«Είχα έντονα θέματα εκείνη την περίοδο», αποκάλυψε ο Μπραντ Πιτ σε μια εκ βαθέων συνέντευξή του στους New York Times αναφερόμενος στον χωρισμό του με την Αντζελίνα Τζολί.
«Η αντίληψη ότι πρέπει να είμαστε ικανοί, σκληροί και να μην δείχνουμε αδυναμία, πάση θυσία» όπως είπε ο ηθοποιός, περιέπλεξε τα πράγματα, με αποτέλεσμα να οδηγηθεί στον αλκοολισμό και κατόπιν στους Ανώνυμους Αλκοολικούς
Ο Μπραντ Πιτ, που μεγάλωσε στο Σπρίνγκφιλντ της Μοντάνα ως ο μεγαλύτερος γιος ιδιοκτήτη φορτηγών, σήμερα, στα 55 του, δηλώνει ότι έχει φτάσει σ΄ ένα σημείο που βλέπει τον πατέρα του σε κάθε ερμηνεία που δίνει. «Κατά κάποιον τρόπο, τον αντιγράφω. Ο ίδιος είχε μεγαλώσει σε συνθήκες φτώχιας και στέρησης και ήταν πάντα αποφασισμένος να μου προσφέρει καλύτερη ζωή από τη δική του – και το κατάφερε».
Στη συνέντευξη μιλάει και για την «χρυσή χρονιά» που διανύει ως ηθοποιός τόσο με το “Once upon a time in Hollywood” του Ταραντίνο όσο και με το “Ad Astra”, την ταινία επιστημονικής φαντασίας του Τζέιμς Γκρέι που έκανε πρεμιέρα στο Φεστιβάλ Βενετίας κερδίζοντας διθυραμβικές κριτικές.
Ο άγριος καβγάς
Ήταν στις αρχές του 2017 όταν δεσμεύτηκε να γυρίσει την ταινία, ενώ ακόμα βρισκόταν σε πλήρη ψυχική αναταραχή από τον χωρισμό του με την Αντζελίνα Τζολί, με την οποία μοιράζονται έξι παιδιά.
Σύμφωνα με τις σχετικές αναφορές, το ποτήρι στην 11χρονη σχέση τους ξεχείλισε τον Σεπτέμβριο του 2016 όταν μάλωσαν άγρια για τον αλκοολισμό του ενώ βρίσκονταν σε ιδιωτικό αεροπλάνο. Σήμερα, δηλώνει δεσμευμένος με την επιλογή αποτοξίνωσης και νηφαλιότητας που έκανε: «Είχα φτάσει τα πράγματα στο απροχώρητο, οπότε έπρεπε να αφαιρέσω από τον εαυτό μου το δικαίωμα να πίνει»
Μετά την αίτηση διαζυγίου που εκείνη υπέβαλλε, ο Πιτ πέρασε τον επόμενο χρόνο στους Ανώνυμους Αλκοολικούς. Όπως λέει στους New York Times, συγκινήθηκε βαθιά από την ευάλωτη ποιότητα των αντρών με τους οποίους συμμετείχε στο γκρουπ: «Έβλεπες όλους αυτούς τους άντρες να κάθονται και να μιλάνε με τέτοια ειλικρίνεια που δεν είχα ξανασυναντήσει…».
Όσο για το μέλλον του σινεμά αλλά και για το δικό του μέλλον σ’ αυτό που ακόμα αποκαλούμε μεγάλη οθόνη, μοιάζει επιφυλακτικός: «Είμαι περίεργος να δω αν θα αντέξουν οι ταινίες… Οι ταινίες με μένα σίγουρα θα είναι όλο και πιο λίγες, υπάρχουν κι άλλα πράγματα που θέλω να κάνω τώρα. Όταν νιώσεις ότι επιτέλους αγκάλιασες κάτι, είναι καιρός να αναζητήσεις άλλη αγκαλιά».