Όπως αναφέρουν τραπεζικά στελέχη, η ουσία των πραγμάτων είναι αρκετά πιο περίπλοκη. Στα χαρτοφυλάκια των ελληνικών τραπεζών υπάρχουν όντως αρκετά δάνεια με εμπράγματες εξασφαλίσεις μεγάλης αξίας, τα οποία είναι – τουλάχιστον σε κάποιο βαθμό – ανακτήσιμα. Ταυτόχρονα, ειδικά στην καταναλωτική πίστη, στην πλειονότητά τους τα χρέη σε κάρτες και καταναλωτικά δάνεια είναι χαμένα λεφτά.
Έτσι, τα ξένα funds δείχνουν ενδιαφέρον κυρίως για επιχειρηματικά δάνεια ή στεγαστικά για ακίνητα μεγάλης αξίας, που σπάνια αποτελούν πρώτη κατοικία. Στο μυαλό των διαχειριστών τους, τα επιχειρηματικά δάνεια κρύβουν ευκαιρίες στην περίπτωση ανάκαμψης της οικονομίας, ενώ ήδη έχουν υποψήφιους αγοραστές για ακριβά σπίτια τόσο στην Αθήνα όσο και σε δημοφιλείς ταξιδιωτικούς προορισμούς.
Από την πλευρά τους, οι ελληνικές τράπεζες έχουν στην παρούσα φάση ανάγκη για ζεστό χρήμα, ενώ παράλληλα θα χρειαστούν αρκετό χρόνο προκειμένου εσωτερικά να στήσουν τις υποδομές που απαιτούνται, προκειμένου να χειριστούν σωστά την ανάκτηση των επισφαλειών.
Υπάρχει όμως και ένας ακόμη παράγοντας ο οποίος εντέλει ενδέχεται να αποβεί ο πιο καθοριστικός για το μέλλον των κόκκινων δανείων. Πολλά από αυτά, ιδιαίτερα στην επιχειρηματική πίστη αλλά και στη στεγαστική, δόθηκαν λόγω ιδιαίτερων σχέσεων ανάμεσα στον δανειστή και τον δανειολήπτη. Και εφόσον περάσουν στα χέρια ξένων, ο ομφάλιος λώρος αυτός θα κοπεί, οδηγώντας σε σημαντικές εξελίξεις που μπορεί να φέρουν τα πάνω κάτω στον εγχώριο επιχειρηματικό αλλά και τραπεζικό χάρτη.
Το άρθρο δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα Τα Νέα