Στον καλύτερο ρόλο τής ως σήμερα καριέρας του ο Μπραντ Πιτ είναι μαγνητικός στο «Fury» όπου υποδύεται τον αμερικανό λοχία τεθωρακισμένου στη Γερμανία της εκπνοής του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου
Ο Μπραντ Πιτ, ποτέ καλύτερος, όσο στο «Fury».
Βαθμολογία: 5: εξαιρετική, 4: πολύ καλή, 3: καλή, 2: ενδιαφέρουσα, 1: μέτρια, 0: απαράδεκτη, _: χωρίς άποψη
«Fury» (ΗΠΑ, 2014) του Ντέιβιντ Αγερ με τους Μπραντ Πιτ, Σία Λε Μπεφ, Τζον Μπέρταλ
1945. Στα «χαρτιά» η Γερμανία έχει χάσει τον πόλεμο. Στην πράξη, η χώρα δεν έχει παραδοθεί ακόμη. Και αυτό σημαίνει ότι τα συμμαχικά στρατεύματα, παρότι έχουν εισβάλει στη Γερμανία, έχουν ακόμη πολλή δουλειά μπροστά τους. Μόνον που οι στρατιώτες είναι πλέον κουρασμένοι, το μόνο που σκέφτονται είναι η επιστροφή στο σπίτι. Ο θάνατος έχει προ πολλού γίνει ρουτίνα στην καθημερινότητά τους. Μπορούν ακόμη και να αστειευτούν μαζί του.
Ανάμεσά τους ο λοχίας Ντον Κόλιερ (Μπραντ Πιτ), ο κάθε άλλο παρά γοητευτικός διοικητής του τεθωρακισμένου Σέρμαν Μ4 ονόματι Fury (Οργή) και οι τέσσερις άνδρες που αποτελούν το πλήρωμά του: ο πυροβολητής, ένας φανατικός θρησκόληπτος από τον αμερικανικό Νότο με το παρατσούκλι Βίβλος (Σία Λε Μπεφ), ο γεμιστής, ένας άξεστος χωριάτης που αν είχε ποτέ τρόπους τους έχει χάσει διά παντός (Τζον Μπέρταλ), ο κυνικός μεξικανός οδηγός (Μάικλ Πένα) και ο δεύτερος οδηγός, ένα παιδί (Λόγκαν Λέρμαν) που μόλις αντικατέστησε τον προκάτοχό του που σκοτώθηκε.
Πάνω και μέσα στο όχημα του θανάτου οι πέντε αυτοί άνδρες που σκιαγραφούνται υπέροχα και απέριττα αποτελούν τη ραχοκοκαλιά της ημιαριστουργηματικής ταινίας του Ντέιβιντ Αγερ η οποία δίχως υπερβολή ανήκει στις σημαντικότερες πολεμικές (ή αντιπολεμικές, όπως το πάρει κανείς) του κινηματογράφου εν γένει. Σπανίως η αποκτήνωση στην οποία μπορεί να οδηγήσουν ο πόλεμος και η ανάγκη για επιβίωση έχει αποτυπωθεί με τόσο ζωηρά χρώματα, απεγκλωβισμένη από κάθε είδους περιστροφές. Μάλιστα εκφράζεται μέσω του θετικού (υποτίθεται) ήρωα της ιστορίας, που δεν είναι άλλος από τον λοχία.
Σπανίως ακόμη και ο παραμικρός θόρυβος σε κάνει να αναπηδήσεις στο κάθισμά σου, όπως συμβαίνει εδώ. Περισσότερο από οτιδήποτε άλλο, το «Fury» είναι ένα πολεμικό θρίλερ που όσο σου τσακίζει τα νεύρα, τόσο το σκέφτεσαι. Εύκολα κερδίζει μια θέση ανάμεσα στις σπουδαίες του είδους, τη «Διάσωση του στρατιώτη Ράιαν» του Στίβεν Σπίλμπεργκ, τον «Λίβανο» του Σάμουελ Μάοζ, τους «Σταυρούς στο μέτωπο» του Στάνλεϊ Κιούμπρικ αλλά κυρίως τους «Τέσσερις της ηρωικής ταξιαρχίας» του Σαμ Φούλερ, μια ταινία στην οποία υποκλίνεται με τη σκηνή της αρχής και όχι μόνον.
Βαθμολογία: 4 ½
Αίθουσες
ΑΘΗΝΑ: ODEON KOSMOPOLIS ΜΑΡΟΥΣΙ – ODEON STARCITY – STER IΛION – ΟΛΑ ΤΑ VILLAGE – ΑΕΛΛΩ – ΑΘΗΝΑΙΟΝ – ΑΘΗΝΑΙΟΝ 1 CINEPOLIS ΓΛΥΦΑΔΑ – ΑΙΓΛΗ – ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ ΚΑΛΛΙΘΕΑ – ΒΑΡΚΙΖΑ – ΖΕΑ ΠΑΣΑΛΙΜΑΝΙ – ΝΑΝΑ – ΟΣΚΑΡ – ΣΙΝΕ ΑΝΟΙΞΙΣ – ΤΡΙΑ ΑΣΤΕΡΙΑ
ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ: VILLAGE COSMOS – VILLAGE ΛΙΜΑΝΙ – ODEON ΠΛΑΤΕΙΑ – STER ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ
—————————-
«Party girl» των Μαρί Αματσουκέλι, Κλερ Μπερζέ και Σαμουέλ Τεΐς, με την Ανζελίκ Λιτσεμπερζέ
Οσοι πιστεύουν ότι γιαγιάδες και party girls δεν πάνε μαζί, θα χρειαστεί να το ξανασκεφτούν βλέποντας αυτή την έξυπνη ταινία, θέμα της οποίας στιγμές από τη ζωή ενός αμετανόητου party girl ετών 60! Η εν λόγω κυρία, που κινείται σε κακόφημα στέκια αλλά έχει μεγάλη καρδιά, φέρει το πρόσωπο της ερασιτέχνιδος ηθοποιού Ανζελίκ Λιτσεμπερζέ, η οποία, μάλιστα, είναι τόσο καλή γιατί πρόκειται για πραγματικό party girl!
Nτοκιμαντερίστικης γραφής ταινία, μέσα από την οποία οι τρεις σκηνοθέτες παρακολουθούν την Ανζελίκ με αγάπη, κατανόηση και ποτέ με οίκτο. Αυτό που κυρίως εκτιμάς πάνω της είναι η γνησιότητά της. Κάνει αυτό που θέλει με τους δικούς της όρους. Ξέρει ποια είναι, τι είναι και πώς θέλει να ζήσει. Ουδείς θα της πει το αντίθετο. Η ταινία έκανε αίσθηση στο εφετινό φεστιβάλ των Καννών (προβλήθηκε στο Ενα Κάποιο βλέμμα) ενώ αξίζει επίσης να επισημάνουμε ότι ο Σαμουέλ Τεΐς που υποδύεται έναν γιο της είναι και στην πραγματικότητα γιος της.
Βαθμολογία: 3
Αίθουσες: ΔΑΝΟΣ – ΕΛΛΗ
Διαβάστε περισσότερα: http://www.tovima.gr/culture/article/?aid=652184
