ΣΥΡΙΖΑ: Ο απολογισμός που δεν έγινε - Πέντε "εξωμνημονιακά" θέματα που δεν είχαν το θάρρος να αγγίξουν
της Αγγελικής Σπανού
Είναι ενδιαφέρουσα η προσπάθεια απολογισμού που έκανε ο ΣΥΡΙΖΑ, ειδικά αν σκεφτεί κανείς ότι η ΝΔ δεν έχει ακόμη αναλάβει καμία ευθύνη για τη χρεοκοπία ή για τη στάση της στο πρώτο μνημόνιο. Η αλλαγή αρχηγού δεν αποτελεί επιχείρημα για την απόκρυψη και τη συσκότιση λαθών γιατί ο αναστοχασμός και η αυτοκριτική υπερβαίνουν τα πρόσωπα.
Το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης αναγνώρισε αρκετά προβληματικά σημεία της “πρώτης φοράς Αριστερά”, υιοθετώντας τα περισσότερα απ όσα τους καταλόγιζαν οι πολιτικοί τουςαντίπαλοι για το εξάμηνο Βαρουφάκη. Ωστόσο, δεν είχαν το θάρρος και την ειλικρίνεια που απαιτούνταν για να αγγίξουν ευαίσθητα “εξωμνημονιακά” θέματα όπως:
-Οι μεταρρυθμίσεις: Η κυβέρνηση Τσίπρα έδειξε εντυπωσιακή μεταρρυθμιστική αδράνεια. Είτε μιλάμε για το Δημόσιο και την ταχύτητα στην απονομή Δικαιοσύνης, είτε για τις σχέσεις Εκκλησίας-Κράτους, τομές δεν έγιναν. Στην παιδεία υπήρξε αντιμεταρρυθμιστική δυναμική, στην υγεία κινήθηκαν στη λογική των εμβαλωματικών λύσεων χωρίς οραματική παράσταση, στον τομέα της ασφάλειας έχασαν τον μπούσουλα.
-Η σχέση με τους θεσμούς: Η κυβέρνηση Τσίπρα καταγγέλλεται από τους αντιπάλους της ως αντιδημοκρατική, αυταρχική και ξένη προς το ευρωπαϊκό πολιτικό παράδειγμα. Ακόμη και αν είναι άδικη ή υπερβολική αυτή η κριτική, η θεωρία των “αρμών της εξουσίας” έδωσε νέα επιχειρήματα σε όσους επιχειρούν να εμφανίσουν τον ΣΥΡΙΖΑ ως σταλινικό κόμμα με αναφορά στον μαδουρισμό. Η άποψη Πολάκη για τις Ανεξάρτητες Αρχές απέδειξε, άλλωστε, ότι για τον ΣΥΡΙΖΑ είναι ανοιχτά θέματα που έχουν κλείσει εδώ και καιρό στον δυτικό κόσμο. Για να μην μιλήσει κανείς για την υπόθεση Novartis που τους εκθέτει ακόμη.
-Το ύφος εξουσίας: Ο Πολάκης, λέει, εξελέγη στα Χανιά και επομένως δεν ισχύει ότι ο ΣΥΡΙΖΑ τον πλήρωσε ακριβά. Ναι, αλλά ο Κυμπουρόπουλος εξελέγη πρώτος σε σταυρούς ευρωβουλευτής επειδή του επιτέθηκε ο Πολάκης. Αρα; Δεν θα βρει κανείς εύκολα στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ που να υποστηρίξει ότι σωστά βρέθηκε ο Πικραμμένος να απολογείται στη Βουλή για τη Novartis ή ότι δεν έπρεπε να πάει στο νοσοκομείο ο Τσίπρας για να δει τον Παπαδήμο όταν δέχθηκε τρομοκρατική επίθεση. Το πράγμα θα γίνει πιο δύσκολο αν θυμηθεί κανείς και τον Τζανακόπουλο να επιτίθεται στους δημοσιογράφους στη Συνέντευξη Τύπου μετά το Μάτι, τον Βερναρδάκη να λέει ότι ο Σημίτης κατέστρεψε τη χώρα ή ότι το ΚΙΝΑΛ θα πάει σε μονοψήφιο ποσοστό, τον Καμμένο να φωνάζει “στα τέσσερα”…
-Διαπλοκή: Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν μπορεί να επαίρεται ότι τα βαλε αποτελεσματικά με την ολιγαρχία. Οτι πχ έκλεισε το MEGA που τώρα ξανάνοιξε με νέα ιδιοκτησία και ότι τη θέση του Μπόμπολα πήρε ο Σαββίδης δεν είναι καταστάσεις στις οποίες έχει λόγους να αναφέρεται ο ΣΥΡΙΖΑ. Πόσο μάλλον ότι μετά τον περίφημο διαγωνισμό για τα κανάλια που κατέπεσε στο ΣτΕ χάθηκαν στα βοσκοτόπια του Καλογρίτσα. Το χειρότερο
είναι ότι η φορολογική βάση δεν διευρύνθηκε, η μεγάλη φοροδιαφυγή δεν χτυπήθηκε, η ασυλία της παρασιτικής ελίτ δεν αποδυναμώθηκε.
–Η συνεργασία με τους ΑΝΕΛ: . Εμφανίζουν τον Καμμένο ως αναγκαστικό αντιμνημονιακό σύμμαχο με τον οποίο τους χώρισαν οι Πρέσπες αλλά προσπερνούν χαλαρά την ευφορία και την ευθυμία με την οποία έκαναν την όσμωση με τους ΑΝΕΛ. Τόσο πολύ που στελέχη των ΑΝΕΛ είναι σήμερα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ (από την Κουντουρά ως τον Παπαχριστόπουλο), ενώ σε όλη τη διάρκεια της διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ η χημεία μεταξύ Τσίπρα και Καμμένου ήταν ολοφάνερα καλή.
Γενικώς, με τον απολογισμό δεν δείχνουν να έχουν καταλάβει γιατί και πώς διαμορφώθηκε τόσο ευρύ και ισχυρό αντιΣΥΡΙΖΑ ρεύμα. Δεν δείχνουν να έχουν αντιληφθεί πόσο προσβεβλημένη αισθάνθηκε η μεσαία τάξη και σε τι απόσταση βρέθηκαν από τον πολιτισμικό μέσο όρο της ελληνικής κοινωνίας.
Υπάρχουν διάφορες celebrities που όταν τους ζητούν να πουν το μεγαλύτερό τους μειονέκτημα λένε “η υπερβολική ειλκρίνεια” και “ο παρορμητισμός”. Το αντίστοιχο για τον ΣΥΡΙΖΑ είναι οι αυταπάτες και ο Βαρουφάκης.
