Η άποψη της «Εφ.Συν.» με θέμα «Πολιτικό σύστημα και βουλευτές» μου δίνει την ευκαιρία να προτείνω μια συνταγή για ένα βήμα προς τα εμπρός που θα μπορεί να εγγυηθεί, με τη βοήθεια και κάποιων πρόσθετων μεταρρυθμίσεων, την επιστροφή στην πολιτική των «πολιτών, που σήμερα απογοητευμένοι στρέφονται στην ιδιώτευση ή την Ακροδεξιά». Η αγωνία της ενσωμάτωσης δημοκρατικών κινημάτων στο κατεστημένο έχει αρκετό παρελθόν, με ευθύνη των ιδίων.
Το πρόβλημα πηγάζει από την πρακτική των κομμάτων σε όλες τις χώρες, χωρίς εξαίρεση, που χαρακτηρίζονται δημοκρατικές λόγω της χρήσης της εκλογικής διαδικασίας για την ανάδειξη των οργάνων. Διαθέτουν άλλωστε και τα Συντάγματα με τα οποία διακηρύττουν την προσήλωσή τους στις πανανθρώπινες αρχές της δημοκρατίας, άσχετα τώρα που στην πράξη τις αγνοούν παντελώς. Εξ ου και οι κάθε λογής αδικίες, που διαπράττονται σε παγκόσμιο επίπεδο και οι οποίες, προφανώς μιας και έχουν εφαλτήριο τις πολιτικές κατά κύριο λόγο των μεγάλων «δημοκρατικών» χωρών, «δικαιούνται» τη χρήση του «δημοκρατικού» περιτυλίγματος και βαπτίζονται ως τέτοιες.
Η δημοκρατία τελικά εξελίχθηκε σε μία μονοδιάστατη δραστηριότητα, ούτε καν δισδιάστατη, για να ικανοποιηθούν και οι, κυρίως, μαθηματικοί με τις θεωρίες τους περί δισδιάστατου και όχι τρισδιάστατου σύμπαντος. Μάλιστα δεν λείπουν και οι φωστήρες της πολιτικής που ανακράζουν «Στη δημοκρατία δεν υπάρχουν αδιέξοδα», εννοώντας πως τα αδιέξοδα τα λύνουν οι εκλογές!
Επιδεικνύοντας με τον τρόπο αυτόν και τις δήθεν ευαισθησίες τους προς τον πολύπαθο λαό, ο οποίος τουτέστιν ενημερώνεται από τους «μεγιστάνες των μέσων ενημέρωσης που ενδιαφέρονται μόνο πώς θα μεγιστοποιήσουν τα οικονομικά κέρδη τους και την πολιτική επιρροή τους στη δημόσια σφαίρα». Ακόμα και η «δημοκρατική» Αριστερά φαίνεται να εναποθέτει εκεί τις ελπίδες της!
Συμπέρασμα: Δεν υπάρχουν δημοκρατικά κόμματα και άρα ούτε δημοκρατικές χώρες. Παρά ταύτα προτιμούμε από ανάγκη ένα τέτοιο καθεστώς από μια δικτατορία παντός τύπου. Ομως η άδικη κατανομή του παγκόσμιου παραγόμενου πλούτου, που είναι κυρίως προϊόν των πολιτικών που εφαρμόζονται στις λεγόμενες δημοκρατικές χώρες, δεν μπορεί να καλυφθεί κάτω από το χαλί.
Ολα τα βαπτιζόμενα «δημοκρατικά» κόμματα είναι αντικειμενικά τροφεία διαπλοκής. Από την ώρα της ίδρυσής τους, μέσω της εκλογικής διαδικασίας, αρχίζει η εσωτερική διαπλοκή με στόχο τον έλεγχο της κομματικής εξουσίας.
Αυτή η διαδικασία, ως αποτέλεσμα της φύσης του ανθρώπου, οδηγεί στον σχηματισμό φέουδων, καθένα με τον «ηγεμόνα» του, τα οποία, με στόχο να αυξήσουν την επιρροή τους στο κόμμα και την κοινωνία, έχουν ανάγκη τους μεγιστάνες της ενημέρωσης και όχι μόνο, με τους οποίους αργά αλλά σταθερά διαπλέκονται για κοινό όφελος στην αρχή και στη συνέχεια για όφελος όλων αυτών των εξωγενών, κυρίως οικονομικών, παραγόντων. Αρα η εκλογική διαδικασία γεφυρώνει τους διαπλεκόμενους κάθε είδους και τους δίνει τη δυνατότητα να υπονομεύουν τη δημοκρατία. Αποτέλεσμα; Τα κόμματα ενσωματώνονται στο κατεστημένο.
Η διαπλοκή στο εσωτερικό του κόμματος (βλ. «Αναζητώντας πρότυπο δημοκρατίας για το σήμερα», εκδόσεις Κάκτος) μπορεί να εκλείψει καθώς και όλα τα παράγωγα εάν η εκλογική διαδικασία για την ανάδειξη των οργάνων του αντικατασταθεί με τη διαδικασία της κλήρωσης των αξιωματούχων, πλην του προέδρου, η ανάδειξη του οποίου γίνεται διά της εκλογής από τα μέλη και τους φίλους του κόμματος.
Για κάθε επίπεδο οργάνου καθορίζονται τα τυπικά προσόντα των υποψηφίων που επιθυμούν (τώρα περισσότεροι και με δυνατή την ισόποση συμμετοχή της γυναίκας) να υπηρετήσουν το κόμμα και η επιλογή τους γίνεται διά της κλήρωσης. Εξαιρούνται φυσικά άτομα με μητρώο ποινικών αδικημάτων.
Για την εκλογή βουλευτών με στόχο και τον περιορισμό του φαινομένου αρχηγικού κόμματος προτείνεται
- (α) η κατάργηση του σταυρού που αποτελεί πηγή διαπλοκής,
- (β) με βάση τα τυπικά προσόντα που απαιτούνται για τους βουλευτές, ο πρόεδρος καταρτίζει, με ή χωρίς προσωπική συνέντευξη, την ομάδα αυτών που εκδηλώνουν το ενδιαφέρον τους να είναι υποψήφιοι για το βουλευτικό αξίωμα,
- (γ) από αυτή την ομάδα κληρώνεται το πλήθος των υποψηφίων που θα απαρτίζει το ψηφοδέλτιο, χωρίς όμως κατάταξη σειράς εκλογής,
- (δ) με βάση τα εκλογικά αποτελέσματα, κληρώνεται ο αριθμός των βουλευτών για κάθε κόμμα.
Η λήψη αποφάσεων στις κομματικές διαδικασίες με ελεύθερη τη διατύπωση απόψεων γίνεται τώρα εφικτή, όπως αρμόζει σε ένα δημοκρατικό κόμμα, αλλά όλοι, χωρίς εξαίρεση, σέβονται και τιμούν με τις πράξεις τους τις αποφάσεις της πλειοψηφίας. Αυτό ισχύει και για κάθε εξωκομματική διαδικασία. Οι βουλευτικές έδρες τώρα ανήκουν στο κόμμα για να τελειώνουμε και με τους αποστάτες.
Η ενημέρωση των πολιτών για θέματα που αφορούν τα κόμματα γίνεται, σε διαχρονική βάση, από τα κόμματα, που τώρα διαθέτουν, με δαπάνη του κράτους, την ώρα τους ή τη στήλη τους στα ηλεκτρονικά και έντυπα μέσα της χώρας.
efsyn.gr