Ο κορωνοϊός, οι επιπτώσεις στις αγορές, οι κίνδυνοι για την οικονομία μας και η ανάγκη της χώρας να φύγει μπροστά
Όταν ο Μάρσαλ Μακ Λούαν έγραφε στις αρχές της δεκαετία του ’70 ότι ο κόσμος μεταβάλλεται σε ένα μεγάλο χωρίο στο μυαλό του είχε τη δυναμική επέκταση των μέσων επικοινωνίας της πληροφορίας. Ως προς αυτό δικαιώθηκε πλήρως. Να που έμελλε το ιστορικό απόφθεγμά του να έχει εφαρμογή, στη συνέχεια, στην παγκοσμιοποίηση της οικονομίας και την αλληλεπίδραση των συνθηκών στον παγκόσμιο καταμερισμό εργασίας.
Η εκδήλωση του κορωνοϊού στην Κίνα, εξαπλώθηκε άμεσα ως επιδημικό φαινόμενο σε 44 χώρες, επηρεάζοντας επιχειρηματικά συστήματα που αναφέρονται στην οικονομία της Κίνας, τις μετακινήσεις, τον τουρισμό, και βέβαια τις διεθνείς αγορές αξιών.
Ήδη καταγράφονται ζημιές στην παγκόσμια οικονομία που υπολογίζονται έως και 3 τρις δολάρια. Τα χρηματιστήρια υποκύπτουν στον πανικό των επενδυτών.Στην Ευρώπη υποχώρησαν στο επίπεδο της διόρθωσης, χάνοντας περισότερο από 10% της κεφαλαιοποίησής τους. Το ίδιο και στη Wall Street, που ολοκλήρωσε τη χειρότερη εβδομάδα της από την εποχή της χρηματοοικονομικής κρίσης του 2008, με τον Dow Jones να χάνει 12,4%, τον S&P 11,5% και τον Nasdaq 10,5%.
Στην Ευρωζώνη, εκπρόσωπος της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας (Ίζαμπελ Σνάμπελ) εξέφρασε τις ανησυχίες της για τις επιπτώσεις από την εξάπλωση του κοροναϊού. «Γνωρίζουμε ότι αυτό πραγματικά αυξάνει σε μεγάλο βαθμό την αβεβαιότητα για τις προοπτικές της παγκόσμιας ανάπτυξης, αλλά φυσικά και για τις προοπτικές της οικονομίας της Ευρωζώνης», είπε.
Στην Ελλάδα όπου – μετά από την πολυετή κρίση και την κακοδιαχείριση της προηγούμενης κυβέρνησης – τα θεμελιώδη της οικονομίας δεν έχουν σταθεροποιηθεί, σε βαθμό που να επιτρέπουν σιγουριά, οι κίνδυνοι “πισωγυρίσματος” είναι ορατοί. Πολύ περισσότερο όταν δεν έχουν γίνει ακόμα ορατές οι πιθανές επιπτώσεις από την εξάπλωση του ιού σε ευαίσθητους τομείς, όπως οι εξαγωγές, οι αερομεταφορές και η τουριστική βιομηχανία.Και όταν δεν έχουν ολοκληρωθεί οι σχεδιασμοί και η εφαρμογή ευνοϊκών φορολογικών πολιτικών και επενδυτικών σχεδίων για την αύξηση του ΑΕΠ πάνω από το 2,5%, αλλά και οι διεθνείς αξιολογήσεις που θα βοηθούσαν τις διαπραγματεύσεις για τη βελτίωση των όρων δανεισμού της χώρας.
Υπάρχει και το αισιόδοξο σενάριο: Η φυγή προς τα εμπρός. Με ακόμα πιό επιθετική, απενεχοποιημένη από αποτυχημένα “στερεότυπα”, πολιτική σε τομές και μεταρρυθμίσεις που αλλάζουν τις συνθήκες στην οικονομία. Οι επιδημίες έρχονται και φεύγουν. Κάποιες, όπως ο SARS, εξαφανίζονται όπως ακριβώς εμφανίζονται. Οι ριζικές αλλαγές στο κράτος και την οικονομία μένουν. Και στήνουν “μαγαζί” ικανό να ισχυρίζεται ότι αντέχει σε κάθε είδους “επιδημία”.
Πηγή: economico.gr