Παρεξηγημένα, συχνά ακατάληπτα, αλλοιωμένα και στόχοι βανδάλων, τα δημόσια αγάλματα στέκουν σαν αθέατοι παρατηρητές μιας πόλης που, αντί να τα καμαρώνει ως στολίδια της, τα αφήνει να παρασύρονται στη λήθη
της Μαίρης Αδαμοπούλου
Είναι τα διπλανά μας κι όμως άγνωστα κομμάτια του παζλ της όψης της Αθήνας. Πολύπαθα, αν και συχνά «παιδιά» διάσημων γονέων. Μάρτυρες σπουδαίων στιγμών της Ιστορίας και προσωπικοτήτων που άλλαξαν τον ρου της. Χάλκινα ή μαρμάρινα, από κόρτεξ (είδος μετάλλου μεταξύ λαμαρίνας και ατσαλιού) ή ρητίνη. Είναι τα δημόσια γλυπτά της πόλης.
Τη χαμένη τους ταυτότητα έρχεται να τους προσφέρει μια ομάδα εθελοντών, οι Αtenistas. Και μέσα από την περιπέτεια ανακάλυψης αυτής της ταυτότητας βρίσκει την ευκαιρία να τα συστήσει και σε όσους θα ήθελαν να μάθουν για παράδειγμα ποιος είναι ο βαρόνος Κωνσταντίνος Βέλλιος που στέκει στην οδό Ακαδημίας.
Διαβάστε τη συνέχεια στο:
http://www.tanea.gr/news/culture/article/5145806/istories-krymmenes-se-koinh-thea/