Ο πρωθυπουργός δεν μας αφήνει να πλήξουμε… Κάθε τόσο μας περιγράφει ένα κόσμο μυθικό, γεμάτο αυταπάτες, όπου κυριαρχούν τα «success stories» για το παρόν και η αναίτια αισιοδοξία για το μέλλον. Πολύ πρόσφατα μας εξήγησε ότι αυτό που ζούμε επί των ημερών του είναι μία … «ολιγαρκής αφθονία».
Στην επίμαχη ανάρτησή του ο πρωθυπουργός ανέφερε ότι αγωνίζεται «για έναν άλλο κόσμο που είναι εφικτός και που μπορεί να γίνει πράξη από δυνάμεις σταθερά προσανατολισμένες στη κοινωνική πρόοδο και σε ένα νέο μοντέλο βιώσιμης ανάπτυξης και ολιγαρκούς αφθονίας».
«Ολιγαρκής»,σύμφωνα με τα λεξικά, είναι αυτός που αρκείται σε πολύ λίγα αναγκαία, που μπορεί να ζήσει μόνο με ψωμί και νερό. «Αφθονία» σημαίνει μια μεγάλη ποσότητα, πολύ μεγαλύτερη απ’ αυτή που χρειάζεται ένας άνθρωπος, μια υπερεπάρκεια αγαθών και υπηρεσιών.
«Ολιγαρκής αφθονία» δεν υπάρχει στα λεξικά. Είναι προφανώς μια κατάσταση «ΣΥΡΙΖΑ»: όπου οι άνθρωποι τα βολεύουν όπως – όπως στην πραγματική ζωή εν μέσω αφθονίας ψευδών , αθετημένων υποσχέσεων, ουτοπικών σχεδιασμών, ιδεολογικών ονειρώσεων και κίβδηλης προπαγάνδας.
Η «Ολιγαρκής αφθονία» είναι Συριζαϊκός νεολογισμός, που με όρους ψυχανάλυσης θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί για να περιγράψει έννοιες που μόνο το πρόσωπο που τις χρησιμοποιεί, αντιλαμβάνεται, ανεξάρτητα από το τί καταλαβαίνουμε οι υπόλοιποι. Ένας τέτοιος νεολογισμός θεωρείται κανονικός από όποιον τον διατυπώνει αλλά αντιμετωπίζεται ως σύμπτωμα σκεπτόμενης αναταραχής από την επιστήμη.
Έτσι, με το νεολογισμό του, ο κ. Τσίπρας περιγράφει αυτό που αντιλαμβάνεται ότι ζούμε, ανεξάρτητα αν συμπίπτει με αυτό που πράγματι ζούμε… Με άλλα λόγια, όπως λέει ο λαός, «ζει στον δικό του κόσμο»: Στον αστερισμό της «ολιγαρκούς αφθονίας». Μπορεί και της αφθονίας των «λίγων», των ανειδίκευτων και άνευ προσόντων που περιφέρονται στα πάνω κλιμάκια…