερικό της Τουρκίας υπάρχει βαθύς διχασμός. Υπάρχουν χιλιάδες απολυμένοι και κυνηγημένοι. Στις ένοπλες δυνάμεις συνεχίζονται οι συλλήψεις και το brain drain καλπάζει. Επίσης, τα ανώτατα και ενδιάμεσα στελέχη των ενόπλων δυνάμεων συμμετέχουν σε αυτό, μόνο που εδώ το drain είναι στις φυλακές. Η δε οικονομία της διανύει ολισθηρή κατηφόρα.
Η απομόνωση της Τουρκίας, ως αποτέλεσμα της πολιτικής της, αυξήθηκε και οι μνηστήρες της «Πηνελόπης» φθίνουν λόγω των νέων ενεργειακών προοπτικών που αναδύονται στην Ανατολική Μεσόγειο.
Αυτή είναι η σημερινή κατάσταση∙ αποτελεί δε ευκαιρία για την Κύπρο και την Ελλάδα να προωθήσουν, όχι από θέση αδυναμίας, λύσεις με βάση το διεθνές δίκαιο.