Γιατί μας “καίει” το βιτριόλι; Σκοτεινά ένστικτα, τεστοστερόνη και οιστρογόνα…

της Αγγελικής Σπανού

Το ενδιαφέρον των ΜΜΕ για την επίθεση με βιτριόλι που δέχτηκε μια 34χρονη γυναίκα αποτυπώνει σε μεγάλο βαθμό την ενασχόληση της κοινής γνώμης με το θέμα. Δεν είναι, βέβαια, είδηση αν γοητευτική κοκκινομάλλα αστυνομικός συνόδευε την κατηγορούμενη ούτε η συνηθισμένη -στο ελληνικό δικαστικομιντιακό σύμπαν- διαρροή κομματιών της δικογραφίας που προσφέρουν τροφή στην αδιάκριτη περιέργεια διψασμένου για νοσηρό κουτσομπολιό κοινού. 

Τίτλοι όπως “αυτός είναι ο άντρας για τα μάτια του οποίου…” κλπ υποβαθμίζουν σε υπόθεση ακραίου ξεκατινιάσματος μια ιστορία που στο επίκεντρό της έχει κάποια αδιάγνωστη ψυχική διαταραχή. 

Η αναγνώριση του προφανούς, της ψυχοπαθολογίας πίσω από την επίθεση, σε καμία περίπτωση δεν αίρει τον καταλογισμό της ενοχής δεδομένης της οργάνωσης και της προετοιμασίας του εγκλήματος που δείχνουν καθαρότητα προθέσεων και διαύγεια σκέψης. 

Επομένως δεν υπάρχει, νομικά, κανένας κίνδυνος επιεικούς αντιμετώπισης της κατηγορούμενης εάν αναδειχθεί αυτή η πλευρά της υπόθεσης. Ο λόγος που δεν γίνεται είναι μάλλον γιατί, αν το σκεφτούμε σοβαρά, θα μπούμε σε οδυνηρές σκέψεις. 

  • Πόση αδιάγνωστη διαταραχή ανθεί στα social media; Τόσο μεγάλες ποσότητες μίσους και καταστροφικότητας που διακινούνται εκεί, όταν συνδυάζονται με εμμονή και παράνοια, θα μπορούσαν να έχουν σχέση με την ψυχοσύνθεση της Εφης που θέλησε να αφανίσει την ομορφιά της Ιωάννας; Μήπως ο φόβος των κυρώσεων και το όριο του νόμου εμποδίζει άλλους ανθρώπους δηλητηριασμένους από την κακία τους να εκφράσουν εκτός διαδικτύου τα σκοτεινά τους ένστικτα; 
  • Πόσο τα social media τρέφουν τον κακοήθη ναρκισσισμό χρηστών με ψυχιατρικά προβλήματα που δεν βρίσκονται υπό παρακολούθηση; Πόσο ένα like, η αποδοχή ενός friend request ή ένας διάλογος στο inbox μπορούν να λειτουργήσουν σαν θρυαλλίδα για να εκλυθεί ασυγκράτητη επιθετικότητα από άτομα που ζουν μέσα από το διαδίκτυο; 
  • Μήπως είναι πιο συνηθισμένη απ όσο νομίζουμε η παρακολούθηση των κινήσεών μας; Οπως προκύπτει από την υπόθεση, δεν είναι και πολύ δύσκολο να μάθει κανείς όχι απλώς τις κινήσεις του στόχου του στον κυβερνοχώρο αλλά και τις μετακινήσεις του. Κίνητρο να έχει κανείς και όλα γίνονται. Ακόμη και να βρει βιτριόλι. 

Οι φωτογραφίες του θύματος με μαγιώ, που κυκλοφορούν προφανώς δεν προσφέρουν τίποτα στη διαλεύκανση της υπόθεσης και την απόδοση δικαιοσύνης. Προσφέρουν όμως τροφή σε ηδονοβλεπτικές ενορμήσεις, ακατέργαστα ένστικτα, σαδιστικές ανομολόγητες και ενδεχομένως ασυνείδητες επιθυμίες, οπωσδήποτε στη συντήρηση αναχρονιστικών και οπισθοδρομικών στερεοτύπων. 

Όταν η Κωνσταντίνα Κούνεβα δέχθηκε επίθεση με βιτριόλι δεν υπήρξε τόσο έντονο μιντιακό ενδιαφέρον παρόλο που υπήρχε και άγρια πολιτική-συνδικαλιστική διάσταση στην ιστορία. Αλλά δεν υπήρχαν τεστοστερόνη και οιστρογόνα, οπότε η Κούνεβα απλώς εξελέγη ευρωβουλευτής χωρίς να γίνει ποτέ πρωταγωνίστρια της λαϊκής απογευματινής. 

Πηγή: Economico.gr