Ο σπουδαίος Ιταλός σκηνοθέτης, του σινεμά, του θεάτρου και της όπερας, Φράνκο Τζεφιρέλι έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 96 ετών. Είχε επίσης εκλεγεί γερουσιαστής (1994-2001) με το ιταλικό κεντροδεξιό κόμμα Forza Italia.
Ο Τζεφιρέλι, που είχε διακριθεί και ως παραγωγός, “έσβησε ήσυχα μετά από μακρά ασθένεια που είχε επιδεινωθεί τους τελευταίους μήνες”, στο σπίτι του στη Ρώμη.
Μερικά από τα κινηματογραφικά έργα του έχουν χαρακτηριστεί κλασικά.
Μερικές από τις πιο γνωστές ταινίες που έχει σκηνοθετήσεις είναι «Ρωμαίος και Ιουλιέτα» (1968), για την οποία έλαβε υποψηφιότητα για βραβείο Όσκαρ, αλλά και το «Ημέρωμα της Στρίγγλας» (1967) με την Ελίζαμπεθ Τέιλορ και τον Ρίτσαρντ Μπάρτον, που θεωρείται η καλύτερη κινηματογραφική διασκευή της ομώνυμης παράστασης.
Επίσης η μίνι σειρά του «Ιησούς από την Ναζαρέτ» (1977) κέρδισε αναγνωρισιμότητα και προβάλλεται ακόμα και σήμερα σε πολλές χώρες Χριστούγεννα και Πάσχα.
Το 1977, ο Τζεφιρέλι έλαβε τη διάκριση του ιππότη από τη βρετανική κυβέρνηση το 2004 όταν έγινε Ταξιάρχης του Τάγματος της Βρετανικής Αυτοκρατορίας. Το 2009 βραβεύτηκε με το Premio Colosseo.
Η ζωή και το έργο, ενός μεγάλου δημιουργού…
Γεννήθηκε στα περίχωρα της Φλωρεντίας ως Τζιανφράνκο Κόρσι, από μητέρα σχεδιάστρια μόδας και πατέρας έμπορο μαλλιού και μεταξιού.
Όταν ήταν 6 ετών, η μητέρα του πέθανε και ο ίδιος μεγάλωσε υπό τη φροντίδα της αγγλικής κοινότητας μεταναστών.
Αποφοίτησε από την Ακαδημία Καλών Τεχνών το 1941 και, ακολουθώντας τη συμβουλή του πατέρα του, εισήχθη στο Πανεπιστήμιο της Φλωρεντίας όπου σπούδασε αρχιτεκτονική και τέχνη.
Μετά το ξέσπασμα του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, πολέμησε ως αντάρτης προτού συναντηθεί με τους Βρετανούς στρατιώτες και γίνει ο διερμηνέας τους.
Μετά τον πόλεμο, συνέχισε τις σπουδές του στο Πανεπιστήμιο της Φλωρεντίας , και όταν είδε τον Λόρενς Ολίβιε στον Ερρίκο Δ΄ το 1945, αποφάσισε να ασχοληθεί με το θέατρο και τον κινηματογράφο.
Ενώ εργαζόταν ως ζωγράφος τοπίου στην Φλωρεντία, προσλήφθηκε από τον Λουκίνο Βισκόντι και εργάστηκε ως βοηθός σκηνοθέτη στην ταινία La Terra trema, που κυκλοφόρησε το 1948.
Με τον Βισκόντι συνεργάστηκε και στις ταινίες «Λεωφορείο ο πόθος» (Ρώμη, 1949) του Τενεσί Ουίλιαμς, «Τρωίλος και Χρυσηίδα» (Φλωρεντία, 1949) του Σέξπιρ και οι «Τρεις αδελφές» (Ρώμη, 1951) του Τσέχοφ.
Οι μέθοδοι του Βισκόντι, με τον οποίο είχαν και ερωτική σχέση, είχαν μια βαθιά επιρροή στο μετέπειτα έργο του Τζεφιρέλι, που στη συνέχεια εργάστηκε και με άλλους σκηνοθέτες όπως ο Αντονιόνι και ο Ροσελίνι.
Τη δεκαετία του 1960, ο Τζεφιρέλι ξεκίνησε να γράφει και να σκηνοθετεί τις δικές του παραστάσεις στο Λονδίνο και στη Νέα Υόρκη και σύντομα άρχισε να κάνει κινηματογράφο.