Ζεστό, παράξενο, κουραστικό καλοκαίρι...

της Αγγελικής Σπανού

Βρίσκομαι σε ένα νησί από αυτά στα οποία επιβλήθηκε mini lockdown. Άλλοι αποφάσισαν να φύγουν αλλά δεν βρίσκουν εισιτήριο, άλλοι μένουν στην πλατεία μετά τα μεσάνυχτα, κάποιοι μαζεύονται σε σπίτια για να ξεδώσουν, όλοι ανησυχούν και φοβούνται χωρίς να ξέρουν τι ακριβώς – όλα μάλλον.

Ένας ιδιοκτήτης μπαρ μου είπε ότι πέρυσι είχε 15 άτομα προσωπικό και φέτος έχει 5, ενώ πλέον δεν τους χρειάζεται όλους. Άλλος, εστιάτορας, μου είπε ότι τον Ιούνιο τα έσοδα ήταν 80-90% κάτω σε σχέση με πέρυσι, τον Ιούλιο, μέχρι τις 20, 70% κάτω και πάνω που ανέβηκαν ήρθε η απαγόρευση λειτουργίας μετά τα μεσάνυχτα που ανέτρεψε τη θετική δυναμική.

Γιατί δεν είναι μόνο ο περιορισμός του ωραρίου. Είναι ότι εσωτερικεύεται η αίσθηση ότι το νησί είναι μολυσμένο και αυτό αλλάζει εντελώς την ενέργεια του τόπου. Ο κόσμος που είναι εδώ δεν αισθάνεται πια άνετα. Ο ένας κοιτάζει τον άλλο με καχυποψία. Η αβεβαιότητα εμποδίζει τη χαλάρωση που είναι συνυφασμένη με την έννοια των διακοπών. Και η ανασφάλεια μπροστά σ αυτό που έρχεται δημιουργεί μια εντελώς νέα, ακραία συνθήκη.

Μια συμμαθήτρια της κόρης μου έκανε τεστ και βγήκε θετική αφού γύρισε στην Αθήνα, οι δυο φίλες που έμεναν μαζί της στο ίδιο δωμάτιο αρνητικές. Ο ανιψιός μου έχει επίσης έναν κολλητό που βγήκε θετικός και όλη η παρέα τρέχει για τεστ. Οι διακοπές τους βγήκαν ξινές. Τους μεταφέρεται το άγχος των γονιών, η διασκέδαση δεν είναι όπως ήταν, ούτε να εκτονωθούν μετά τον οδοστρωτήρα των πανελλαδικών δεν μπόρεσαν.

Και οι φοιτητές; Θα δώσουν εξετάσεις με φυσική παρουσία ή εξ αποστάσεως; Και τα μαθήματα; Πότε θα ξαναβρεθούν στα αμφιθέατρα. Δύσκολη η πρόβλεψη αφού δεν ξέρουμε καν τι θα γίνει με τα σχολεία, πότε θα ανοίξουν και με ποιους όρους.

Ενας δικηγόρος μου έλεγε πως δεν το βλέπει να λειτουργούν κανονικά τα δικαστήρια που “πρώτα έκλεισαν και τελευταία άνοιξαν σου θυμίζω”.

Ένας γιατρός υπολογίζει ότι θα χάσει τουλάχιστον 30% των πελατών του και το θεωρεί ok γιατί άλλοι θα υποστούν χειρότερα.

Κι αυτοί είναι οι τυχεροί της ιστορίας. Γιατί μια φίλη που δουλεύει στο θέατρο εκτιμά ότι δεν θα ανοίξουν καν και ένας φίλος που δουλεύει στην εστίαση παίρνει ήδη το μισό μισθό του στο πλαίσιο εκ περιτροπής εργασίας, μερικής απασχόλησης μπλα μπλα αφού μετά την καραντίνα άνοιξαν και έχουν τεράστια πτώση τζίρου.

Συζητήσεις στο νησί. Αλλά υπάρχουν κι αυτοί που δεν πήγαν σε νησί γιατί δεν έχουν χρήματα για διακοπές, που ούτε καν τους πέρασε από το μυαλό να δουν τις τιμές των ακτοπλοϊκών εισιτηρίων. Κινδυνεύουν και αυτοί από την πανδημία. Αλλά υποφέρουν ήδη. Πριν μολυνθούν.

Πηγή: Economico.gr