Με νόμο ΠΑΣΟΚ η δίωξη Παπαντωνίου - Τον είχε χαρακτηρίσει «μεγάλο πολιτικό λάθος» ο ΣΥΡΙΖΑ

Με μία φωτογραφία – του στενού συνεργάτη του Άκη Τσοχατζόπουλου Αντώνη Κοτσακά να σκύβει στο αυτί του Αλέξη Τσίπρα συμβουλεύοντας τον – επιχειρούν από τη Νέα Δημοκρατία να αντρέψουν το νέο αφήγημα του ΣΥΡΙΖΑ, που επιχειρεί να μετατρέψει την ποινική ευθύνη ορισμένων πολιτικών προσώπων σε συλλογική ευθύνη πολιτικών χώρων.

 «Ο κ. Τσίπρας ας θυμηθεί ότι ο Γιάννος Παπαντωνίου δεν υπήρξε ποτέ στέλεχος της ΝΔ. Αν θέλει, ωστόσο, πληροφορίες για τα εξοπλιστικά σκάνδαλα του ΠΑΣΟΚ, δεν έχει παρά να ρωτήσει το δεξί χέρι του Άκη Τσοχατζόπουλου: Τον κ. Κοτσακά που εξελέγη πρώτος στην ψηφοφορία της Π.Γ. του ΣΥΡΙΖΑ» σημείωνε στο newpost.gr, στενός συνεργάτης του Κυριάκου Μητσοτάκη (ρεπορτάζ Γιώργου Ευθυμίου).

Ο έλεγχος ξεκίνησε το 2012

«Αν ωστόσο δεν τον βρει πρόχειρο, μπορεί να ρωτήσει και τον κ. Σωτήρη Καψώχα της ΕΡΤ. Ήταν επί πολλά χρόνια το δεξί χέρι του Γιάννου Παπαντωνίου» προσέθετε σε δηκτικό ύφος ο ίδιος συνεργάτης του προέδρου της ΝΔ. Για την ουσία της υπόθεσης, από την οδό Πειραιώς επισημαίνουν πως ο δικαστικός έλεγχος του κ. Παπαντωνίου που ξεκίνησε το 2012 πρέπει να φτάσει μέχρι τέλους, ώστε να διαλευκανθεί πλήρως η δυσώδης υπόθεση των εξοπλιστικών. «Για να διαταχθεί προσωρινή κράτηση, προφανώς η Δικαιοσύνη έκρινε ότι υπήρχαν λόγοι που την καθιστούσαν αναγκαία», λένε.

Έμπειρα κοινοβουλευτικά στελέχη πάντως υπενθύμιζαν ότι τόσο ο Άκης Τσοχατζόπουλος, όσο και ο Γιάννος Παπαντωνίου, πέρασαν την πύλη του Κορυδαλλού, λόγω του νόμου Καστανίδη, της κυβέρνησης του Γιώργου Παπανδρέου για το μαύρο πολιτικό χρήμα.  Το νομοσχέδιο είχε υπερψηφιστεί επί της αρχής στις 12 Απριλίου του 2011, από το ΠΑΣΟΚ και τη ΝΔ, με τα δύο κόμματα της Αριστεράς, ΚΚΕ και ΣΥΡΙΖΑ να ψηφίζουν απλά «παρών».

Η εισήγηση από τον ΣΥΡΙΖΑ

Μάλιστα, το κόμμα του Αλέξη Τσίπρα στη συζήτηση που έγινε στην αρμόδια Επιτροπή της Βουλής είχε χαρακτηρίσει το νόμο «μεγάλο πολιτικό λάθος» και είχε δηλώσει ότι «επιφυλάσσεται». Ο τότε εισηγητής του ΣΥΡΙΖΑ, Βασίλης Μουλόπουλος, είχε τονίσει πως η ατιμωρησία και η συγκάλυψη είναι η συνήθης κατάληξη των εξεταστικών επιτροπών, αφού, όπως είχε υποστηρίξει, κάνοντας όπως αποδεικνύεται σήμερα μια αναφορά στα μελλούμενα, «ζητούμενο είναι να ηττηθεί ο πολιτικός αντίπαλος και όχι να υπάρξει κάθαρση». 

διαβάστε όλο το ρεπορτάζ στο economico.gr