Ζούμε “ενδιαφέρουσες” εποχές πολιτικού ήθους.
Στο Υπουργικό Συμβούλιο ο υπουργός Άμυνας και κυβερνητικός εταίρος καταγγέλει ότι η κυβέρνηση “τα πιάνει” από τον Τζόρτζ Σόρος για να χρηματοδοτήσει την προπαγάνδα της, προφανώς στα Βαλκάνια. Ο καταγγέλων συνέταιρος της εξουσίας εξαντλεί την κυβερνητική ευθύνη του στην καταγγελία και, ευτυχής, διατηρεί τη θέση του. Ο πρωθυπουργός και οι υπουργοί ακούνε όσα καταγγέλει ο Πάνος Καμμένος και … σφυρίζουν αδιάφορα.
Ο τ. Υπουργός των Εξωτερικών, που αποκαλύπτει όλα αυτά, επισημαίνει την αφωνία του πρωθυπουργού. Ο κ.Κοτζιάς ομιλεί επίσης περί “οχετού” Καμμένου ο οποίος τον έχει κατηγορήσει στο Υπουργικό Συμβούλιο για προσωπικού χαρακτήρα χρήση των μυστικών κονδυλίων. Ουδείς όμως ταράζεται από το πάρτι με τις ενδοκυβερνητικές καταγγελίες για μίζες. Ο Αλέξης Τσίπρας επιμένει στην ένοχη σιωπή του.
Ο Χρήστος Σπίρτζης, σε ραδιοφωνική συνέντευξή του, αναλαμβάνει να “βγάλει το φίδι από την τρύπα”. Ενώ ο κυβερνητικός εκπρόσωπος “κάνει την πάπια” επι του θέματος, ο υπουργός Υποδομών επιχειρεί να “καθαρίσει” τα βρωμόνερα, δηλώνοντας ότι όσα καταγγέλει ο τ. Υπουργός Εξωτερικών είναι ψέματα: «Δεν έχω ακούσει εγώ τον Πάνο Καμμένο να λέει τέτοια πράγματα» λέει υπερήφανος για την τιμή του.
Και όλα αυτά ενώ και στον τελευταίο καφενέ της χώρας χαχανίζουν με το άκομψο πολιτικό βαλς που εξακολουθούν να χορεύουν σφιχταγγαλιασμένοι Τσίπρας και Καμμένος. Όσο και αν του πατάει τον κάλο ο ατσούμπαλος Υπουργός Άμυνας, ο πρωθυπουργός επιμένει να κρατιέται πάνω του σε νέες πιρουέτες εξουσίας. “Μπρος στα κάλλη τι είναι ο πόνος”…
Μέσα στη σύγχυση, βγαίνει και ο κ. Πολάκης για να ανακοινώσει το νέο δόγμα εξουσίας του ΣΥΡΙΖΑ: “Αν δεν βάλουμε μερικούς μέσα, δεν κερδίζουμε τις εκλογές”. Λογικό ακούγεται. Άλλωστε είναι υπερβολή να απαιτούμε από τα περισσότερα στελέχη της κυβέρνησης να έχουν ακούσει για κάποιον Μοντεσκιέ…
διαβαστε το άρθρο του Θοδωρή Καλούδη: Ζούμε ενδιαφέρουσες εποχές πολιτικού ήθους…