Σύμφωνα με το επιτελείο του Ντόναλντ Τραμπ, η εκτελεστική εντολή του προέδρου των ΗΠΑ για απαγόρευση εισόδου πολιτών από επτά μουσουλμανικές χώρες δεν είχε στόχο τους μουσουλμάνους. Τι κι αν ο Ρούντολφ Τζουλιάνι, ο άνθρωπος που επεξεργάστηκε τη νομοθετική παρέμβαση, βγήκε στις τηλεοράσεις και είπε ότι «ο πρόεδρος μου ζήτησε να φτιάξω την απαγόρευση εισόδου για μουσουλμάνους»; Ο Λευκός Οίκος επιμένει: γι’ όλα φταίνε τα media και γι’ αυτό είναι καλύτερα να το βουλώσουν, που είπε και ο Καρανίκας του Λευκού Οίκου, Στιβ Μπάνον. Να διαχωρίσουμε: ο δικός μας σύμβουλος στρατηγικού σχεδιασμού, μάλλον είναι μια γραφική περίπτωση πρωθυπουργικού ρουσφετιού χωρίς σοβαρές επιπτώσεις. Ο σύμβουλος στρατηγικού σχεδιασμού του πλανητάρχη είναι αμιγώς φασίστας και εξαιρετικά επικίνδυνος.
Είναι απίστευτο πόσο μοιάζουν οι λαϊκιστές μεταξύ τους. Ποτέ δεν λένε μπαρούφες οι ίδιοι, αλλά πάντα τα ΜΜΕ «παρερμηνεύουν τις δηλώσεις τους»· ποτέ δεν κάνουν καταστροφική πολιτική, απλώς «οι εφημερίδες τα παραλένε».
Αν γκουγκλάρει κάποιος την έκφραση, βρίσκει 16.900 «παρερμηνείες»: από την κ. Θεανώ Φωτίου που παρερμηνεύτηκαν οι δηλώσεις της για τους συνταξιούχους (17.9.2016), στον κ. Παναγιώτη Κουρουμπλή που παρερμηνεύτηκαν οι δηλώσεις του για τις τηλεοπτικές άδειες και «κάποιοι θέλουν να ρίξουν την κυβέρνηση αλλά δεν θα το καταφέρουν» (21.9.2016), στον κ. Νίκο Παρασκευόπουλο που παρερμηνεύτηκαν οι δηλώσεις του για τη «Χρυσή Αυγή» (12.12.2016), στον κ. Γιάννη Μουζάλα που παρερμηνεύτηκαν οι δηλώσεις του για το μεταναστευτικό (3.3.2016). Φτάνει σε σημείο να αναρωτιέται κανείς αν έχουμε κυβέρνηση ή μια τεράστια παρερμηνεία κι αυτό διότι δεν υπάρχει γκάφα για την οποία δεν έχουν ρίξει το φταίξιμο στα ΜΜΕ. «Οταν είπα ότι καλά έκανε και έβγαλε στη φόρα η κυβέρνηση τον διάλογο Τόμσεν – Βελκουλέσκου εννοούσα ότι καλά έκανε η κυβέρνηση και σήκωσε το θέμα», είπε ο βουλευτής των ΑΝΕΛ Θανάσης Παπαχριστόπουλος συμπληρώνοντας: «Πολύ φοβάμαι ότι η απελπισία και η θλίψη κάποιων ανθρώπων επειδή η αξιολόγησή τους τελειώνει, τους οδηγεί στην υπερβολή και στην παρερμηνεία των δηλώσεών μου». Να σημειώσουμε ότι οι δηλώσεις έγιναν (και η αξιολόγηση έκλεινε) πριν από οκτώ μήνες στις 5.5.2016.
Στις 13 Νοεμβρίου του 1969, εποχή που φούντωνε η αμφισβήτηση για τον πόλεμο στο Βιετνάμ, ο αντιπρόεδρος των ΗΠΑ Σπίρο Αγκνιου επιτέθηκε στους δημοσιογράφους με αφορμή την κριτική που έκαναν στον Ρίτσαρντ Νίξον. «Ποιοι είναι αυτοί οι τύποι;», αναρωτήθηκε δημόσια. «Μια μικρή ομάδα ανθρώπων, που όχι μόνον έχουν το δικαίωμα να αντικρούουν άμεσα κάθε προεδρική ομιλία, αλλά κυρίως έχουν το ελεύθερο να επιλέγουν, παρουσιάζουν και να ερμηνεύουν κατά το δοκούν τα μεγάλα θέματα του έθνους… Οι απόψεις αυτής της αδελφότητας δεν αντικατοπτρίζουν τις απόψεις της Αμερικής… Δεν ζητώ κρατική λογοκρισία. Αναρωτιέμαι όμως, αν ήδη υπάρχει λογοκρισία, με την έννοια ότι οι ειδήσεις που βλέπουν εκατομμύρια Αμερικανών καθορίζονται από μια χούφτα ανθρώπων, οι οποίοι λογοδοτούν μόνο στους εργοδότες τους και φιλτράρονται από μια χούφτα σχολιαστών, που παραδέχονται τη μεροληψία τους…» Τέσσερα χρόνια μετά έγινε ο δεύτερος αντιπρόεδρος στην ιστορία των ΗΠΑ, που παραιτήθηκε λόγω διαφθοράς…
Το άρθρο δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα Καθημερινή.