Συνέντευξη με τον Δημήτρη του συγκροτήματος "Διόνυσος"

Είναι γνωστό πως το Ελληνικό Rock, εδώ και χρόνια έχει πολλά προβλήματα, με τα συγκροτήματα, το ένα μετά το άλλο να διαλύονται, με τους μουσικούς να μην μπορούν πλέον να υποστηρίξουν αυτό που αγαπάνε!

Υπάρχουν όμως, ακόμα πολλά συγκροτήματα που αντέχουν εδώ και χρόνια να στηρίζουν την Ελληνική Rock, όπως οι “Διόνυσος“. Ένα συγκρότημα που έρχεται από το παρελθόν…φέρνει το παρόν…και ετοιμάζει την σκηνή για το μέλλον!

Όσο δύσκολο κι αν είναι, (όπως λένε), να αποκτήσεις φίλους στο χώρο της Rock μουσικής, άλλο τόσο εύκολο είναι να μπορείς να συνυπάρξεις μαζί τους, ειδικά αν πρόκειται για ανθρώπους, όπως ο Δημήτρης, ο οποίος είναι Rock…ζει Rock…και ακόμα αντέχει να στηρίζει την Ελληνική σκηνή!

1. Πες μου με λίγα λόγια πώς προέκυψε το όνομα του συγκροτήματος;

Η ιδέα για το όνομα της μπάντας είναι αρκετά παλιά, μας πάει πολλά χρόνια πίσω κάπου στο γυμνάσιο πριν καν καλά καλά αποφασίσουμε να παίξουμε μουσική είχαμε έτοιμο το όνομα. Βασικά θέλαμε Ελληνικό όνομα γιατί είχαμε Ελληνικό στίχο. Ο πρώτος λόγος ήταν γιατί ήμασταν επηρεασμένοι από τις πρώτες σκέψεις του Jim Morrison γύρω από το Dionysos, πριν καταλήξει στο The Doors (Αγαπημένη μπάντα και ο κύριος λόγος που ξεκινήσαμε να παίζουμε μουσική), και ο δεύτερος λόγος σαν μικροί και ρομαντικοί που ήμασταν θέλαμε με την μουσική μας να μεταδώσουμε την τρέλα, την μανία, την ευφορία, το πάθος και την έκσταση που επικρατούσε στην Λατρεία των Διονυσίων Μυστηρίων. Ξέρεις κρασί μουσική όργια έκσταση. Πράξεις χωρίς λογική, όρια, απόλυτη ελευθερία.

2. Ποια είναι η μέχρι τώρα πορεία του συγκροτήματος;

Η μπάντα δημιουργήθηκε στις αρχές του 90 και σχεδόν αμέσως αρχίσαμε τις ζωντανές εμφανίσεις παίζοντας σε σχολεία- εποχές καταλήψεων τότε- και φεστιβάλ. Μικρά μπαράκια, τα πρώτα demos σιγά σιγά και αργότερα συναυλίες σε πόλεις σε όλη την Ελλάδα. Προς το τέλος της δεκαετίας του 90 ήρθε το πρώτα μας δισκογραφικό συμβόλαιο με την ανεξάρτητη εταιρία «wave music” και ο πρώτος μας δίσκος με τίτλο «κρυστάλλινα φτερά» που κυκλοφόρησε το 2000.

Οι πωλήσεις ήταν απροσδόκητα καλές και δύο χρόνια αργότερα από την ίδια εταιρεία κυκλοφόρησε ο δεύτερος μας δίσκος με τίτλο «στην άκρη της πόλης». Ακολούθησε ένα συμβόλαιο σε μία μεγάλη εταιρεία όπως η “alpha records” από την οποία το 2004 κυκλοφόρησε ο τρίτος μας δίσκος με τίτλο «Από άκρη σε άκρη» που . Πολλά lives ακολούθησαν όλα αυτά τα χρόνια μέχρι που στις 31/12/2013 κυκλοφορήσαμε την τέταρτη προσωπική μας δουλειά με τίτλο “Η γη είναι επίπεδη” από το προσωπικό μας label “revolver productions”, η οποία διανέμεται δωρεάν στο διαδίκτυο μέσω της σελίδας μας http://www.dionysosrockband.gr. Αυτή την στιγμή βρισκόμαστε σε περιοδεία και πιστεύουμε μέσα στο 2016 θα κυκλοφορήσει η επόμενη δουλειά μας.

3. Τι σας έφερε κοντά σαν μουσικούς;

Τι άλλο…! η κοινή αγάπη για μουσική γενικότερα. Οτιδήποτε μουσική εννοώ, ένας ήχος, μία φάλτσα νότα, ο αέρας, ένα κουτάκι που κλωτσάς στο δρόμο, η περιέργεια αλλά και η χαρά της δημιουργίας. Το να δημιουργείς μουσική είναι φανταστικό συναίσθημα, πόσο μάλλον να μοιράζεσαι την χαρά της δικής σου δημιουργίας με κόσμο και τα ιδία συναισθήματα που απορρέουν από την μουσική σου να εκφράζουν και άλλους. Το να βλέπεις κόσμο να αγαπάει να μισεί να ερωτεύεται να παλεύει να ταξιδεύει με την μουσική σου είναι συναίσθημα που δεν εκφράζεται με λόγια.

4. Πως θα χαρακτήριζες το είδος της μουσικής που παίζετε και ποιες είναι οι επιρροές σας; 

Δεν ξέρω τι να σου πω ψιλο-μπερδεύομαι και με τους τίτλους με το ύφος κτλ. Παίζουμε rock με Ελληνικό κυρίως στίχο. Τώρα αν με ρωτάς αν είναι rock and roll αν είναι grunge αν είναι alternative. Θα σου πω η μουσική είναι μία από τον Hendrix μέχρι τον Τσιτσάνη. Μας αρέσουν πολλά πράγματα. Doors, Kinks Stones Floyd από τα παλιά, αλλά και Nirvana, Smashing, Soundgarden, Pearl Jam, RATM, Audioslave. Φυσικά ακούμε και Τρύπες, Μάσκες, Σπαθιά, Παύλο, Χατζηδάκι, Καζαντίδη, Άκη Πάνου κτλ, καλή Ελληνική μουσική δηλαδή.

5. Πιστεύεις ότι στην Ελλάδα του 2015 ένας καλλιτέχνης της rock / metal σκηνής να ζει αποκλειστικά από τη μουσική;

Μιλάς για το 2015 έτσι; Για το 2015 είναι δύσκολο να ζεις από την μουσική ότι είδος και να παίζεις. Φαντάσου μέχρι και στα μπουζούκια οι μουσικοί δουλεύουν 3 άντε 4 μέρες το πολύ πως να ζήσουν από την μουσική δουλεύοντας δεκάωρα με σκοτωμένα μεροκάματα. Φαντάσου τώρα την rock η την metal σκηνή. Δεν γίνεται αυτό. Οφείλω βέβαια να πω ότι και τις εποχές που τα πράγματα ήταν καλά και για την σκηνή αλλά και δεν υπήρχε οικονομική κρίση εμείς ποτέ δεν εμφανιζόμασταν σε μουσικές σκηνές σεζόν. Μόνο συναυλίες ή το πολύ 3-4 συνεχιζόμενες εμφανίσεις.

Ξέρεις αυτό το δημοσιο-υπαλληλικό νταραβέρι σε τέτοιους είδους μαγαζιά μας αφήνουν αδιάφορους. Η μπουζουκοροκ νοοτροπία που ορισμένα και καλά ροκ σχήματα για να εμφανιστούν σε μαγαζιά παίζουν τα πάντα όλα αλλά και καλά θεωρούνται ροκ καταστρέφουν την σκηνή. Το να παίζω κάθε μέρα σε ένα μαγαζί με νοοτροπία ότι πρέπει να το κάνω όπως κάνει ένας ταμίας στην τράπεζα την δουλειά του με αφήνει παγερά αδιάφορο.

6. Λέγεται ότι η ανταλλαγή ενέργειας μεταξύ μουσικού και ακροατή είναι κινητήριος δύναμη για ένα συγκρότημα. Ποια είναι η άποψή σου;

Η σχέση μεταξύ μπάντας και κοινού είναι καθαρά μία μυστικιστική τελετή. Μία ιεροτελεστία, μία ανταλλαγή ενέργειας που θρέφει και την μπάντα και το κοινό. Το τελετουργικό που λαμβάνει χώρα ειδικά σε μία συναυλία δεν ολοκληρώνει την μπάντα μόνο ψυχικά. Είναι μία ολοκλήρωση συναισθημάτων, εικόνων αλλά και του βασικού τελετουργικού της μουσικής. Του να παίζεις, δηλαδή, μουσική και κάποιος να σε ακούει Αυτό που είπα και παραπάνω. Το να βλέπεις κόσμο να αγαπάει να μισεί να ερωτεύεται να παλεύει να ταξιδεύει με την μουσική σου είναι συναίσθημα που δεν εκφράζεται με λόγια.

7. Το ταξίδι σας ως συγκρότημα σε ποιο σημείο έχει φτάσει – αν μπορούμε να το προσδιορίσουμε προσεγγιστικά – και ποιος θα είναι ο επόμενος προορισμός;

Είμαστε ευτυχισμένοι για το τι έχουμε ζήσει σαν μπάντα. Μετά από τέσσερις δίσκους, από περιοδείες σε όλη την Ελλάδα από απομακρυσμένα μέρη στον Έβρο ως τα βουνά της Κρήτης. Από συμμετοχές σε τεράστια φεστιβάλ μέχρι μικρά μπαράκια και ακουστικές εμφανίσεις.

Έχουμε βρεθεί επί σκηνής μαζί με τα μεγαλύτερα ονόματα της ροκ σκηνής, έχουμε συμμετάσχει σε πολλές συλλογές και γενικά προσπαθούμε να εξωτερικεύσουμε τα συναισθήματά μας μέσω της μουσικής ακολουθώντας ό,τι δρόμους πιστεύουμε ότι είναι οι καλύτεροι για αυτό. Θέλουμε και σκοπεύουμε να κάνουμε πολλά πράγματα ακόμη. Ήδη έχουμε ξεκινήσει την περιοδεία μας που είναι κυρίως ακουστική και ίσως μέσα στο 2015 κυκλοφορήσουμε ένα ΕP 2-3 τραγούδια προάγγελο του επόμενου δίσκου μας που τον προγραμματίζουμε για το 2016.

8. Με ποιους καλλιτέχνες θα θέλατε να συνεργαστείτε και για ποιο λόγο;

Στην σκηνή, την οποία υπηρετούμε, είμαστε χαρούμενοι, καθώς με τα περισσότερα σχήματα με τον ένα η άλλο τρόπο έχουμε συνεργαστεί. Από τα Υπόγεια ρεύματα, τον Παύλο Παυλίδη, τα Κρίνα, τον Νίκο Ιωακειμίδη, που μας έκανε την τιμή να μας εμπιστευτεί ένα κομμάτι του, τον Λάκη Παπαδόπουλο μέχρι και με τους Socrates… Δεν έχουμε κανένα πρόβλημα με ποιον θα παίξουμε. Είναι τιμή μας να συνεργαζόμαστε είτε με γνωστά ονόματα αλλά και με νέους καλλιτέχνες επί σκηνής ή δισκογραφικά. Αυτό που θα ζήλευα πραγματικά είναι στα μέσα του 90 υπήρχαν συναυλίες που επί σκηνής συνυπήρχαν οι Τρύπες, Τα Σπαθιά, οι Γκρόβερ και οι Γκούλαγκ. Το να ήμασταν εκεί και εμείς μόνο ανατριχίλα μπορεί να μου προκαλέσει.

Δημήτρης

 Οι Διόνυσος αποτελούνται εδώ και 10 χρόνια από τους: 

  • Jim “Χιονατος” Πετροβίτσης : Φωνή, Κιθάρα
  • Νίκος Σουλιμιώτης: Κιθάρες
  • Θοδωρής Αριανούτσος: Κιθάρες
  • Κώστας Γιουρτζόγλου: Μπάσσο
  • Στέλιος Μοίρας : Τύμπανα

Διόνυσος άλμπουμ

Συνέντευξη: Κατερίνα Καλτσά (Δημοσιογράφος), Επιμέλεια: Ειρήνη Χαλκιοπούλου (Φοιτήτρια ΜΜΕ).