Την εβδομάδα που μας πέρασε η Ελλάδα είχε όλα τα φώτα στραμμένα επάνω της, καθώς η νέα κυβέρνηση ξεκίνησε ένα διπλωματικό μαραθώνιο, με σκοπό την επαναδιαπραγμάτευση του ελληνικού χρέους και την αφύπνιση της ευρωπαϊκής κοινής γνώμης, ώστε να πιέσουν τις κυβερνήσεις τους για αλλαγή πολιτικής.
Το ευρωπαϊκό μηντιακό κατεστημένο σε μια προσπάθεια αποδόμησης των ελληνικών θέσεων και αποπροσανατολισμού της κοινής γνώμης από την ουσία της διαπραγμάτευσης, έστρεψε το ενδιαφέρον του, σε επιμέρους θέματα όπως οι ενδυματολογικές επιλογές του έλληνα Υπουργού Οικονομικών, αν ταξίδεψε στην οικονομική θέση και άλλα τέτοια… Η στάση των ευρωπαϊκών Μ.Μ.Ε, καθόλου τυχαία, ταυτίστηκε με αυτή της ευρωπαϊκής πολιτικής ελίτ, καθώς το όλο θέμα δεν ξεκίνησε από τα Μ.Μ.Ε., αλλά από τους πολιτικούς!
Όλοι θυμόμαστε την πρώτη συνάντηση του έλληνα Πρωθυπουργού με τον πρόεδρο του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου Μάρτιν Σούλτς στην Αθήνα, όταν ο δεύτερος στην είσοδο του Μεγάρου Μαξίμου σχολίασε σκωπτικά το γεγονός ότι ο κ. Τσίπρας δεν φορούσε γραβάτα, για να λάβει την απάντηση από τον έλληνα Πρωθυπουργό ότι θα φορέσει όταν μειωθεί το ελληνικό χρέος.
Στο ίδιο μήκος κύματος και ο ιταλός Πρωθυπουργός Ματέο Ρέντσι χάρισε μια γραβάτα στον κ. Τσίπρα για να τη φορέσει όταν η χώρα μας μειώσει το χρέος της.
Κατά τη διάρκεια της συνάντησης του κ. Βαρουφάκη με τον ομόλογο του Υπουργό Οικονομικών της Αγγλίας η γλώσσα του σώματος μαρτυρούσε μια απαξίωση στο πρόσωπο του εκπροσώπου της ελληνικής κυβέρνησης. Για να είμαστε όμως δίκαιοι στη συγκεκριμένη συνάντηση και η ελληνική πλευρά, επέδειξε μια μεγαλύτερη άνεση και οικειότητα από το αναμενόμενο.
Τις επόμενες ημέρες, ακολούθησαν μια σειρά από άρθρα, ρεπορτάζ, και σχόλια στον τύπο και στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, σχετικά με τις ενδυματολογικές προτιμήσεις του έλληνα Υπουργού.
Με λύπη διαπιστώνει κανείς ότι στην παγίδα των ευρωπαίων εταίρων μας έπεσαν και τα εγχώρια μέσα ενημέρωσης, τα οποία με μια δόση εθνικής υπερηφάνειας αναπαρήγαγαν το όλο θέμα.
Όλες αυτές οι κινήσεις αν και φαινομενικά αθώες, είναι πολύ επικίνδυνες, ιδιαίτερα όταν είναι σκόπιμες, καθώς υποβαθμίζουν το ρόλο της πολιτικής και τη μετατρέπουν σε φθηνό life style .