Μια ισραηλινή ακτιβίστρια της ειρήνης, η οποία απήχθη από το σπίτι της στις 7 Οκτωβρίου και κρατήθηκε όμηρος για 53 ημέρες στη Γάζα, δήλωσε στο BBC πώς η δοκιμασία της κατέστρεψε την πεποίθησή της ότι η ειρήνη είναι δυνατή μεταξύ Παλαιστινίων και Ισραηλινών.
Στην πρώτη της συνέντευξη στο Ηνωμένο Βασίλειο μετά την απελευθέρωσή της τον Νοέμβριο, η 75χρονη Ada Sagi είπε στην εκπομπή Today του Radio 4 πώς κρατήθηκε σε ένα διαμέρισμα φρουρούμενη από έμμισθους, ότι η Χαμάς την κράτησε σε νοσοκομείο πριν από την απελευθέρωσή της – και ότι τώρα πιστεύει ότι ο κόσμος μισεί τους Εβραίους.
«Δεν πιστεύω στην ειρήνη, δεν λυπάμαι», είπε η καθηγήτρια αραβικών και εβραϊκών. «Καταλαβαίνω ότι η Χαμάς δεν τη θέλει», υπογράμμισε.
75-year-old Ada Sagi was taken hostage on 7 October by Hamas.
A lifelong peace activist, now she says: “I don’t believe in peace, no… Sorry. I changed my mind.”
Speaking to @EmmaBarnett in her 1st UK interview, Ada reflects on losing her home, freedom and beliefs.#R4Today
— BBC Radio 4 Today (@BBCr4today) June 19, 2024
Η Σάγκι έζησε για δεκαετίες στο κιμπούτς Nir Oz κοντά στα σύνορα Ισραήλ-Γάζας, προσπαθώντας να βοηθήσει τις προσπάθειες συμφιλίωσης διδάσκοντας στους Ισραηλινούς αραβικά για να μιλούν στους γείτονές τους. Το φθινόπωρο του 2023 σχεδίαζε να έρθει στο Λονδίνο για να επισκεφθεί τον γιο της και να γιορτάσει τα γενέθλιά της. Αλλά όλα αυτά άλλαξαν όταν η Χαμάς επιτέθηκε στο νότιο Ισραήλ, σκοτώνοντας περίπου 1.200 ανθρώπους και παίρνοντας 251 ομήρους στη Γάζα, ανάμεσά τους και την ίδια.
Η Σάγκι, η οποία έκλεισε τα 75 της χρόνια ενώ κρατούνταν όμηρος από αυτούς τους «τρομοκράτες της Χαμάς» όπως του αποκάλεσε, απελευθερώθηκε τελικά 53 ημέρες αργότερα.
Χρειάστηκαν έξι μήνες για να είναι έτοιμη να μιλήσει στα βρετανικά μέσα ενημέρωσης για την εμπειρία της και τις απόψεις της για εκείνους που της πήραν την ελευθερία, το σπίτι της και την πίστη της στην ειρήνη. Είναι ενήμερη για τους 116 ομήρους που παραμένουν ακόμα πίσω, 41 από τους οποίους το Ισραήλ λέει ότι θεωρούνται νεκροί, και προτρέπει την ισραηλινή κυβέρνηση να συμφωνήσει με τη Χαμάς σε μια νέα συμφωνία κατάπαυσης του πυρός στη Γάζα και απελευθέρωσης των ομήρων.
«Το Ισραήλ πρέπει να κάνει τη συμφωνία… να φέρει πίσω όλους αυτούς τους ομήρους που [είναι] ζωντανοί αλλά και νεκροί», λέει. Η 75χρονη περιγράφει πώς, όταν πρωτομπήκε στη Γάζα, αυτή και μερικοί άλλοι όμηροι κρύφτηκαν σε ένα οικογενειακό σπίτι με παιδιά, αλλά την επόμενη ημέρα μεταφέρθηκαν σε ένα διαμέρισμα στη νότια πόλη Χαν Γιουνίς επειδή ήταν «επικίνδυνα».
Ο ιδιοκτήτης του διαμερίσματος, είπε η Σάγκι τους είπε ότι η γυναίκα και τα παιδιά του είχαν σταλεί για να μείνουν με τα πεθερικά του. Ο άνδρας, πρόσθεσε, ήταν νοσοκόμος.
Είπε ότι φοιτητές πληρώνονταν για να τους προσέχουν. «Τους άκουσα να λένε… 70 σέκελ (18,83 δολάρια) για μια μέρα», είπε. «Είναι πολλά χρήματα στη Γάζα, επειδή δεν έχουν δουλειά. Και αν έχεις δουλειά όχι με τη Χαμάς, δεν είναι πάνω από 20 σέκελ για μια μέρα», διευκρίνισε.
«Σε κάθε χτύπημα της πόρτας νομίζεις ότι κάποιος έρχεται να σε πάρει»
Περιέγραψε την τρομερή αβεβαιότητα που επικρατούσε μέχρι την απελευθέρωσή της την πέμπτη ημέρα της συμφωνίας μαζί με άλλους εννέα Ισραηλινούς και δύο Ταϊλανδούς. «Σε κάθε χτύπημα της πόρτας νομίζεις ότι κάποιος έρχεται να σε πάρει», είπε.
Όταν οι όμηροι άκουσαν ότι υπήρχε συμφωνία και ότι οι μεγαλύτερες γυναίκες θα απελευθερώνονταν, είπε ότι μία από τις γυναίκες που τελικά απελευθερώθηκαν μαζί της «τρομοκρατήθηκε» μήπως ήταν πολύ νέα για να συμπεριληφθεί,
«αλλά μας είπαν: “Όχι. Ήρθατε μαζί, πάτε μαζί”», εξήγησε.
Την 49η ημέρα, μια Παρασκευή, πρώην όμηρος δήλωσε ότι τους είπαν: «Θα πάτε σπίτι σας», κάτι που δεν πίστεψε.
«Το μεσημέρι, μας έδωσαν φαγητό… μας παίρνουν με αυτοκίνητο στο Χαν Γιουνίς και πηγαίνουμε [μέχρι] τα σύνορα της Ράφα. Αλλά κάτι πήγε στραβά και έπρεπε να επιστρέψουν στο Χαν Γιουνίς.
«Μας λένε ότι απελευθερώνουν γυναίκες με παιδιά, [και νιώθεις] όλη την ευτυχία ότι θα σε απελευθερώσουν, και [μετά] κάτι πάει στραβά», είπε.
Όταν έφτασαν στην πόλη, είπε η Σάγκι, τους πήγαν σε ένα νοσοκομείο – το οποίο πιστεύει ότι ήταν το κεντρικό νοσοκομείο της νότιας Γάζας, το Νάσερ – και τους είπαν: «Θα μείνετε εδώ».
Οι μαρτυρίες πολλών άλλων απελευθερωμένων ομήρων τοποθετούν συνολικά 10 ομήρους στο νοσοκομείο Nάσερ, ένας εκ των οποίων παραμένει σε αιχμαλωσία.
Όταν ζητήθηκε από το BBC στο νοσοκομείο να σχολιάσει τους ισχυρισμούς της 75χρονης, ο διευθυντής του νοσοκομείου, αρνήθηκε ότι κρατούνταν εκεί όμηροι και δήλωσε ότι το νοσοκομείο παρείχε μόνο ανθρωπιστικές υπηρεσίες.
Ο ισραηλινός στρατός έχει δηλώσει προηγουμένως ότι τα στρατεύματά του συνέλαβαν «περίπου 200 τρομοκράτες που βρίσκονταν στο νοσοκομείο» κατά τη διάρκεια επιδρομής στο νοσοκομείο τον Φεβρουάριο και ότι βρήκαν πυρομαχικά καθώς και αχρησιμοποίητα φάρμακα που προορίζονταν για ισραηλινούς ομήρους.
Η Χαμάς έχει αρνηθεί τους ισραηλινούς ισχυρισμούς ότι οι μαχητές της δρούσαν μέσα στο Νάσερ και σε άλλα νοσοκομεία της Γάζας.
«Έχασα το σπίτι μου – Έχασα την ελευθερία μου»
Η Σάγκι δήλωσε ότι η ίδια και οι άλλοι κάτοικοι του Nir Oz που επέζησαν από τις επιθέσεις της 7ης Οκτωβρίου ζουν τώρα σε διαμερίσματα στην πόλη Κιργιάτ Γκατ
Γράφει ένα βιβλίο και εργάζεται με παιδιά με διαταραχή ελλειμματικής προσοχής και υπερκινητικότητας. «Με έκανε να νιώσω καλά που μπορώ να βοηθήσω άλλους ανθρώπους», είπε.
Είναι επίσης πρόθυμη να συνεχίσει να μιλάει για τη δοκιμασία της, παρά τα έντονα συναισθήματα που προκαλεί. «Έχασα το σπίτι μου. Έχασα την ελευθερία μου – όλο το μέρος που [πρέπει] να επιστρέψω. Το χωριό μας – το κιμπούτς – καταστράφηκε», είπε. «Έκλαψα για τα καλά. Δεν είμαι “σιδερένια γυναίκα”, όπως λένε όλοι. Μερικές φορές κλαις και είναι καλό. Η μητέρα μου έλεγε: “Το κλάμα, καθαρίζει το μάτι”»