Γιατί ο ΣΥΡΙΖΑ ενοχλείται με τα καλά νέα; Τι ξεχνούν Τσίπρας-Τσακαλώτος; Τι θέλουν από τη ζωή μας οι λαϊκιστές;

Βέβαια η τελική απόφαση ανήκει στους ηγέτες των “27”. Ωστόσο, μπορούμε να εκτιμήσουμε ότι δεν αναμένεται να καταλήξουν σε λύσεις που θα βρίσκονται μακριά από τη φιλοσοφία της πρότασης της Ούρσουλα φον ντερ Λάϊεν και γιατί η Κομισιόν δεν κάνει ποτέ του κεφαλιού της – συνδιαλέγεται με τα κράτη μέλη, πριν – και γιατί κινήθηκε στη γραμμή της “Συμφωνίας Μέρκελ Μακρόν”, που λογικά επηρεάζουν τη Σύνοδο Κορυφής.

Μπορούμε να περιμένουμε, λοιπόν, κεφάλαια της τάξης των 30 – 32 δισ ευρώ από το πακέτο της Κομισιόν και, αν συνυπολογίσουμε τα 8 δισ. ευρώ των έκτακτων προγραμμάτων για τον κοροναϊό (από τα οποία τα περίπου 4 δισ. ευρώ θα εκταμιευθούν φέτος) και τα 19 δισ. ευρώ από το ΕΣΠΑ, το σύνολο των ευρωπαίκών χρηματοδοτήσεων που προσδοκά η χώρα θα φτάσει στο επίπεδο των 59 δισ ευρώ.

Το ποσόν αυτό θα ζεστάνει τις μηχανές της οικονομίας, θα ενισχύσει την καινοτομία, τις υποδομές (κυρίως της υγείας), την ψηφιακή μεταρρύθμιση, την απασχόληση και την πράσινη οικονομία. Όπως διαβεβαίωσε η πρόεδρος της Κομισιόν, μάλιστα, τα ποσά αυτά θα δοθούν στη χώρα χωρίς μνημόνια ή άλλου είδους ανάλογες δεσμεύσεις.

Υπάρχει μία βασική προϋπόθεση: Κάθε χώρα να υποβάλει μελετημένα σχέδια για κάθε τομέα χρηματοδότησης, που θα τεκμηριώνουν τις ανάγκες της οικονομίας και θα δικαιολογούν το λόγο των ευρωπαϊκών ενισχύσεων, κυρίως των δωρεάν επιχορηγήσεων.

Η Ελλάδα θα αναθέσει την ευθύνη του σχεδιασμού της απορρόφησης αυτών των κονδυλίων σε μία ανεξάρτητη επιτροπή ειδικών οικονομολόγων – γνωστών από την επιτυχημένη παρουσία τους στην διεθνή Ακαδημαϊκή κοινότητα και τις εταιρίες consulting, υπό τη διεύθυνση του νομπελίστα Χριστόφορου Πισσαρίδη. Η επιτροπή αυτή θα λειτουργήσει στρατηγικά, σε συνδυασμό με τα αρμόδια υπουργεία, που θα έχουν και την ευθύνη υλοποίησης των προγραμμάτων. Πρόκειται για την επανάληψη του “μοντέλου Τσιόδρα”, με το οποίο ο κ. Μητσοτάκης μας έδειξε πως προτιμά να δουλεύει στα δύσκολα.

Μπορούμε να ελπίζουμε, λοιπόν, ότι η οικονομία μας έχει τις προϋποθέσεις να ορθοποδήσει πιό γρήγορα και με χρηματοδοτήσεις που δεν θα πάνε ούτε σε καταναλωτικές δαπάνες ούτε στου “κουτρούλη το πανηγύρι”, για έργα πολιτικής σκοπιμότητας, αλλά θα ενταχθούν σε ένα μακροχρόνιο σοβαρό σχέδιο ανάκαμψης.

Σε αυτό το κλίμα θεμιτών προσδοκιών για κάθε λογικό πολίτη , ο ΣΥΡΙΖΑ επιλέγει και πάλι το δικό του σκοτεινό μονοπάτι. Ασκεί μίζερη, ζηλόφθονη και, τελικά, ανούσια αντιπολίτευση. Μοιάζει να ενοχλείται από τη θετική προοπτική μας. Χθες αξιοποίησε μια αναφορά του αντιπροέδρου της Κομισιόν κ. Ντομπρόβσκις – ο όποίος (λογικά) υπενθύμισε ότι η χώρα μας τελεί υπό καθεστώς “μεταμνημονιακής εποπτείας” – για να βγεί στα κάγκελα και να μας πει, δια του εκπροσώπου του, ότι οι συγκεκριμένες ευρωπαϊκές χρηματοδοτήσεις των 32 δισ. συνοδεύονται από όρους οι οποίοι «ξυπνούν μνήμες για τη χώρα μας που πιστεύαμε ότι έχουμε αφήσει οριστικά πίσω μας».

Δύο σχόλια επ’αυτού:

• Πρώτον, οι αρμόδιοι του ΣΥΡΙΖΑ δεν άκουσαν την πρόεδρο της Κομισιόν και δεν μπήκαν στον κόπο να διαβάσουν (ή να κατανοήσουν) τις σχετικές με το προτεινόμενο πακέτο ανακοινώσεις: Καμμία μνημονιακή δέσμευση (και εδώ είναι το ενδιαφέρον της πρότασης).
• Δεύτερον, η δέσμευση της “μεταμνημονιακής εποπτείας” πράγματι υπάρχει. Δεν αφορά όσα συζητιούνται σήμερα με την πρόταση της Κομισιόν. Είναι ένας θεσμός, μια “μίνι τρόϊκα”, που υιοθετήθηκε μετά τη λήξη των μνημονίων, αξιολογεί ανά τρίμηνο κυρίως τα δημοσιονομικά και χρηματοπιστωτικά στοιχεία της οικονομίας μας. Τη συμφώνησε και την υπέγραψε ο ίδιος ο κ.Τσίπρας συντροφιά με τον κ. Τσακαλώτο το 2018 και μας την άφησε κληρονομιά έως το 2022. Αυτό το ξεχνά ο ΣΥΡΙΖΑ. Και όντως μας «ξυπνά μνήμες για τη χώρα μας που πιστεύαμε ότι έχουμε αφήσει οριστικά πίσω μας»: τον τρόπο που διαχειρίστηκαν οι μαθητευόμενοι μάγοι την οικονομία. Το πως έπαιξαν τη χώρα στα ζάρια το ζοφερό 2015.Πως μας φόρεσαν το αχρείαστο τρίτο μνημόνιο. Πως διαπραγματεύτηκαν τη λήξη του.

Το έχουμε ξαναγράψει και το υποστηρίζουμε: Αυτή η μοναδική προοπτική χρηματοδότησης της οικονομίας – που προσδοκούμε να είναι τελικά όπως σχεδιάστηκε – δεν αποτελεί μόνο βάλσαμο για τη χώρα. Διαμορφώνει σε κρίσιμο βαθμό τη δημόσια ζωή και διαχωρίζει – μάλλον τελεσίδικα – τις ευρωπαϊκές από τις αντιευρωπαϊκές  δυνάμεις στην Ελλάδα, με ό,τι κι αν σημαίνει αυτό για τις εξελίξεις.

Ίσως γι’ αυτό το λόγο οι λαϊκιστές αντιευρωπαϊστές, που μας κυβέρνησαν για σχεδόν μια πενταετία, αναζητούν – και θα αναζητούν – στην έρημο των επιχειρημάτων τους, μια γωνιά για να χτίσουν νέα παλάτια στην άμμο, καλώντας μας να ζήσουμε σ’αυτά…

Πηγή: Economico.gr