Guest of Honour

Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η έλευση που Barack Obama στην Αθήνα είναι μια εξέλιξη ιστορικής σημασίας. Εκτιμώ όμως ότι η σπουδαιότητά της δεν έγκειται στο γεγονός ότι ο απερχόμενος πρόεδρος θα αναφερθεί στην ανάγκη διευθέτησης του ζητήματος του ελληνικού χρέους. Η Αμερική εδώ και μήνες εκφράζει την άποψη ότι χρειάζεται μια λύση για το χρέος (όπως και περισσότερες μεταρρυθμίσεις από ελληνικής πλευράς), κάτι που αναμφίβολα θα ακούσουμε, ίσως και πιο έντονα, ξανά. Ξέρουμε όμως ήδη ότι αυτό δεν ισοδυναμεί με άσκηση πραγματικής πίεσης στους εταίρους μας, και δη στη Γερμανία, να δρομολογήσουν άμεσα εξελίξεις σε αυτή την κατεύθυνση.

Εκτός απ’ την Ελλάδα (και το Περού), κατά την τελευταία παγκόσμια περιοδεία του ως πρόεδρος, ο Obama θα επισκεφθεί και τη Γερμανία, μια χώρα-σύμμαχο των ΗΠΑ διαχρονικά μεγάλης σημασίας, ακόμη μεγαλύτερης όμως σ’ αυτή την κρίσιμη συγκυρία. Όπως χαρακτηριστικά αναφέρουν οι New York Times, “η Angela Merkel είναι η τελευταία υπερασπιστής του ευρωπαϊκού φιλελευθερισμού”, η μόνη πλέον ηγέτης στην Ευρωπαϊκή ήπειρο που αγκαλιάζει την παγκοσμιοποίηση και αντιστέκεται στο λαϊκισμό. Αμφιβάλλω λοιπόν αν ως αποχαιρετιστήριο δώρο ο Obama της επιφυλάσσει νουθεσίες ως προς το τι οφείλει να κάνει με την Ελλάδα.

Γιατί τότε είναι η επίσκεψη Obama ιστορικής σημασίας για την Ελλάδα; Γιατί, απέναντι σε μιαολοένα και πιο απρόβλεπτη Τουρκία, στέλνει ένα μήνυμα προς πάσα κατεύθυνση ότι τα ανατολικά σύνορα του Δυτικού Κόσμου είναι τα σύνορα της Ελλάδας, και ότι αυτά δεν είναι διαπραγματεύσιμα.