Σε ζωντανή τηλεοπτική μετάδοση είχα την ευκαιρία, πριν λίγο, να παρακολουθήσω μοναδική επίδειξη δράσης “συνδικαλιστικού κινήματος” όπως το εκφράζει η διοίκηση της ΠΟΕΔΗΝ. Έξω, λοιπόν, από το υπουργείο Μακεδονίας, στη Θεσσαλονίκη και ενώ το αίτημά τους να συναντηθούν με εκπρόσωπο της κυβέρνησης είχε γίνει αποδεκτό (με μόνη διαφορά ότι αντί της δεκαμελούς αντιπροσωπείας που ζητούσαν, ο υπεύθυνος της αστυνομικής δύναμης τους ενημέρωσε ότι η αντιπροσωπεία θα ήταν τριμελής) ο πρόεδρος της ΠΟΕΔΗΝ πραγματοποίησε θλιβερή παράσταση επαναλαμβάνοντας τάχα δήθεν ειρωνικά τα περί “καθαρίστριας” για τη Νοτοπούλου και καλώντας τους συναδέλφους του να “κάνουν ντου” στον περίβολο του κτιρίου, ελπίζοντας προφανώς σε on camera τσαμπουκά.
Ούτε ξέρω ούτε με νοιάζει ποιανού κόμματος και ποιανού παιχνίδι παίζει ο πρόεδρος της ΠΟΕΔΗΝ κ. Γιαννακός. Το πιθανότερο είναι ότι παίζει το απεχθές παιχνίδι του (κομματικά εντεταλμένου) εργατοπατέρα, Ομως, αυτός ο “συνδικαλισμός” των ψευτοτσαμπουκάδων, των ύβρεων και του τάχα μου δήθεν: “νόμος είναι το δικό μου δίκιο” είτε με πράσινο είτε με γαλάζιο ή κόκκινο πρόσημο, πολύ έβλαψε και άλλο τόσο υποβάθμισε αιτήματα και διεκδικήσεις.
Και μη μου πείτε πως η παρουσία, ο λόγος και η πράξη, κυβερνητικών στελεχών όπως του κ. Πολλάκη συνιστούν άλλοθι για τους λόγους και τις πράξεις του προέδρου της ΠΟΕΔΗΝ. Εξ ίσου, ασχημονούντες, βλάπτουν και υποβαθμίζουν. Είναι οι δύο όψεις του ίδιου νομίσματος που νομίσαμε, μια φορά κι έναν καιρό, πως μας έκανε πλούσιους.
Γιάννης Παπουτσάνης