Δεν …τρέχει τίποτα με το Κυπριακό, είναι όλα ένα θέατρο

Η κυπριακή κοινή γνώμη «βομβαρδίζεται» το τελευταίο διάστημα με υπεραισιόδοξες δηλώσεις επωνύμων και ανωνύμων αξιωματούχων της κυπριακής κυβέρνησης και του ΑΚΕΛ, οι οποίοι με «ενέσεις αισιοδοξίας» προετοιμάζουν το έδαφος για την «όποια λύση», την οποία προωθούν κυρίως οι Βρετανοί.

Για να καταλάβουν οι αναγνώστες το μέγεθος της βρετανικής πρεμούρας, ο Βρετανός ύπατος αρμοστής παρεμβαίνει στις εσωτερικές πολιτικές υποθέσεις της Κύπρου και ΑΠΕΙΛΕΙ πολιτικούς και θρησκευτικούς παράγοντες, ότι εάν δεν αποδεχθούν την «όποια λύση», οι συνέπειες θα είναι καταστρεπτικές. Βεβαίως, δεν υπάρχει κανένα θέμα συνεπειών εναντίον της ελληνοκυπριακής πλευράς, διότι είναι οι Τούρκοι που αρνούνται την παραμικρή υποχώρηση μέχρι τη στιγμή που γράφονται αυτές οι γραμμές. Και εάν πιστέψουμε τον ηγέτη της κατοχικής δύναμης, Ταγίπ Ερντογάν, και τον άνθρωπό του στην Κύπρο, Μουσταφά Ακιντζί, η λύση θα είναι μια πραγματικότητα εάν υποχωρήσει η ελληνοκυπριακή πλευρά.

Στη διάρκεια των διαπραγματεύσεων της ελληνικής κυβέρνησης με την Τρόικα, στην Αθήνα, στις αρχές Αυγούστου, κυκλοφορούσε η φήμη ότι ο κ. Τσίπρας ήθελε «συμφωνία χθες». Όταν το πληροφορήθηκε ένας εκ των αντιπροσώπων των δανειστών, απάντησε: «Είναι πολύ εύκολο να συμβεί, φτάνει να δεχθούν ό,τι ζητάμε». Η συμφωνία επιτεύχθηκε και η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ δέχθηκε το τρίτο (και χειρότερο) Μνημόνιο.

Ανέφερα το παραπάνω παράδειγμα διότι την ίδια απάντηση δίνει στους δυτικούς επισκέπτες του ο Ταγίπ Ερντογάν όταν του ανακοινώνουν ότι η κυβέρνηση της Κυπριακής Δημοκρατίας και ο Πρόεδρος Αναστασιάδης επιθυμούν «λύση χθες». Για τον ισλαμιστή πρόεδρο της Τουρκίας το κλείσιμο του Κυπριακού είναι εφικτό εάν προστατευθούν τα συμφέροντα της χώρας του. Ο τρόπος με τον οποίο σκέφτεται, είναι βεβαίως απαράδεκτος και ελεεινός διότι στοχεύει και σε ταπείνωση των ηγετών της Ελλάδας και της Κύπρου. Όπως ακριβώς ταπείνωσαν οι δανειστές, προεξάρχοντος του Γερμανού υπουργού Οικονομικών Σόιμπλε, τον τέως πρωθυπουργό της Ελλάδας.

Με λίγα λόγια, ο Ταγίπ Ερντογάν στέλνει το εξής μήνυμα στον Πρόεδρο της Κυπριακής Δημοκρατίας: Θες λύση; Υποχώρησε… Αυτό δεν πρέπει -και κατά τη γνώμη μου- δεν πρόκειται να συμβεί. Διότι, όπως είδα τον Πρόεδρο Αναστασιάδη την περασμένη Τρίτη στην Αναφωτία, δεν δείχνει άνθρωπος έτοιμος να αυτοκτονήσει. Αντίθετα, έμεινα με την εντύπωση ότι δεν καίγεται να κλείσει το Κυπριακό, όπως επιμόνως υποστηρίζουν οι διαρροές από το Προεδρικό Μέγαρο. Άλλωστε, γνωρίζει πως είναι άλλο να είσαι Πρόεδρος ενός αναγνωρισμένου κράτους και άλλο προεδρίσκος μίας συνιστώσας πολιτείας, η οποία θα εξαφανιστεί από τον χάρτη.

Πέρα από τα αστεία και για να σταματήσει το δούλεμα και η υποκρισία, η λύση του Κυπριακού ΔΕΝ είναι καθόλου κοντά. Και οι συνεργάτες του Προέδρου της Δημοκρατίας, και τα ανώτερα στελέχη του ΔΗΣΥ, παραδέχονται ότι οι συγκλίσεις -δεν μιλάμε για συμφωνία- δεν φτάνουν ούτε το 18%. Και αυτό με το ζόρι. Οι αποκλίσεις είναι από τη γη μέχρι το φεγγάρι. Αυτό που προκαλεί κατάπληξη -και το έχω επανειλημμένα τονίσει- είναι η αγωνία πολιτικών, οικονομικών και δημοσιογραφικών παραγόντων της νήσου να μην απαξιωθεί ο Μουσταφά Ακιντζί.

Έμεινα άφωνος με τη στάση συνομιλητών μου στη Λευκωσία, οι οποίοι μου υπογράμμισαν με πάθος την ανάγκη να σταματήσω να παρουσιάζω από αυτή τη στήλη τις πραγματικές θέσεις του. Ο κύριος αυτός, που τα προηγούμενα χρόνια ήταν «εξαφανισμένος» -άραγε πού;- προετοιμάστηκε για να παίξει απλά ένα ρόλο. Είναι βλακείες όλα όσα λέγονται και χάρτινος πύργος ο μύθος που δημιούργησαν για τον εν λόγω ανθρωπάκο ότι δήθεν θα συγκρουστεί με την κατοχική δύναμη και τον Ταγίπ Ερντογάν για να εξευρεθεί λύση που θα ικανοποιεί τάχατες και τους Ελληνοκύπριους. Ο ρόλος του «καλού» κατέρρευσε διότι είναι ασυγκράτητος και απρόσεκτος, αν και τον εκπαίδευσαν δέκα και πλέον χρόνια γι’ αυτόν τον ρόλο.

Μου έλεγαν ότι όλοι οι Ελληνοκύπριοι πολιτικοί, που είχαν συνευρεθεί μαζί του στις Βρυξέλλες πριν πολλά χρόνια, έκπληκτοι και απογοητευμένοι τον άκουσαν να απαιτεί με θράσος να αφαιρεθεί η κυπριακή σημαία και η ταμπελίτσα με το όνομα της Κυπριακής Δημοκρατίας για να λάβει μέρος σε μία συνεδρίαση που αφορούσε την Κύπρο. Δεν του έκαναν το χατίρι και αφηνίασε, όπως με πληροφόρησαν. Δεν ήταν λοιπόν έκπληξη η προσπάθεια του, την περασμένη Τρίτη, να ανακοινώσει τον ενταφιασμό της Κυπριακής Δημοκρατίας. Ακόμα και αν η πολιτική ηγεσία υπό το βάρος πιέσεων αναγκαστεί να αποδεχθεί τη διάλυση της, οι πολίτες πρέπει να αντισταθούμε και να μην το επιτρέψουμε… Θα επανέλθω όμως για τον κ. Ακιντζί, καθώς αναζητούμε τα ύποπτα «μονοπάτια» του την προηγούμενη δεκαετία…

ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟ: Θεωρώ την εκδήλωση για την παρουσίαση του τελευταίου μου βιβλίου στην Αναφωτία, ένα εκ των μεγαλύτερων σταθμών στη δημοσιογραφική μου καριέρα. Απλή, όμορφη και γεμάτη με συγκινήσεις και θύμησες από το παρελθόν. Ευχαριστώ από καρδιάς τα παιδιά του χωριού που οργάνωσαν την εκδήλωση και όλους όσοι ήρθαν στην Αναφωτία για να μοιραστούν τη χαρά της έκδοσης και κυκλοφορίας του βιβλίου. Τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, τον πρώην υπουργό Οικονομικών της Ελλάδας Αλέκο Παπαδόπουλο, τον δικαστή Γιώργο Πική, τους υπουργούς Αμυνας, Ενέργειας και Υγείας, τους προέδρους του ΔΗΚΟ, της ΕΔΕΚ και των Οικολόγων, τον κυβερνητικό εκπρόσωπο, τους βουλευτές, τους πολιτικούς μα πάνω απ’ όλους και απ’ όλα, θέλω να εκφράσω την εκτίμησή μου και τον σεβασμό μου στις συγχωριανές, τους συγχωριανούς, τις νέες και τους νέους της Αναφωτίας. Και βέβαια την οικογένειά μου…

 

Το άρθρο δημοσιεύτηκε στο www.mignatiou.com

 

ΕΛΛΑΔΑΚύπροςπολιτικήΤουρκία