Η μάχη για την εκλογή του επόμενου προέδρου των ΗΠΑ (και πλανητάρχη) ολοένα και περισσότερο μοιάζει με τη διαφημιστική στρατηγική δύο ίδιων προϊόντων που τονίζουν τις ανύπαρκτες διαφορές τους στοχεύοντας την ίδια ομάδα καταναλωτών. Ακόμα χειρότερα τα media παρουσιάζουν αυτήν τη σκληρή μάχη καταπίνοντας και προσφέροντας αμάσητη στο κοινό τη διαφημιστική στρατηγική των μονομάχων.
Κάπως έτσι, όλοι βολεύονται: Οι υποψήφιοι προβάλλουν επουσιώδεις διαφορές και αποφεύγουν να μιλήσουν επί της πολιτικής ουσίας, όπου οι διαφορές τους ίσως να μην είναι και τόσο μεγάλες. Οι καταναλωτές ψηφοφόροι τρέφονται με σανό που τα media πουλάνε σε μεγάλες ποσότητες.
Παρ’ όλα αυτά, η μάχη για το ποιος θα είναι ο επόμενος πρόεδρος των ΗΠΑ πηγαίνει πολύ βαθύτερα απ’ το στιλ, την προσωπικότητα ή ακόμη και από τις πεποιθήσεις και την ιδεολογία των αντιμαχόμενων (Κλίντον – Τραμπ). Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι ο Αμερικανός πρόεδρος δεν κυβερνά απλώς τις ΗΠΑ, αλλά με την πολιτική του επηρεάζει κάθε γωνία της Γης.
Τα πρόσωπα, στην προκειμένη περίπτωση η Κλίντον και ο Τραμπ, αποκτούν μια σημασία και ένα νόημα ως εκπρόσωποι διαφορετικών αντιλήψεων και πολιτικών για τον τρόπο που αντιμετωπίζουν τα μεγάλα εσωτερικά προβλήματα στις ΗΠΑ και την εύθραυστη και επικίνδυνη διεθνή κατάσταση. Με άλλα λόγια, θα είχε μεγαλύτερο ενδιαφέρον να πληροφορείται κάποιος και να μαθαίνει τις θέσεις του δημοκρατικού και του ρεπουμπλικανικού κόμματος για μια σειρά ζητήματα που πυροδοτούν παγκόσμιες εντάσεις και συγκρούσεις, παρά για το στιλ και το πολιτιστικό υπόβαθρο των υποψηφίων.
Άλλωστε, όποιος από τους δύο και να αναλάβει πλανητάρχης, μετά τις επικείμενες εκλογές υποχρεωτικά θα προσαρμοστεί στις σιδηρές οδηγίες του συστήματος που επιβάλλει παγκοσμίως το αμερικανικό συμφέρον. Δηλαδή και η Χίλαρι και ο Τραμπ θα συνεχίσουν να επιδιώκουν μια ελεγχόμενη από τις ΗΠΑ Ευρώπη, μια ασθενή Γερμανία, μια Ρωσία έξω από το ευρωπαϊκό παιχνίδι, έλεγχο των διαδρομών του πετρελαίου στη Μέση Ανατολή, ασφυκτικό έλεγχο της Κίνας.
Από αυτή τη «σιδηρά γραμμή» ούτε ο Τραμπ ούτε η Κλίντον μπορούν και σκοπεύουν να ξεφύγουν. Και αυτή η σιδηρά γραμμή, όπως καλά γνωρίζουμε, επιβάλλεται διά πυρός και σιδήρου, είτε στις ΗΠΑ κυβερνούν αυτοί που προτιμά η Coca Cola είτε αυτοί που διαλέγει η Pepsi…
Το άρθρο δημοσιεύτηκε στο www.topontiki.gr