Γιατί ο Αλέξης Τσίπρας θα πάει μέχρι τέλους με τον Παππά, τον Παπαγγελόπουλο, τον Παπαδημούλη & τ' άλλα “παιδιά”

Η “ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ” σε κύριο άρθρο της, την Τετάρτη σημειώνει:

• “Τα στοιχεία είναι συντριπτικά. Ομως, για τον αρχηγό του ΣΥΡΙΖΑ θα μπορούσε να είναι ευκαιρία. Ευκαιρία να διαχωρίσει τη θέση του από τις αντιθεσμικές πρακτικές και τα πρόσωπα που τις ενσάρκωσαν. Ευκαιρία να επιδείξει πολιτικό ήθος, αναγνωρίζοντας ότι είχε στοχοποιήσει πρόσωπα που η Δικαιοσύνη απάλλαξε. Μοιάζει απίθανη, αλλά τέτοια πολιτική γενναιότητα θα ωφελούσε και τον ίδιο και το πολιτικό σύστημα”.

Η καλή εφημερίδα,με αυτήν την παραίνεση στον αρχηγό της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης, υπηρετεί το συστημικό της ρόλο. Του λέει, με δυό λόγια: βρε παιδί μου λογικέψου, θεσμικός παράγοντας είσαι, δεν μπορείς να λειτουργείς ως ιδιοκτήτης “μικρομάγαζου” (για να χρησιμοποιήσουμε έναν αγαπημένο όρο του κ.Παππά)

Μπορεί ο κ. Τσίπρας να δείξει “πολιτική γεναιότητα”; Φοβάμαι πως όχι. Όχι γιατί δεν το θέλει. Απλά δεν μπορεί.

Δεν μπορεί γιατί είναι πολιτικός μικρομεσαίας εμβέλειας, με σχετικές δεξιότητες και ελλειπή αντίληψη των αναγκών της χώρας. Αν ήταν τα πράγματα διαφορετικά, θα μας το είχε δείξει σε πέντε χρόνια εξουσίας. Είναι δέσμιος ιδεοληψιών. Κινείται στη σφαίρα του “περίπου”. Δείχνει ημιμαθής κονφερασιέ παρωχημένων εμμονών. Μπερδεύει τον καφενέ της (πολιτικής) γειτονιάς του με τον Κόσμο. Είναι κακός manager. Και, ως αδύνατος χαρακτήρας, άγεται και φέρεται από τους “βαρώνους” και τις “τάσεις” του κόμματός του, αλλά και τους “δεσμούς αίματος” με τους “φίλους” του που μαζί έπαιξαν τη χώρα στα ζάρια, όταν δεν ασχολούντο με “outsourcing” δουλίτσες.

Δεν μπορεί όμως και για έναν πιό σημαντικό λόγο: Γνώριζε και επέτρεπε. Ούτε η σκευωρία της Novartis θα είχε συντελεστεί, ούτε η χυδαία σπήλωση των αντιπάλων του θα είχε επιχειρηθεί, ούτε μια σειρά αντιθεσμικές και ποινικά κολάσιμες ενέργειες θα είχαν αναπτυχθεί στο παρασκήνιο ενός άθλιου παρακράτους, αν δεν ήταν μέρος της “συνωμοσίας”. Και για να πάμε πιο πίσω: Ούτε η χώρα θα είχε βρεθεί ένα βήμα πριν την καταστροφή το 2015.

Ο Αλέξης Τσίπρας ευθύνεται ως επικεφαλής μιας πολιτικής ομάδας που οι μεθοδευμένες αντιθεσμικές και παρακρατικές της δραστηριότητες (ενώ ήλεγχε το κράτος) αγγίζουν τα όρια της εκτροπής  – κατά τον Συνταγματολόγο Βαγγέλη Βενιζέλο συνιστούν, μάλιστα, εσχάτη προδοσία.

Πως να διαχωρίσει λοιπόν τη θέση του, όπως του ζητάει η “ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ”; Θα ήταν σαν να απέρριπτε και να καταδίκαζε ηθικά και πολιτικά τον Αλέξη Τσίπρα μπροστά στον καθρέφτη του.

Πηγή: Economico.gr