Πώς οι νέες αμυντικές δαπάνες επηρεάζουν την πραγματική οικονομία

της Δάφνης Γρηγοριάδη

Κατά 6,07 δισ. ευρώ θα αυξηθεί ο τακτικός προϋπολογισμός του 2020. Και αυτό για να καταβληθούν τα αναδρομικά στους συνταξιούχους, να παραταθούν κάποια από τα έκτακτα μέτρα στήριξης της πραγματικής οικονομίας λόγω κορωνοϊού, να εφαρμοστούν επιπλέον μέτρα καθώς και να ενισχυθούν οι ένοπλες δυνάμεις.

Μέτρα δυο ταχυτήτων με αύξηση του τακτικού προϋπολογισμού

Τα μέτρα στήριξης για την πραγματική οικονομία: Οικονομία δύο ταχυτήτων θα έχουμε το επόμενο διάστημα καθώς από την μια θα υπάρχει  παράταση  μέτρων και από την άλλη  θέσπιση νέων. Αυτό θα βοηθήσει στην ομαλότερη επιστροφή μας στην εποχή πριν την πανδημία. Είναι δύσκολο να πάψουν να ισχύουν τα έκτακτα μέτρα ενίσχυσης της οικονομίας από την στιγμή που έχουμε αρνητικό πρόσημο στο ΑΕΠ και γνωρίζουμε ότι οι απώλειες θα συνεχιστούν μέχρι τέλος του έτους. Παράλληλα η θέσπιση νέων, θα επιτρέψει τόσο στα φυσικά όσο και στα νομικά πρόσωπα να προσαρμοστούν στα νέα δεδομένα της οικονομικής πραγματικότητας.

Το μεγαλύτερο ζήτημα που απασχολεί την πραγματική οικονομία

H πορεία της ανεργίας η οποία λόγω του παγώματος των υποχρεώσεων και των απολύσεων έχει διατηρηθεί στα ίδια επίπεδα, είναι το μεγάλο ζήτημα. Η πραγματική ανεργία θα φανεί μετά την λήξη των έκτακτων μέτρων. Ανάλογα με τις απολύσεις τις οποίες θα έχουμε θα μπορούμε να καταλάβουμε και σε τι κατάσταση θα βρίσκονται οι επιχειρήσεις.

Η ενίσχυση της Ελληνικής άμυνας: Πέρα από αναγκαία, περνάει το μήνυμα στην γειτονική Τουρκία ότι η Ελλάδα είναι σε ετοιμότητα. Αυτή την στιγμή, με δεδομένη την παρατεταμένη τουρκική προκλητικότητα  δίνεται προτεραιότητα στην ενίσχυση των ένοπλων δυνάμεων, ο βαθμός της οποίας θα κρίνει και τι περιθώρια υπάρχουν για εφαρμογή νέων φοροελαφρύνσεων.  Καθοριστικό ρόλο στην λήψη των σχετικών αποφάσεων διαδραματίζει η σύνοδος του Eurogroup στις 11 Σεπτεμβρίου για τους δημοσιονομικούς κανόνες που θα ισχύουν για τα κράτη- μέλη το επόμενο έτος.

Μέχρι τώρα το ταμειακό σύνολο αμυντικών δαπανών της Ελλάδας: Το 2020  προέβλεπε 3.397 εκατ. ευρώ  σύμφωνα με την εισηγητική έκθεση του Υπουργείου Οικονομικών. Το ποσόν αυτό αφορά την  κάλυψη δαπανών εκπαίδευσης και περίθαλψης των στελεχών, την συμμετοχή των ένοπλων δυνάμεων σε ειρηνευτικές αποστολές , την προμήθεια υλικών, τις εθνικές υποχρεώσεις της χώρας που απορρέουν από την συμμετοχή της στο ΝΑΤΟ, την κάλυψη εισφορών προς διεθνείς οργανισμούς, την υποχρεώσεις που απορρέουν από την υλοποίηση εξοπλιστικών προγραμμάτων.  Οι πιστώσεις για δαπάνες  θα αυξηθούν κατά 600 εκατ. ευρώ τόσο για εξοπλιστικά προγράμματα όσο  και την αντιμετώπιση του προσφυγικού.

Τα εξοπλιστικά προγράμματα

Οι Γαλλικές Φρεγάτες ύψους 3 δις ευρώ – μια σύντομη αναδρομή και τα νέα δεδομένα:  Είναι γνωστό  ότι η Γαλλία επιμένει στην προσφορά της για τις φρεγάτες παρά το γεγονός ότι η πρώτη είχε απορριφθεί λόγω χρημάτων. Το ποσό ήταν μεγάλο καθώς αντιστοιχεί περίπου σε 3.000 ευρώ  σε κάθε πολίτη.  Η  παράδοση των φρεγατών δεν θα ήταν άμεση αλλά στον μεσοπρόθεσμο ορίζοντα. Ωστόσο, μέχρι την παράδοση τους θα μας παρείχε αμυντική κάλυψη η ίδια σε έκτακτη ανάγκη.

Σήμερα, υπάρχουν νέα δεδομένα – για αυτό άλλωστε θα ενισχυθεί και ο Προϋπολογισμός- καθώς έχει αυξηθεί η τουρκική προκλητικότητα. Έτσι πρόκειται να κατατεθεί νέο σχέδιο για την απόκτηση όχι δύο αλλά τεσσάρων φρεγατών και την απόκτηση 18 γαλλικών μαχητικών αεροσκαφών.  Χρήματα θα διατεθούν όχι μόνο  από τον Προϋπολογισμό αλλά και από τα χρήματα που άντλησε η χώρα πρόσφατα  από τις αγορές, συγκεκριμένα από τα 2,5 δις  ευρώ θα αξιοποιηθεί το 1 δις ευρώ.

Την ίδια ώρα: Σε αύξηση δαπανών προχωρά η γειτονική Τουρκία, της οποίας οι δαπάνες τα τελευταία έτη τείνουν να αυξάνονται σε μεγάλο βαθμό. Μάλιστα υπολογίζεται ότι το 1/4 των κρατικών της χρημάτων αφορούν την ενίσχυση της άμυνας.

Η αμυντική  πολιτική και το κόστος της : Έρχεται στο προσκήνιο σε μια δύσκολη περίοδο. Η εξισορρόπηση του  κόστους των μέτρων στήριξης των πολιτών και της στήριξης της άμυνας είναι μια εξίσωση που καλούμαστε να λύσουμε μόνοι μας καθώς δεν υπάρχει κοινή αμυντική πολιτική σε επίπεδο Ευρωπαϊκής Ένωσης, όπως δεν υπάρχει και κοινή πολιτική δημόσιας υγείας.

Πηγή: Economico.gr