Πόσο θα αντέξει η κυβέρνηση Τσίπρα – Καμμένου; Που τοποθετείται το σημείο τήξης, στο οποίο θα χαθεί η κοινοβουλευτική πλειοψηφία; Ήδη από τη μια πλευρά ο Καμμένος με τον Νικολόπουλο, έχει μια απώλεια, ενδεχομένως σύντομα και δεύτερη με έναν ακόμη βουλευτή του, καθώς λέγεται. Από την άλλη, ο Τσίπρας είχε τη δική του απώλεια με τον Στ. Παναγούλη, ενώ ο Σακελλαρίδης φεύγοντας άφησε πίσω του την έδρα. Αλλά πόσοι ακόμη από την Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ θα κάνουν το ίδιο προσεχώς, όταν θα πέσουν στο κεφάλι τους κοτρώνες σαν το ασφαλιστικό; Και γιατί να μην την κάνουν για τον Λαφαζάνη, οπότε θα αποκτήσει και η Λαϊκή Ενότητα φωνή στο Κοινοβούλιο, έστω δια της αμοιβαδοποίησης του πρώην κόμματος της;
Τα ερωτήματα δεν έχουν απαντήσεις. Αλλά στο σύστημα Τσίπρα ο κοντινός βίος της τρέχουσας κοινοβουλευτικής πλειοψηφίας φαίνεται ότι είναι πονοκέφαλος από τη βραδιά των εκλογών κιόλας, όταν ο Αλέξης προσπαθούσε να χωρέσει στην αγκαλιά του τον ογκώδη συνεταίρο του. Από την επομένη άρχισαν να ψιθυρίζουν μεταξύ τους ότι πρέπει να βάλουν μπροστά την αποδέσμευση από τους ΑΝΕΛ. Είναι άλλωστε προϋπόθεση που θέτουν οι Ευρωπαίοι σοσιαλδημοκράτες για να κάνουν παιχνίδι μαζί τους.
Όταν όμως έχεις ως υπέρτατο σκοπό να κυβερνήσεις, αυτό μια κουβέντα είναι. Να φύγει από την πλειοψηφία ο Καμμένος. Να φύγουν και μερικοί Συριζαίοι που ψήφισαν με βαριά καρδιά το Μνημόνιο, αλλά δεν πάει το χέρι τους να επικυρώσουν και τους εφαρμοστικούς νόμους που θα συνεχίζονται -δεν είναι “σφίγγω να δόντια μια φορά και πέρασε”. Αυτό σημαίνει ότι από τη δεδηλωμένη ενδέχεται να λείψουν περισσότεροι από όσους συνεισφέρουν οι ΑΝΕΛ. Με ποιούς τους αντικαθιστάς όταν πρόκειται να φέρνεις διαρκώς νόμους καρμανιόλες;
Η αλήθεια είναι και την ξέρουν όλοι οι παροικούντες, ότι στο ΠΑΣΟΚ ακούγεται όλο και πιο ηχηρά “να συγκυβερνήσουμε”, εξ ου και η Φώφη το ξορκίζει διαρκώς με όλο και πιο αντι -Τσιπρικές δηλώσεις. Από το Ποτάμι δυο -τρεις θα έμπαιναν στον πειρασμό να συμπράξουν, προκειμένου να παραμείνουν στη Βουλή, αλλά αυτό προϋποθέτει εκλογές επί θύραις και το ζητούμενο είναι να αποφευχθούν.
Όσο η κυβέρνηση θα πλησιάζει στο κενό τι θα της μένει; Απλούστατα ότι βρίσκεται στα έδρανα ακολουθώντας τον πρόεδρο Λεβέντη. Όσοι κυκλοφορούν στους διαδρόμους της Βουλής γίνονται συχνά αυτόπτες μάρτυρες της εγκαρδιότητας με την οποία συναναστρέφονται τους βουλευτές της Ένωσης Κεντρώων κάποιοι βουλευτές του Σύριζα-, σαν να είναι σε διατεταγμένη υπηρεσία. Θα φτάσει ολόκληρο κόμμα της Αριστεράς που κέρδισε δυο φορές τις εκλογές να κρεμαστεί στους βουλευτές ενός κόμματος που μπήκε στη Βουλή για λόγους που δεν είναι ακριβώς πολιτικοί; Γιατί όχι. Όπως έλεγε ο Γεώργιος Παπανδρέου: “Οι ψήφοι δεν έχουν οσμή“.
Το άρθρο δημοσιεύτηκε στο www.capital.gr