Ο Αχελώος πηγάζει από την οροσειρά της Πίνδου και μετά από διαδρομή 220 χλμ εκβάλλει στο Ιόνιο πέλαγος. Θεωρείται ο πλουσιότερος σε νερά ποταμός της Ελλάδας. Σύμφωνα με την αρχαία ελληνική μυθολογία, ήταν μια ποτάμια θεότητα, ενώ στη σύγχρονη εποχή, για τα νερά του ερίζουν η Δυτική Στερεά Ελλάδα και η Θεσσαλία.
Το έργο της εκτροπής του Αχελώου άρχισε να σχεδιάζεται τη δεκαετία του 1960, με στόχο την εξυπηρέτηση αρδευτικών και υδρευτικών αναγκών του Θεσσαλικού κάμπου. Να σημειωθεί, ότι σήμερα, η Θεσσαλία έχει ελλειμματικό υδατικό ισοζύγιο 800 εκ. m3 κατ΄έτος, ενώ η Αιτωλοακαρνανία έχει πλεόνασμα 1.600.000 εκ. m3 κατ’έτος.
Στην αρχή, η εκτρεπόμενη ποσότητα νερού αφορούσε 1.200.000 εκ. m3, αλλά το 2014 κατέληξε σε 250 εκ.m3, μετά από συνεχείς μειώσεις και στο πλαίσιο οξύτατης αντιπαράθεσης και δικαστικών αγώνων στο Συμβούλιο της Επικρατείας μεταξύ Αιτωλοακαρνάνων και Θεσσαλών.
Οι πρώτες δικαστικές αποφάσεις χρονολογούνται από το 1994, ενώ επακολούθησαν άλλες το 2000, το 2005 και το 2014, με τελευταία, για την ώρα, ξιφομαχία στις 6.2.2019, στο Συμβούλιο της Επικρατείας, μεταξύ της Περιφέρειας Δυτικής Στερεάς Ελλάδας, της Περιφερειακής Ένωσης των Δήμων της και οικολογικών φορέων από τη μια πλευρά και της Περιφέρειας Θεσσαλίας, της Περιφερειακής Ένωσης των Δήμων της και της Εταιρείας Θεσσαλικών Μελετών από την άλλη πλευρά.
Μετά από 25 χρόνια δικαστικής διαμάχης, την εκπόνηση αμέτρητων μελετών και τη δαπάνη ήδη 500 εκ. ευρώ , για τη μεταφορά νερών από τον Αχελώο στον Πηνειό ποταμό και ενώ ένα γιγαντιαίο φράγμα, αυτό της Μεσοχώρας έχει ολοκληρωθεί, ενώ ένα άλλο, αυτό της Συκιάς έχει φθάσει στο 65%, η Ελληνική Πολιτεία άλλαξε άποψη και με δύο αποφάσεις της 29.12.2017 ματαίωσε τη μεταφορά νερού!
Ενώ, σύμφωνα με τις επί μακρά σειρά ετών επιστημονικές μελέτες, το μικρό μέρος των νερών του Αχελώου που θα μεταφερόταν θα έσωζε από οικολογικής άποψης την υποβαθμισμένη ποιότητα και την ελλειμματική ποσότητα του Πηνειού, θα αναβάθμιζε τα οικοσυστήματα της Θεσσαλίας, χωρίς να θίγει τα οικοσυστήματα της Αιτωλοακαρνανίας και θα κάλυπτε τις αρδευτικές κυρίως αλλά και τις υδρευτικές ανάγκες της Θεσσαλίας, όλα αυτά ξεχάστηκαν. Η Εθνική Επιτροπή Υδάτων, μετά από σχετικά έγγραφα του Ειδικού Γραμματέα Υδάτων, που υποδείκνυαν την επιλογή έργων μόνον μέσα στα εδαφικά όρια της Θεσσαλίας, αποφάσισε την ματαίωση της μεταφοράς των νερών του Αχελώου και, στη θέση της, την κατασκευή 5 φραγμάτων στη Θεσσαλία.
Οι δύο πλευρές παρουσίασαν τα επιχειρήματα τους, με τους Αιτωλοακαρνάνες και τα οικολογικά σωματεία να επιχειρηματολογούν κατά οποιασδήποτε μεταφοράς νερού και τους Θεσσαλούς να προβάλλουν την έλλειψη επιστημονικής μελέτης, την πολιτική καθοδήγηση και την απουσία εξέτασης των δυσμενών περιβαλλοντικών συνεπειών από την εγκατάλειψη της μεταφοράς του νερού.
Η απόφαση του Δικαστηρίου αναμένεται με ζωηρό ενδιαφέρον.