της Τάνιας Γεωργιοπούλου
«Αν σκοπεύετε να πιείτε περισσότερα από δύο μπουκάλια, καλύτερα να αλλάξετε επιλογή» πρότεινε ο σερβιτόρος στη δεκαμελή παρέα του wine bar, δίπλα μας. Ο οινογνώστης της παρέας έσκυψε το κεφάλι στον κατάλογο και αντιπρότεινε μια άλλη ετικέτα κρασιού της ίδιας ποικιλίας. «Μμμ, δεν νομίζω να έχουμε ούτε από αυτό. Αν θέλετε οπωσδήποτε μαλαγουζιά, να κοιτάξω τι έχω» απάντησε ο σερβιτόρος που ήταν φανερό ότι αισθανόταν την ανάγκη να δικαιολογηθεί. Η σκηνή, σε διαφορετικές εκδοχές, επαναλήφθηκε πολλές φορές τους τελευταίους μήνες στα σημεία οινοποσίας ανά τη χώρα, αφού πολλά οινοποιεία είχαν εξαντλήσει τα αποθέματά τους, ειδικά στα λευκά κρασιά, από τον Ιούνιο, την ώρα που τα σταφύλια της νέας σοδειάς ακόμα δεν είχαν καλά καλά δέσει.
«Το οινοποιείο μας σταμάτησε να πουλάει κρασιά από τον Ιούνιο» επιβεβαιώνει ο Αγγελος Ιατρίδης, οινοποιός και οινολόγος του Κτήματος Αλφα, «οπότε δικό μας κρασί το καλοκαίρι πουλούσαν όσοι είχαν αγοράσει νωρίτερα». Ο Πάρης Σιγάλας, οινοποιός από τη Σαντορίνη, χαμογελά, όταν τον ρωτάμε σχετικά, καθώς οι μικρές ποσότητες παραγωγής είναι σήμα κατατεθέν του νησιού. «Ηξερα ότι θα είμαστε ελλειμματικοί και προσπάθησα να κάνω κάποια διαχείριση αλλά… Η αλήθεια είναι πως δεν θα έχουμε να δώσουμε Μαυροτράγανο και Σαντορίνη βαρέλι τα Χριστούγεννα» λέει. Οι επτά από τις δέκα ετικέτες του κτήματος Τσέλεπου βρίσκονται τους τελευταίους μήνες σε έλλειψη. Το κρασί που αποτελεί το ήμισυ της παραγωγής (200.000 φιάλες) του κτήματος, η Μαντίνεια, δεν υπάρχει από την άνοιξη. «Οι εξαγωγές μας προς Αμερική αυξήθηκαν κατά 20%, ενώ παράλληλα αυξήθηκε η εσωτερική κατανάλωση λόγω της προσφοράς κρασιού σε ποτήρι» εξηγεί ο οινοποιός Γιάννης Τσέλεπος. Είναι αυτονόητο ότι οι εξαγωγές προτιμήθηκαν από τους οινοπαραγωγούς που κάλυψαν πρώτα τη ζήτηση εκτός συνόρων και για λόγους ασφαλείας, «πληρώνουν σε συμφωνημένους χρόνους, συχνά μετρητά» και για λόγους πολιτικής, «στο εξωτερικό οι παραγγελίες γίνονται πολύ νωρίς, οπότε ξέρεις πού θα πουλήσεις το κρασί σου, πριν καν γίνει».
Η Παράγκα, η Σαμαρόπετρα, οι Ακακίες, οι Τέσσερις λίμνες, ο Διάπορος, η Μπλε Αλεπού… μακρύς ο κατάλογος των κρασιών και του κτήματος Μπουτάρη που παρουσιάζουν έλλειψη τους τελευταίους μήνες. Ο οινοποιός Στέλιος Μπουτάρης διευκρινίζει ότι «έτσι είναι το κρασί. Το να τελειώνει το λευκό κρασί μιας χρονιάς τον Ιούνιο είναι κάτι που συμβαίνει σε όλο τον κόσμο. Το ποιοτικό κρασί γίνεται με συγκεκριμένο χαρμάνι από συγκεκριμένους αμπελώνες και άρα οι ποσότητες είναι περιορισμένες. Δεν μπορούν να αυξηθούν ξαφνικά επειδή υπάρχει ζήτηση, δεν είναι βιομηχανικό προϊόν. Το 2012-2013 σχεδόν διπλασιάστηκαν οι εξαγωγές μας. Η κρίση έκανε μόδα την Ελλάδα και πολλοί άρχισαν να αναζητούν το ελληνικό κρασί» συμπληρώνει. Ο Σωκράτης Δρακάς, εκπρόσωπος του Κτήματος Γεροβασιλείου προσθέτει «το κρασί από κάθε κτήμα είναι μια συγκεκριμένη παραγωγή σε μια αγορά που διευρύνεται. Είναι λογικό να υπάρχουν ελλείψεις».
Πηγή: Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ
Διαβάστε τη συνέχεια:
