Το άρθρο αναλύει επίσης τις υποχρεώσεις των ταξιδιωτών πριν φτάσουν στη χώρα μας.
Απόκρημνες πλαγιές, καλυμμένες με κυπαρίσσια, ελαιώνες και εσπεριδοειδή, καταλήγουν σε παραλίες με μαλακή άμμο και γαλάζια νερά. Σχεδόν κάθε βράδυ, ένα υγρό ηλιοβασίλεμα λούζει τον ουρανό και το τοπίο σε ένα καταπραϋντικό φάσμα πορτοκαλί και ροζ.
Παραδοσιακό καλωσόρισμα
Τα ξενοδοχεία και οι ξενώνες κάνουν ό, τι μπορούν για να κάνουν τους επισκέπτες να αισθάνονται ασφαλείς. Τα γραφεία του check-in έχουν τοποθετηθεί πίσω από τις οθόνες, το προσωπικό φορά μάσκες και -μερικές φορές- γάντια και πλήρη πλαστικά προστατευτικά προσώπου, ακόμη και αν είναι άβολα.
«Αισθάνομαι σαν να πρόκειται να κάνω κατάδυση», λέει στο CNNi ο Τάκης Ζώτος, ο οποίος διευθύνει τον ξενώνα Pension Marianna στην τουριστική πόλη του Ναυπλίου, ιδρώνοντας έντονα πίσω από το πλαστικό προστατευτικό προσώπου του.
Το απολυμαντικό χεριών είναι παντού – σε λόμπι ξενοδοχείων, εξωτερικούς και εσωτερικούς χώρους, ακόμη και σε μικρά μπουκάλια στο μπάνιο, δίπλα στο δωρεάν αφρόλουτρο και το σαμπουάν. Τα τηλεχειριστήρια τηλεόρασης και κλιματισμού είναι μερικές φορές τυλιγμένα σε πλαστικό.
Επιγραφές και αυτοκόλλητο δαπέδου πασχίζουν να εφαρμοστεί μια οδηγία κοινωνικής απόστασης δύο μέτρων που δεν είναι πάντα πρακτική. Το δύσκολο σερβίρισμα του πρωινού ανά άτομο, αντί για τον παραδοσιακό μπουφέ, είναι μια αρκετά επώδυνη διαδικασία σε εξέλιξη.
Παρόλα αυτά, αν οι ξενοδόχοι ανησυχούν για τη μετάδοση του κορωνοϊού από τους επισκέπτες τους, δεν το δείχνουν και τα καλωσορίσματα μοιάζουν αυθεντικά.
«Για τους Έλληνες, το να μην είναι σε θέση να σφίξουν το χέρι του άλλου είναι σαν να κόβεται το χέρι τους», λέει ο Ζώτος, ο οποίος διευθύνει τον σχολαστικά καθαρό ξενώνα του (ένα πιστοποιητικό εκπαίδευσης Covid-19 εμφανίζεται με υπερηφάνεια στη ρεσεψιόν) με τους δύο αδελφούς του».
Μάσκες και αντισηπτικά
Τα εστιατόρια λαμβάνουν επίσης προφυλάξεις. Τα τραπέζια ψεκάζονται με απολύμανση μεταξύ των γευμάτων και μπουκάλια απολυμαντικών χεριών εμφανίζονται περιστασιακά δίπλα στο αλάτι και το πιπέρι.
Το προσωπικό είναι κυρίως εξοπλισμένο με μάσκες ή μίνι πλαστικό προστατευτικό που κάθεται κάτω από το στόμα. Μερικές φορές λείπουν όμως οι μάσκες, ή φοριούνται κάτω από τη μύτη ή ως αναποτελεσματική διακόσμηση στο πηγούνι, σε πολυσύχναστα τουριστικά σημεία.
Ωστόσο, ακόμη και σε απομακρυσμένα ορεινά χωριά, μπορείτε να δείτε το προσωπικό σε μικρές ταβέρνες στην άκρη του δρόμου να φοράει παιχνιδιάρικα πλήρη εξάρτιση εν μέσω θερινού καύσωνα.
Υπάρχει σίγουρα ένα ζήτημα εμπιστοσύνης αναφορικά με κάποιες εμπειρίες φαγητού, αλλά δεδομένου ότι αυτό είναι κυρίως στο ύπαιθρο και οι περιπτώσεις Covid-19 ήταν μέχρι στιγμής ελάχιστες, ο κίνδυνος φαίνεται πολύ χαμηλός.
Στους δρόμους, υπάρχουν λίγα στοιχεία που δείχνουν ότι υπάρχει παγκόσμια πανδημία. Λίγοι πεζοί που μπαινοβγαίνουν στα καταστήματα, είτε σε τουριστικές περιοχές είτε σε συνηθισμένες περιοχές πόλεων, φορούν μάσκες προσώπου ή κρατούν κοινωνικές αποστάσεις.
Στα πολλά ιστορικά αξιοθέατα της Ελλάδας, ισχύουν κανόνες για τη μάσκα προσώπου για τυχόν εσωτερικά εκθέματα. Η ειρωνεία εδώ, ωστόσο, είναι ότι επειδή ο τουρισμός έχει επηρεαστεί σε μεγάλο βαθμό από τον κορωνοϊό, αυτά τα σημεία είναι σε μεγάλο βαθμό άδεια.
Αν και αυτό είναι τραγικό για την ελληνική ταξιδιωτική βιομηχανία, είναι μάλλον μαγικό για τους επισκέπτες που έχουν την ευκαιρία να θαυμάσουν αρχαία θαύματα που κανονικά προσελκύουν ορδές ανθρώπων.
Στο αρχαίο θέατρο της Επιδαύρου, μια ακουστικά τέλεια αρχαία δομή που φιλοξενεί παραστάσεις για περισσότερα από 2.000 χρόνια, ένας μικρός αριθμός τουριστών απολάμβανε την απροσδόκητη απόλαυση του να στεγάσεις μια δική σου ‘παράσταση’ σε ένα εντελώς ερημικό αμφιθέατρο.
Άδειες παραλίες
Οι μάσκες είναι απαραίτητες σε όλες τις δημόσιες συγκοινωνίες, συμπεριλαμβανομένων των πολλών πλοίων που συνδέουν τα νησιά. Στις πολλές παραλίες, ωστόσο, δεν απαιτούνται. Και με την τουριστική κίνηση μειωμένη σε σχέση με τα προηγούμενα χρόνια, δεν υπάρχει μεγάλη ανησυχία για την τήρηση των αποστάσεων.
Ενδεχομένως η Ελλάδα να δει κάποια στιγμή το συνωστισμό που παρατηρείται στην Ισπανία και σε άλλα μέρη της Ευρώπης. Μπορεί ακόμη να δει μια νέα αύξηση των κρουσμάτων ως αποτέλεσμα του ανοίγματος των συνόρων της.
Αλλά τώρα, με τα τζιτζίκια να τραγουδούν σε ζεστά ελαιόδεντρα, ο ήλιος να λιώνει σε αυτόν τον καθρέφτη της Μεσογείου και τις σταγόνες να κυλούν στο πλάι ενός μπουκαλιού μιας παγωμένης μπίρας, είναι η τέλεια απόδραση σε σχέση με οποιαδήποτε άλλη.