Σύμφωνα με όσα είπε στη συζήτηση για τον προϋπολογισμό ο Πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας είναι έτοιμος να “ξανασυγκρουστεί”. Με ποιούς; Το είπε στην ομιλία του στην ίδια συζήτηση ο πρόεδρος της Βουλής Νίκος Βούτσης: “Θα περίμενε κανείς να υπάρχει ένα μέτωπο αντιστάσεων προς τους Ευρωπαίους”.
Τι είχες Γιάννη τι είχα πάντα. Η κυβέρνηση δηλώνει με περηφάνια ότι είναι έτοιμη να κόψει και το τελευταίο κλαδάκι που κρατάει τη χώρα ζωντανή. Τι άλλο μπορεί να είναι οι πολεμοχαρείς διαθέσεις των δυο κορυφαίων παραγόντων του κυβερνώντος κόμματος; Πίσω από αυτή τη ρητορική υπάρχουν δυο αξιοπρόσεκτα στοιχεία.
Το ένα είναι ότι ο Τσίπρας δεν διδάχθηκε τίποτε από την “σύγκρουση” της περασμένης άνοιξης που οδήγησε την προηγούμενη κυβέρνησή του τον Ιούλιο σε ανάληψη πολύ βαρύτερων υποχρεώσεων από τον Φεβρουάριο. Ακριβώς γιατί εν τω μεταξύ με την πολιτική του έχασε χρόνο και δυσκόλεψε τις παραμέτρους του προβλήματος. Το αποτέλεσμα ήταν η ισοπέδωση του τραπεζικού συστήματος και της οικονομίας.
Το δεύτερο στοιχείο είναι ότι το κυβερνών κόμμα συνολικά παραμένει στην ουσία αντιευρωπαϊκή πολική δύναμη, ή τουλάχιστον αδυνατεί να κατανοήσει τα αυτονόητα. Πχ ότι δεν υπάρχει από τη μια πλευρά η Ελλάδα και από την άλλη η Ευρωπαϊκή Ένωση. Η Ελλάδα είναι Ευρωπαϊκή Ένωση -πλήρες μέλος με δικαιώματα και υποχρεώσεις. Ή ότι δεν υπάρχουν δανειστές. Υπάρχουν εταίροι που έγιναν δανειστές επειδή είναι εταίροι –και ευτυχώς.
Τα υπόλοιπα είναι θέματα εσωτερικών διευθετήσεων όπως γίνεται σε όλα τα θέματα στην κοινοτική Ευρώπη. Τρόπος οι άλλοι να βάζουν τα λεφτά και η κυβέρνηση μιας χώρας να κάνει τα δικά της δεν υπάρχει.
Αντιμετωπίζοντας την Ευρωπαϊκή Ένωση ως αντίπαλο η κυβέρνηση δεν καλλιεργεί μόνο αντιευρωπαϊκά αισθήματα στην ελληνική κοινή γνώμη, αλλά και διευκολύνει όσους θεωρούν ότι η Ελλάδα είναι ανεπίλυτο πρόβλημα για την Ευρωπαϊκή Ένωση και πρέπει να απομακρυνθεί. Συντελεί λοιπόν στη διαμόρφωση ενός εκατέρωθεν χάσματος που αργά ή γρήγορα θα οδηγήσει τη χώρα εκτός της ευρωπαϊκής οικογένειας.
Αν το κάνουν από άγνοια, ιδεοληψία και λαϊκισμό, ή αν στην πραγματικότητα αυτός είναι ο στρατηγικός στόχος τους γιατί κρίνουν ότι ο τρόπος με τον όποιο θέλουν να κυβερνήσουν δεν είναι συμβατός με την Ευρώπη -που δεν είναι- μένει ανοικτό.
Το βέβαιο είναι ότι η κυβέρνηση λειτουργώντας αυτοκαταστροφικά οδηγεί σε καταστροφή και τις σχέσεις της χώρας με τους εταίρους της. Χωρίς την Ευρώπη η Ελλάδα θα μείνει επί ξύλου κρεμάμενη. Αν έχουμε μια ελπίδα σωτηρίας, αυτή είναι η Ευρωπαϊκή Ένωση και οι πολιτικές της. Εδώ ο Αυστριακός φιλόσοφος Καρλ Πόπερ θα έλεγε: “Επιτέλους, πόσους κύκνους πρέπει να δούμε για να πεισθούμε ότι οι κύκνοι είναι άσπροι;”
Το άρθρο δημοσιεύτηκε στο www.capital.gr