Η μάνα-κουράγιο και τα συσσίτια που δεν αρκούν να χορτάσουν τη φτώχεια

«Έχουμε δυο μέρες να φάμε, έχετε τίποτα;» ρωτάς. «Ναι, έχουμε. Έλα να πάρεις μακαρόνια, ρύζι και λάδι, να μαγειρέψεις στα παιδιά σου, πριν έρθουν από το σχολείο», η σωτήρια απάντηση.

Η Βάσω Νικολοπούλου, εθελόντρια του Φωτεινού Αστεριού,που βοηθά περίπου 550 οικογένειες της Πάτρας, περιγράφει το δράμα των φτωχών οικογενειών της κρίσης-οικογένειες της διπλανής πόρτας-και κάνει έκκληση για βοήθεια.

Μια φωνή γνώριμη…

«Έχουμε δυο μέρες να φάμε, έχετε τίποτα;». Τα λόγια αυτά άκουσε από την άλλη άκρη της τηλεφωνικής γραμμής, η κ. Νικολοπούλου

Η φωνή που άκουγε της ήταν γνώριμη. Είναι μιας γυναίκας, που η μοίρα στάθηκε σκληρή μαζί της. Μάνα δύο παιδιών του Δημοτικού, χωρισμένη και άνεργη. Πώς να τα φέρει βόλτα με μοναδικό εισόδημα του Εισόδημα Κοινωνικής Αλληλεγγύης των 250 ευρώ; Τι να πρωτοπληρώσει;

«Εκεί είναι το σημείο που αναζητάς σωσίβιο σωτηρίας, λεει η εθελόντρια του Φωτεινού Αστεριού. Αναζητάς βοήθεια, με όση αξιοπρέπεια σου έχει απομείνει».

«Το πρόβλημα δεν λύνεται, εάν δώσουμε εμείς λίγα μακαρόνια και ρύζι, που τα έχουμε από τις προσφορές του κόσμου», λέει στο thebest.gr η Βάσω Νικολοπούλου, για να μας προσγειώσει στη σκληρή πραγματικότητα για να προσθέσει: «Δυστυχώς, ως κοινωνία έχουμε συνηθίσει στη φτώχεια. Έχουμε συνηθίσει να βλέπουμε ανθρώπους μας δίπλα μας να πεινάνε».

Υπάρχουν οικογένειες που σήμερα ζουν, δίπλα μας, σε άθλια κατάσταση. Άνθρωποι που ξεκινούν με τα πόδια από το Νέο Δρόμο ή τα Ζαρουχλέικα, για να πάνε στο συσσίτιο της Μητρόπολης ή του Δήμου, στο κέντρο της Πάτρας, να πάρουν τα φαγητά και να ξαναγυρίσουν με τα πόδια», εξηγεί.

Δεν αρκούν τα συσσίτια

«Τα συσσίτια που όμως δεν αρκούν, αφού αυτό της Μητρόπολης είναι μόνο το μεσημέρι και του Δήμου, μόνο καθημερινές. Και δεν είναι μόνο αυτό. Έχουμε φτάσει τέλη Οκτώβρη και το πρόγραμμα με το δωρεάν κολατσιό στα σχολεία, δεν έχει ξεκινήσει.Τι τρώνε τα παιδιά αυτά; Άλλα τίποτα, άλλα μια φέτα ψωμί, προσεκτικά τυλιγμένη σε αλουμινόχαρτο και άλλα μοιράζονται το κολατσιό με τους συμμαθητές τους.

Μην επαναπαυόμαστε,λέει η κ Νικολοπούλου, οτι δεν υπάρχει φτώχεια. Το ΚΕΑ, τα συσσίτια, το Ταμείο Ανεργίας, η Κοινωφελής Εργασία, δεν φτάνουν για να ζήσεις, αλλά για να πληρώσεις τα παλιά χρέη που έχουν δημιουργηθεί από την κρίση»,και προσθέτει: «Καθημερινά μας παίρνουν τηλέφωνο, για να μας ζητήσουν μια πάνα, ένα σακουλάκι ρύζι, λίγο λάδι. Η κατάσταση είναι απελπιστική».

Όποιος θέλει να βοηθήσει μπορεί να επικοινωνήσει με το Φωτεινό Αστέρι στα τηλέφωνα 6981044800-2611122497, ή στο email tofoteinoasteri@gmail.com

«Φωτεινό Αστέρι»ΠΑΤΡΑΦτώχια