Η αύξηση των φόρων και των εισφορών αυξάνει τη “μαύρη” οικονομία και τη “μαύρη” εργασία.
Η κυβέρνηση προσπαθεί να αντιμετωπίσει την ανεργία με λουκέτο στις επιχειρήσεις.
“Ακόμα και με αφαίρεση άδειας λειτουργίας ετοιμάζεται να απειλήσει το Υπ. Εργασίας όσες επιχειρήσεις δεν αποφασίζουν να δηλώσουν τους εργαζομένους τους οποίους απασχολούν στο ΙΚΑ. Αυτό προβλέπει σχέδιο το οποίο επεξεργάζονται στελέχη του αρμόδιου Υπ. Εργασίας προκειμένου να καταπολεμηθεί η αδήλωτη εργασία, η οποία σύμφωνα με τις εκτιμήσεις κύκλων του Σώματος Επιθεωρητών Εργασίας φτάνει το 20-25% σε ορισμένους κλάδους όπως εκείνος της εστίασης και του εμπορίου…”.
Η κυβέρνηση ματαιοπονεί. Η ανεργία που θα προκαλέσουν τα λουκέτα θα επιδεινώσει τους όρους για τους εργαζόμενους στη “μαύρη” οικονομία.
Mετά τη διάλυση των τραπεζών και της οικονομίας, στα οποία έχουν συμβάλει οι κατασχέσεις τραπεζικών λογαριασμών όσων χρωστάνε, η κυβέρνηση προχωρά σε προληπτικές κατασχέσεις όσων υποψιάζεται πως θα δημιουργήσουν χρέη στο μέλλον. Ο απόλυτος παραλογισμός…
Η αποτυχία της αριστεράς
Η κυβέρνηση παίζει το τελευταίο της χαρτί. Έρχεται αντιμέτωπη με όλες της τις αυταπάτες τη μία μετά την άλλη και φυσικά ηττάται κατά κράτος από την αδυσώπητη πραγματικότητα.
Για χρόνια τώρα βαυκαλιζόταν με τις λίστες Λαγκάρντ, Μπόργιανς κλπ. Πως δηλαδή λεφτά υπάρχουν και με τη συσσωρευμένη φοροδιαφυγή του παρελθόντος θα λύσει μέρος του προβλήματος της κάλυψης των κρατικών εσόδων. Το υπόλοιπο μέρος υπολόγιζε πως θα το καλύψει με την αύξηση των φόρων…
Μετά από ενάμιση χρόνο διακυβέρνησης τα στοιχεία δείχνουν πως αποτυγχάνει παταγωδώς να πιάσει τους στόχους του προϋπολογισμού.
Η κατάληξη στον ολοκληρωτισμό
Η αριστερά συνολικότερα φέρει στον πυρήνα της ιδεολογίας της το σπέρμα του ολοκληρωτισμού, γιατί πιστεύει πως μπροστά στο κοινό συμφέρον τα ατομικά δικαιώματα μπορούν να καταπατούνται.
Πίστευε πως φορολογώντας και ελέγχοντας τους πάντες για να προκύψουν έσοδα που θα αναδιανείμει, στους αδυνάμους κατά την ίδια, αλλά στους πελάτες της στην πραγματικότητα, θα πετύχει το ακατόρθωτο να έχει και την πίτα ολάκερη και το σκύλο χορτάτο.
Όταν αυτός που φτιάχνει την πίτα (δημιουργεί θέσεις εργασίας και εισόδημα) δεν έχει κίνητρα να συνεχίσει να αναλαμβάνει αυτό το ρίσκο σταματά να το κάνει ή φεύγει στο εξωτερικό.
Η συνολική πίτα μειώνεται και οι πρώτοι που υποφέρουν είναι αυτοί που λάμβαναν τα μικρότερα κομμάτια. Το ζητούμενο της ευημερίας είναι η αύξηση της πίτας έστω και με άνιση διανομή της παρά η μείωσή της με δικαιότερη διανομή. Στο τέλος της μέρας αυτό που μένει είναι ένα κομμάτι πίτα στο χέρι. Αυτό που μετράει για τον καθένα είναι αν είναι μεγαλύτερο ή μικρότερο από την προηγούμενη.
Καμία πλύση εγκεφάλου δεν μπορεί να πείσει έναν πεινασμένο πως είναι χορτάτος.
Η τελική ευθεία
Τα κρατικά έσοδα τον Ιούλιο ήταν κατά περίπου 600 εκατ. περίπου χαμηλότερα από το στόχο του προϋπολογισμού.
Οι εξαγωγές στο εξάμηνο παρουσιάζουν καθίζηση.
Η απάντηση της κυβέρνησης είναι αύξηση των ελέγχων και αύξηση των ποινών όσων φοροδιαφεύγουν. Όταν σε κάθε 100 ευρώ που εισπράττει ο επαγγελματίας τα 70 – 80 πάνε στο κράτος είναι απίθανο να μειωθεί η φοροδιαφυγή.
Τα κίνητρα της φοροδιαφυγής υπερκαλύπτουν το ρίσκο οποιασδήποτε τιμωρίας. Καμία επιχείρηση της Ελλάδας δεν είναι βιώσιμη αν καταβάλει όλους τους φόρους και τις εισφορές που της επιβάλλουν. Όταν οι άνθρωποι έχουν να επιλέξουν μεταξύ της εξαφάνισης και της παρανομίας θα επιλέξουν το δεύτερο.
Στο τέλος κάθε επιχείρηση και ιδιώτης θα χρειάζεται έναν εφοριακό να παρακολουθεί τις οικονομικές του συναλλαγές και έναν κομματικό χαφιέ να παρακολουθεί αν υποσκάπτει το πολιτικό καθεστώς με δημόσια κριτική και σχόλια.
Από την άποψη αυτή η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ βρίσκεται σε καλό δρόμο.
Επόμενο στάδιο ο ένας να καρφώνει τον άλλο όπως στην Ανατολική Γερμανία και την υπόλοιπη σοβιετία. Τα παιδιά να καρφώνουν τους γονείς, ο σύζυγος τη σύζυγο, ο φίλος τον φίλο, ο γείτονας το γείτονα. Το αποτέλεσμα ήταν στο τέλος ο Χόνεκερ να ζητήσει άσυλο στη χώρα του Πινοσέτ.
Έτσι φτάνουμε στον ολοκληρωτισμό που όσο και να τον βαφτίσουμε ελευθερία και ισότητα με λυρικά ιδεολογικά φτιασίδια, το τέρας δεν κρύβεται.
Λυρικά ιδεολογικά φτιασίδια είναι να βαφτίζεις το δελτίο στα τρόφιμα κάρτα σίτισης, τη ληστεία αναδιανομή εισοδήματος, το κλείσιμο των καναλιών διαφάνεια στη λειτουργία της ενημέρωσης.
Η κυβέρνηση αυθαίρετα αποφάσισε πως στην ελληνική αγορά αναλογούν τέσσερις τηλεοπτικές άδειες με βάση τα μεγέθη της διαφημιστικής δαπάνης. Την ίδια ώρα η χώρα διαθέτει τέσσερα κρατικά τηλεοπτικά κανάλια με χιλιάδες εργαζόμενους.
Η οικονομία βυθίζεται και όταν η οικονομία βυθίζεται, βυθίζεται και η κοινωνία. Κανένας έλεγχος των μέσων ενημέρωσης δεν μπορεί να αποκρύψει την εικόνα μιας κοινωνίας που βυθίζεται. Όλοι αισθάνονται την ασφυξία.
Η κυβέρνηση παίζει το τελευταίο της χαρτί, σε λάθος ποντάρισμα…
Το άρθρο δημοσιεύτηκε στο www.capital.gr