Το Μαξίμου ψάχνει 1,8 δισ. για να αποφύγει την περικοπή των συντάξεων - Ποια η στάση του ΔΝΤ

Η κυβέρνηση εξακολουθεί και αναζητά τρόπους να πάρει πίσω τη δέσμευσή της για περικοπή των συντάξεων τον Ιανουάριο του 2019, κυρίως για να κατευνάσει τις κοινωνικές αντιδράσεις σε ένα εκλογικό έτος.

Έτσι, έχει δώσει εντολή στις υπηρεσίες του υπουργείου Οικονομικών να βρουν “ισοδύναμα μέτρα” ύψους 1,8 δισ. ευρώ, προκειμένου να διαπραγματευθεί το θέμα με τους δανειστές.

Κινούνται «μυστικά»

Η κίνηση αυτή τελεί υπό καθεστώς (θεωρητικής) «απόλυτης μυστικότητας» γιατί οι επιτελείς της κυβέρνησης δεν θέλουν να διαρεύσει αυτή η “προετοιμασία” πριν ολοκληρωθεί το Πρόγραμμα τον Αύγουστο και διευθετηθεί οριστικά η καταβολή του υπόλοιπου της δόσης των 15 δισ. από τον ESM.

Ωστόσο, η επιχείρηση αναζήτησης ενός πακέτου μέτρων ισόποσου δημοσιονομικού αποτελέσματος με αυτό της περικοπής των συντάξεων, δεν είναι και τόσο απλή υπόθεση. Γιατί, πέρα των δημοσιονομικών παραμέτρων, προσκρούει και στο κρίσιμο ζήτημα του πλαισίου αρχών της οικονομικής πολιτικής το οποίο έχει επιβληθεί στη χώρα για την εξυγίανση της οικονομίας της.

Γιατί αντιδρούν οι δανειστές

Οι δανειστές και κυρίως το ΔΝΤ δεν αντιμετωπίζουν το ζήτημα της νέας μείωσης των συντάξεων απλά σαν ένα θέμα άμεσου οικονομικού αποτελέσματος που συνδέεται με τους στόχους των υψηλών πρωτογενών ελλειμμάτων. Το αντιμετωπίζουν κυρίως σαν ένα θέμα μακροπρόθεσμης βιωσιμότητας του ασφαλιστικού συστήματος και έτσι του δημόσιου χρέους.

Συνεπώς, ο βαθμός ελευθερίας της κυβέρνησης στο ζήτημα της νέας περικοπής των συντάξεων το 2019, δεν αφορά μόνο σε πρόσκαιρα δημοσιονομικά μέτρα, ώστε να μπορεί να αντικατασταθεί από άλλα “ισοδύναμου αποτελέσματος”. Αφορά κυρίως τη λογική της μακροπρόθεσμης οικονομικής πολιτικής που έχει επιβληθεί στην Αθήνα, ώστε να μπορέσει η χώρα να αντιμετωπίσει το δημόσιο χρέος της.

Παράγοντες στις Βρυξέλλες, που γνωρίζουν τις αγωνιώδεις προσπάθειες της κυβέρνησης να πάρει πίσω τις δεσμεύσεις της για τις συντάξεις, παρατηρούν ότι ίσως θα ήταν καλύτερα για την Αθήνα, αντί για προσωρινά “ισοδύναμα”, να αναζητήσει μία πολιτική μακροπρόθεσμης βιωσιμότητας του ασφαλιστικού συστήματος και έτσι του δημόσιου χρέους. Αυτή θα τη συζητούσαν…

(Με τη συνεργασία του economico)