Το μυστικό του κόστους της λύσης του Κυπριακού

Το μυστικό του κόστους της λύσης και το απαράδεκτο παιγνίδι αθώωσης της Τουρκίας.

Η δημοσιοποίηση της υπόθεσης του κόστους της λύσης του Κυπριακού, που διατηρήθηκε για χρόνια ως επτασφράγιστο μυστικό, ξεκίνησε από μία ανταπόκρισή μου στο Mega Κύπρου και συνεχίστηκε με το κείμενό μου της περασμένης Κυριακής στον «Φιλελεύθερο» για να ακολουθήσει η συνέντευξη του Προέδρου της Κυπριακής Δημοκρατίας στον Μιχάλη Παυλίδη και τον Μάριο Παπαηλία.

Πρόκειται για τη σοβαρότερη, ίσως, πτυχή του Κυπριακού, αφού αν δεν εξευρεθούν οι πόροι για να στηριχθεί η λύση, το νέο «δημιούργημα» θα καταρρεύσει. Έτσι πολύ απλά το καταγράφω: Η λύση δεν θα αντέξει διότι δεν θα μπορούν οι πολίτες να σηκώσουν τα βάρη των τεράστιων φόρων που θα απαιτηθούν για τις αποζημιώσεις και το ξανακτίσιμο εκ θεμελίων του κατεχόμενου βορρά, που κατέστρεψαν οι Τούρκοι κατακτητές.

Ακόμα και ο Πρόεδρος Αναστασιάδης, που έχει κάθε λόγο να κρύβει τα τεράστια ποσά που θα απαιτηθούν, διότι η αποκάλυψη χαλά τη «σούπα» των διαπραγματεύσεων, παραδέχεται ότι το κόστος θα ξεπεράσει τα 30 δισεκατομμύρια ευρώ. Αλλά και ο υπουργός του των Εξωτερικών Ιωάννης Κασουλίδης τα ίδια δεν είπε στον Αμερικανό ομόλογό του Τζον Κέρι; Τα ίδια και χειρότερα.

Το θέμα έχουν αναλάβει οι γραφειοκράτες της Παγκόσμιας Τράπεζας και του ΔΝΤ, και αντιλαμβάνομαι πως τα έχουν βρει σκούρα. Ούτε αυτοί οι μεγάλοι και τρανοί οικονομολόγοι μπορούν να βγάλουν τελικό συμπέρασμα, καθώς αυτό που τους είπαν είναι να επιχειρήσουν να μαγειρέψουν τους αριθμούς για να εξαπατήσουν τον λαό. Ένας εκ των ειδικών της Παγκόσμιας Τράπεζας θεωρούσε αρχικά εύκολο το πρόβλημα, και είχε μείνει με την εντύπωση ότι τα έξοδα θα καλυφθούν από τους Αμερικανούς. Τόσο… ειδικός είναι. Γρήγορα συνειδητοποίησε ότι η αμερικανική βοήθεια με το ζόρι θα περάσει τα 200 εκατ. και αυτά θα δοθούν με όρους, που όσοι γνωρίζουν υποστηρίζουν ότι ούτε ο κ. Αναστασιάδης θα τους δεχθεί.

Ξέρετε τι μου προκαλεί κατάπληξη; Ότι ξεκίνησε τούτη η υπόθεση από τον ανεκδιήγητο Έσπεν Άιντα με τη συναίνεση βεβαίως του Προεδρικού Μεγάρου, χωρίς να συμβουλευθεί τόσους καλούς ανθρώπους στο νησί που μελέτησαν το θέμα. Και βέβαια δεν αναφέρομαι στους συγγραφείς διαφόρων εκθέσεων, που χρηματοδοτήθηκαν και από το εξωτερικό, αλλά σε ανθρώπους που ξέρουν πως 2+2 κάνουν τέσσερα. Γιατί δεν ρώτησε, ας πούμε -και αυτό αφορά και τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας- τον αρμόδιο υπουργό των Οικονομικών Χάρη Γεωργιάδη.

Είμαι σίγουρος πως ο κ. Γεωργιάδης θα τους έλεγε ότι τα έσοδα από το φυσικό αέριο δεν μπορούν να χρησιμοποιηθούν διότι αυτός και οι συνεργάτες του έκαναν τη μελέτη και γνωρίζουν, και δεύτερον θα τους εξηγούσε ότι «τα λεφτά (της λύσης) είναι πολλά» και οι χορηγοί πολύ λίγοι.

Καθαρές κουβέντες, και αναλαμβάνω την ευθύνη των λόγων μου: Εάν δεν πληρώσει, ως οφείλει, η κατοχική δύναμη Τουρκία, τότε τα βάρη θα πέσουν στους ώμους των Κυπρίων πολιτών ανάλογα με το ποσοστό του πληθυσμού. Και είναι διπλά άδικο. Διότι θα πληρώσουν τα θύματα και όχι αυτοί που έφεραν στην Κύπρο την καταστροφή.

Ο Πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας έχει την ευθύνη και την υποχρέωση να ασχοληθεί πιο σοβαρά με το συγκεκριμένο θέμα, διότι μπορεί να επιτύχει την πιο καλή συμφωνία για το Κυπριακό -να το δω και να μην το… πιστέψω- και στο τέλος να τη χάσει επειδή οι πολίτες δεν θα ανεχθούν ένα οικονομικό βάρος, που ανήκει την Τουρκία αλλά και στους Τουρκοκύπριους που στήριξαν την εισβολή και την κατοχή. Αυτή είναι η πραγματικότητα, ότι οι «αδελφοί» μας τα παίρνουν και από τους κατακτητές και από την Κυπριακή Δημοκρατία.

Πόσοι άνθρωποι θα βρεθούν στο νησί που θα υποστηρίξουν μία λύση, η οποία θα «διευθετεί» μεν όπως-όπως το Κυπριακό, αλλά θα φορτώνει στους πολίτες τον έξτρα ειδικό φόρο για δύο γενιές; Και πέραν αυτού, θα είναι μία λύση η οποία με τα σημερινά δεδομένα θα είναι στα μέτρα της Τουρκίας και των κατεχομένων. Δεν πρόκειται να δεχθεί οτιδήποτε ο Ταγίπ Ερντογάν που θα τερματίζει τον έλεγχο της Τουρκίας στο νησί. Πρόκειται για παραμύθια της Χαλιμάς.

Ο κ. Κασουλίδης άνοιξε και μία άλλη πληγή με τις δηλώσεις του μετά την επιστροφή του από την Ουάσιγκτον, ενώ έδωσε όπλα και στους Αττίλες. Προσπάθησε -και η αντίδραση έδειξε πως δεν τα κατάφερε- να επιβάλει δειλά την αποδοχή του λαού για τη «μερική» παραμονή κατοχικού στρατού στο νησί μετά τη λύση. Πρωτάκουστα πράγματα, και έπρεπε το Προεδρικό Μέγαρο να τοποθετηθεί στο μείζον αυτό θέμα. Ο βασικός λόγος για τον οποίο απορρίφθηκε το φιλοτουρκικό σχέδιο Ανάν ήταν ο δικαιολογημένος φόβος για την παραμονή των κατοχικών στρατευμάτων και μετά τη λύση.

Γιατί ο Πρόεδρος και ο υπουργός των Εξωτερικών επιμένουν σε απαράδεκτες θέσεις, που στο τέλος θα αποδειχθούν και αχαρακτήριστες… Γιατί ο κ. Κασουλίδης αποφάσισε να καταθέσει δημοσίως αυτή την άποψη; Μήπως επειδή ελπίζει στη δύναμη της συνήθειας και στο «λέγε-λέγε» κάτι θα μείνει; Η Κύπρος δεν θα ησυχάσει ποτέ εάν παραμείνει έστω και ένας στρατιώτης από την Τουρκία ή τη Βρετανία. Η Κύπρος κινδυνεύει μόνο από την Τουρκία. Δεν την απειλεί καμία άλλη χώρα. Με τη συμφωνημένη αποχώρηση των τουρκικών στρατευμάτων τελειώνει για πάντα η κατοχή αλλά και η απειλή εναντίον του νησιού. Δεν μπορεί να γίνει διαφορετικά…

ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟ: Όξος και χολή, αλλά και μίσος βγάζουν τα τσιράκια των Βρετανών για τους ομογενείς της Αμερικής, οι οποίοι αρνούνται να πιστέψουν το παραμύθι της διζωνικής δικοινοτικής ομοσπονδίας, που εξυπηρετεί μόνο τα συμφέροντα της Τουρκίας, και επιμένουν να θέτουν τις διαφωνίες τους στον Αντιπρόεδρο Τζο Μπάιντεν και άλλους ισχυρούς παράγοντες της αμερικανικής κυβέρνησης. Ας δώσουν πρώτα αυτά που χρωστάνε στην Κυπριακή Δημοκρατία, την οποία εκμεταλλεύθηκαν ασύστολα, και ας αφήσουν ήσυχους τους κυπριακής καταγωγής Αμερικανούς.

 

Το άρθρο δημοσιεύτηκε στο www.mignatiou.com

 

 

ΔΝΤΚύπροςΤουρκία