Για να είμαστε αποτελεσματικοί πρέπει να παρουσιάζουμε τα γεγονότα με ακρίβεια, να μην παραπληροφορούμε -όπως συστηματικά κάνουν οι οπαδοί της «όποιας λύσης»- και να απονείμουμε εύσημα όταν χρειαστεί, αλλά και να μη φοβόμαστε να κάνουμε και αυστηρότατη κριτική, διότι μέσα από τη δημόσια συμπεριφορά μας βασικά δείχνουμε και τον χαρακτήρα μας.
Ο Πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας έχει κάθε δικαίωμα να με κατατάξει στους «αντίπαλους» του, διότι στο εθνικό θέμα του Κυπριακού οι διαφορές μας είναι από τη γη μέχρι και τον ουρανό. Σφάλλει και αδικεί τον εαυτό να επιμένει να μας επιβάλει αυτή την ερμαφρόδιτη διζωνική δικοινοτική ομοσπονδία, η οποία είναι συνταγή παράδοσης του νησιού και του ελληνικού στοιχείου στην κατοχική δύναμη Τουρκία. Φανταστείτε τι θα συμβεί στην Κύπρο εάν με την υπογραφή των δικών μας πολιτικών, δοθεί το δικαίωμα στον κάθε Ερντογάν να έχει λόγο στα του οίκου της…
Παρακολουθώ τον κ. Αναστασιάδη από τα χρόνια της νεότητας, μετά την εισβολή και την κατοχή, όταν τον καθοδηγούσε η «εθνικοφροσύνη», αν και στο τέλος κατέληξα στο συμπέρασμα πως έχει τη μαγική ικανότητα «όλα να τα σφάζει και όλα να τα μαχαιρώνει». Σε πιο απλά ελληνικά να λέει και στον εθνικόφρονα του ΔΗΣΥ και στον νεοφιλελεύθερο του κόμματος αυτά που θέλουν να ακούσουν. Πρόκειται για ικανότητα να λες αναλήθειες αλλά να φαίνονται ως οι μεγαλύτερες αλήθειες.
Ο κ. Αναστασιάδης λοιπόν, άστραψε και βρόντηξε (χωρίς εισαγωγικά οι λέξεις παρακαλώ) στις Βρυξέλλες. Για να μην τα πολυλογώ ήταν πολύ καλός, υποστήριξε τις θέσεις της Κυπριακής Δημοκρατίας και έφυγε… σφυρίζοντας ως νικητής. Κάποιος θα μπορούσε να υποστηρίξει ότι τον βοήθησαν οι συγκυρίες και οι περίεργες συμμαχίες που αναπτύχθηκαν. Ό,τι και να συνέβη μετρά το αποτέλεσμα, και ήταν πολύ καλό για την Κύπρο.
Ο Πρόεδρος της Κύπρου της τελευταίας Συνόδου Κορυφής ήταν αυτός που θέλουμε να ηγείται του νησιού. Και εξηγούμαι για να μην παρεξηγηθώ, διότι στη «Νήσο των Αγίων» το καλύτερο άθλημα που ανθεί είναι η συκοφαντία. Υποστήριξε με πάθος την Κυπριακή Δημοκρατία και τα συμφέροντά της. Ναι, την ίδια Κυπριακή Δημοκρατία που θα διαλύσει η επιμονή του στη διζωνική δικοινοτική ομοσπονδία. Μην ακούτε παραμύθια της Χαλιμάς για μετεξέλιξη δήθεν της Κυπριακής Δημοκρατίας. Η ΔΔΟ μετατρέπει την Κύπρο σε ένα έκτρωμα δημοκρατίας. Αλλά το χειρότερο όλων είναι ότι με αυτή τη λύση το νησί υπάγεται πλέον στη σφαίρα ελέγχου και επιρροής της Τουρκίας.
Διαφωνεί μαζί μου ο κ. Αναστασιάδης, όπως και ο Αβέρωφ Νεοφύτου και ο Άνδρος Κυπριανού, με τους οποίους συζήτησα το θέμα. Αλλά δεν με έπεισαν, άστε που στην επιμονή μου για τα τραγικά μειονεκτήματα της ΔΔΟ, άκουσα και τα δικά μου επιχειρήματα, ιδιαίτερα από τον πρόεδρο του ΔΗΣΥ, που παίζει στις βουλευτικές τα ρέστα του, γι’ αυτό και προώθησε στα ψηφοδέλτια τα δύο κορίτσια του «νενεκιστάν», που έγιναν ανέκδοτα στο νησί.
Ο Αναστασιάδης των Βρυξελλών ήταν εξαιρετικός, ότι και να λέει η αντιπολίτευση που χάνει το δίκιο της όταν ισχυρίζεται το αντίθετο, αλλά ο Αναστασιάδης των διαπραγματεύσεων είναι αυτό που δεν μας αξίζει και μας προβληματίζει. Πως μπορεί στις Βρυξέλλες να δίνει με αυταπάρνηση τη μάχη για την Κύπρο και στις συνομιλίες να υποχωρεί και να αποδέχεται σημεία που ξεπερνούν και το φιλοτουρκικό σχέδιο Ανάν.
ΕΡΩΤΗΣΗ: Είναι μία διχασμένη προσωπικότητα; Παίζεται το παιγνίδι με σημαδεμένη τράπουλα μήπως; Πώς τα καταφέρνει από ταύρος στις Βρυξέλλες να μετατρέπεται σε αρνί στην Κύπρο;
Πώς είναι δυνατόν να εισηγείται το Προεδρικό στους γραφειοκράτες του ΔΝΤ και της Παγκόσμιας Τράπεζας να εργαστούν επί ενός νέου δανείου που θα χρησιμοποιηθεί για τη λύση. Και θυμίζω ότι οι αριθμοί, που ο ίδιος ο κ. Αναστασιάδης ανέφερε σε συνέντευξη του στο τουρκικό CNN, ξεπερνούν τα 30 δισεκατομμύρια ευρώ. Θα πληρώσουν τα θύματα της εισβολής και της κατοχής αυτό το δάνειο και όχι η κατοχική δύναμη που εισέβαλε στην Κύπρο και την κατέστρεψε; Μα έχουμε ομαδικά τρελαθεί κύριε Πρόεδρε; Και καλά εσείς να θέλετε να είστε ο αρχηγός των τρελών στις διαπραγματεύσεις… Οι Κύπριοι πολίτες γιατί πρέπει να πληρώσουν το μάρμαρο.
Στις Βρυξέλλες ο κ. Αναστασιάδης έδειξε να τον «ερεθίζει» η πάλη του απέναντι στον αλαζόνα Αχμέτ Νταβούτογλου. Είμαι βέβαιος ότι τον ερεθίζει και η ιδέα να είναι ο αρχηγός των «ατάκτων». Αυτό που ενδιαφέρει το λαό είναι να διαπραγματεύεται το μέλλον της Κύπρου, όπως διαπραγματεύθηκε στις Βρυξέλλες. Μπορεί και πρέπει να το πράξει. Διαφορετικά θα συνδεθεί το όνομα του με το τέλος του ελληνικού στοιχείου και ο ίδιος γνωρίζει ότι δεν κινδυνολογώ, αλλά περιγράφω με ακρίβεια την πραγματικότητα. Η διζωνική δικοινοτική ομοσπονδία συμφέρει μόνο στην Τουρκία…
ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟ: Η κυπριακή Πρεσβεία στην Ουάσιγκτον χρειάζεται ενίσχυση και όχι αποδυνάμωση. Εσχάτως αυτό ακριβώς επιχειρείται. Η αποδυνάμωσή της. Δεν γνωρίζω ποιος ευθύνεται: Ο υπουργός Εξωτερικών; Ο γενικός διευθυντής του υπουργείου; Το Προεδρικό; Πάντως, στέλνοντας στην αμερικανική πρωτεύουσα έναν πρέσβη για 18 μήνες (!), αδικούν και τον συγκεκριμένο πρέσβη, που θα έρθει, θα δει και θα… απέλθει σε χρόνο-ρεκόρ, αλλά πάνω απ’ όλα αδικούν και την Κύπρο, ενώ προσβάλουν και τη φιλοξενούσα χώρα. Εκεί που πρέπει να φερθούν με σοβαρότητα επιδεικνύουν μαλθακή συμπεριφορά και προκαλούν ζημιά στα συμφέροντα της πατρίδας.
Το άρθρο δημοσιεύτηκε στο www.mignatiou.com