Ράμφος: Αυτή είναι η τελευταία ευκαιρία της χώρας, διαφορετικά οδηγούμαστε στη δραχμή

Την εκτίμηση πως αυτή είναι η τελευταία ευκαιρία της χώρας διαφορετικά οδηγούμαστε στη δραχμή, διατύπωσε ο Στέλιος Ράμφος μιλώντας στο Mega και επιτίμησε τον τρόπο με τον οποίο και το πολιτικό σύστημα και ο Αλέξης Τσίπρας διαχειρίζονται τα πράγματα.

«Οι ελληνικές κυβερνήσεις  και περισσότερο αυτή εδώ θυμίζουν σκακιστή μιας μόνο κίνησης. Όμως ο σκακιστής πρέπει να έχει στο μυαλό του 30 κινήσεις» τόνισε και διαπίστωσε όσον αφορά στη νέα κυβέρνηση ότι «οι άνθρωποι είναι μπλεγμένοι μεταξύ πραγματικότητας και ιδεών και δεν βρίσκουν το σημείο επαφής».

Ο κ. Ράμφος υπονόησε ότι η κυβέρνηση Τσίπρα διολίσθησε στην επικίνδυνη λογική του ψέματος που ήρθε να καλύψει την έλλειψη επαφής με την πραγματικότητα. “Το ψέμα” σημείωσε “ανοίγει δρόμους σκοτεινούς γιατί μπαίνεις μέσα σε λογικές που δεν ελέγχεις. Γλιστράς και δεν ξέρεις πως θα βγεις δημιουργείς ολοένα αδιέξοδα. Υπάρχουν κανόνες και όταν δεν υπάρχουν τα προβλήματα είναι τεράστια γιατί δημιουργείς ένα πρόβλημα πλαστότητας που μπορεί να γίνει μοιραίο. Παίζεις με ένα φανταστικό εγώ και ταυτοχρόνως έχεις διαστάσεις μυρμηγκιού”.

Αναφερόμενος στον Πρωθυπουργό υπογράμμισε ότι «είναι δυο άνθρωποι δεν είναι αποφασιστικός. Κι αυτό είναι πρόβλημα για ένα άνθρωπο που είναι σε αυτή τη θέση» και εκτίμησε ότι η στροφή που πρέπει να κάνει αφορά τον εαυτό του.

Κληθείς να σχολιάσει την ομιλία του κ. Τσίπρα στη Βουλή κατά τη συζήτηση του νέου προγράμματος διερωτήθηκε ότι «την ώρα που κάνεις τέτοια χειρονομία (σ.σ. συμφωνία) θυμάσαι αυτές τις παλιατζούρες για να πετύχει συσπείρωση;» και διαπίστωσε ότι «πρέπει να αλλάξει τον εαυτό του. Ζητάει κούρεμα του χρέους αλλά πρέπει να κουρέψει τον κακό του εαυτό»

Έχει μεγάλη σημαία ο αρχηγός να είναι αρχηγός σημείωσε με νόημα ο κ. Ράμφος και τόνισε ότι ο κ. Τσίπρας πρέπει να αρχίσει να βοηθάει τον εαυτό του, το καλό και θετικό του στοιχείο.

Επίσης χαρακτήρισε μεγάλο αρχηγικό ελάττωμα ότι δεν ξέρει να διαλέγει ανθρώπους και συνεργάτες ενώ σχολιάζοντας τα περί τιμωρητικής διάθεσης των εταίρων σχολίασε ότι υπάρχει μόνο η τιμωρία των αδήριτων αναγκών.