Μία ανάρτηση για τους γονείς της έκανε το Σάββατο η Ζωή Κωνσταντοπούλου, με αφορμή την ονομαστική της εορτή που φέτος συνέπεσε με την μαύρη επέτειο του πραξικοπήματος της 21ης Απριλίου.
Η Ζωή Κωνσταντοπούλου θέλησε να ευχαριστήσει με τον δικό της τρόπο τους γονείς της, τον Νίκο Κωνσταντόπουλο και τη Λίνα Αλεξίου, που όπως έγραψε: «μου έδωσαν πάρα πολλά, με πιο σημαντικά από όλα το παράδειγμά τους, την αστείρευτη αγάπη τους κι αυτή τη φοβερή ελευθερία να είμαι ο εαυτός μου, να διεκδικώ τα όνειρά μου, να αμφισβητώ, να αναρωτιέμαι, να μάχομαι, να παλεύω ακόμη και για ό,τι θεωρείται αδύνατο», όπως αναφέρει.
«Ο χρόνος που περάσαμε μαζί, παραμονή της προκήρυξης των εκλογών, θα είναι σε αυτήν την περίοδο πηγή δύναμης και φυλακτό μου! Κι οι ευχές τους ανήμερα της γιορτής μου, στήριγμα για κάθε δοκιμασία και δυσκολία!» υπογράμμισε στην ανάρτησή της η Ζωή Κωνσταντοπούλου, ενόψει των εκλογών της 21ης Μαΐου.
Η ανάρτηση της Ζωής Κωνσταντοπούλου:
Χθες ήταν μέρα γιορτής, της Ζωοδόχου Πηγής! Ταυτόχρονα φέτος η γιορτή μου έπεσε στη μαύρη επέτειο του Πραξικοπήματος της 21 Απριλίου. Σε αυτή την αντιφατική ημέρα, γιορτής και ιστορικής αναφοράς, πέρασα ένα όμορφο μεσημέρι με τους γονείς μου, τον Νίκο Κωνσταντόπουλο και τη Λίνα Αλεξίου, 2 ανθρώπους που αγωνίστηκαν κατά της Χούντας, συνελήφθησαν, στοχοποιήθηκαν, διώχθηκαν. Ο πατέρας μου, από τους πιο άγρια βασανισθέντες από τη Χούντα, έμεινε για 4 ολόκληρα χρόνια της όμορφης νιότης του στη φυλακή, αρνούμενος να συνθηκολογήσει και να υποταχθεί. Κι η μάνα μου, που στάθηκε λαμπάδα αναμμένη για τον σύντροφό της αλλά και για τον αντιδικτατορικό αγώνα…
Δυο άνθρωποι που δεν εξαργύρωσαν ποτέ τους αγώνες τους και που δίδαξαν ήθος, ακεραιότητα, αγωνιστικότητα, σκληρή δουλειά για μια καλύτερη κοινωνία. Δυο άνθρωποι-υποδείγματα, από αυτά που φωτίζουν τη διαδρομή των ανθρώπων και της κοινωνίας…
Τους οφείλω πάρα πολλά. Μου έδωσαν πάρα πολλά, με πιο σημαντικά από όλα το παράδειγμά τους, την αστείρευτη αγάπη τους κι αυτή τη φοβερή ελευθερία να είμαι ο εαυτός μου, να διεκδικώ τα όνειρά μου, να αμφισβητώ, να αναρωτιέμαι, να μάχομαι, να παλεύω ακόμη και για ό,τι θεωρείται αδύνατο.
Απέναντι σε αυτά τα ακτινοβόλα, τεράστιου ειδικού κι ηθικού βάρους πρότυπα, θέλησα από μικρή να πατήσω στα πόδια μου. Και το κατάφερα. Σήμερα που ετοιμάζομαι να δώσω άλλη μια μάχη δύσκολη και άνιση, για να μπει η Πλεύση Ελευθερίας στη Βουλή, παίρνω τεράστια δύναμη από τους υπέροχους αυτούς ανθρώπους.
Κι ο χρόνος που περάσαμε μαζί, παραμονή της προκήρυξης των εκλογών, θα είναι σε αυτήν την περίοδο πηγή δύναμης και φυλακτό μου! Κι οι ευχές τους ανήμερα της γιορτής μου, στήριγμα για κάθε δοκιμασία και δυσκολία!